Śmierć w Wenecji to filmowa adaptacja opowiadania Thomasa Manna pod tym samym tytułem. Akcja filmu toczy się w 1911 roku, w epoce przełomu między wiekami. Głównym bohaterem jest Gustav von Aschenbach, znany kompozytor austriacki, który przyjeżdża do Wenecji, aby odpocząć i podreperować zdrowie.
Aschenbach to człowiek dojrzały, ale wciąż pełen ambicji i pasji. Jednakże jego życie osobiste i zawodowe nie układa się najlepiej. Jego ostatnie dzieło nie zostało dobrze przyjęte przez krytyków, a jego syn zmarł w młodym wieku.
W Wenecji Aschenbach poznaje Tadzia, kilkunastoletniego polskiego chłopca, którego uroda i niewinność wywierają na nim ogromne wrażenie. Aschenbach natychmiast zakochuje się w Tadziu i zaczyna go obsesyjnie śledzić.
Podczas pobytu w Wenecji Aschenbach dowiaduje się, że w mieście wybuchła epidemia cholery. Władze ukrywają ten fakt przed publicznością, aby nie wywołać paniki. Aschenbach jednak nie daje się zastraszyć i decyduje się zostać w Wenecji, aby być jak najbliżej Tadzia.
W miarę upływu czasu Aschenbach coraz bardziej pogrąża się w obsesji na punkcie Tadzia. Zaczynają go opanowywać myśli o śmierci i zbliżającym się końcu.
Ostatecznie Aschenbach umiera z powodu cholery, patrząc na Tadzia, który bawi się z innymi dziećmi na plaży.
Tematyka filmu
Śmierć w Wenecji to film o wielu tematach. Jednym z nich jest estetyka. Aschenbach jest osobą o silnym poczuciu piękna. W Tadziu odnajduje on idealną manifestację piękna, zarówno fizycznego, jak i duchowego.
Innym tematem filmu jest przemijanie. Aschenbach to człowiek, który zdaje sobie sprawę z upływu czasu. Jego obsesja na punkcie Tadzia jest wyrazem jego tęsknoty za młodością i niewinnością.
Śmierć jest kolejnym ważnym tematem filmu. Aschenbach umiera w sposób tragiczny, ale jednocześnie piękny. Jego śmierć jest symbolem ostatecznego zwycięstwa piękna nad śmiercią.
Motywy przewodnie
W filmie Śmierć w Wenecji można wyróżnić kilka motywów przewodnich. Jednym z nich jest opozycja między pięknem a śmiercią. Aschenbach jest zafascynowany pięknem Tadzia, ale jednocześnie zdaje sobie sprawę, że piękno jest nietrwałe i prowadzi do śmierci.
Innym motywem jest opozycja między kulturą a naturą. Aschenbach jest przedstawicielem kultury, która ceni sobie ład i harmonię. Tadzio natomiast reprezentuje naturę, która jest spontaniczna i nieprzewidywalna.
Ocena filmu
Śmierć w Wenecji to film wybitny, który porusza ważne i uniwersalne tematy. Film jest zrealizowany z niezwykłym rozmachem i wyczuciem estetycznym. Dirk Bogarde w roli Aschenbacha stworzył kreację, która przeszła do historii kina.
Film jest również interesujący pod względem formalnym. Visconti wykorzystał w nim wiele symboli i metafor, które nadają filmowi głębszy sens.
Podsumowanie
Śmierć w Wenecji to film, który warto zobaczyć. To dzieło, które zapada w pamięć i skłania do refleksji.
reżyseria | Luchino Visconti |
scenariusz | Luchino Visconti, Nicola Badalucco |
gatunek | Dramat, Kostiumowy |
produkcja | Francja, Włochy |
premiera | 1 marca 1971 (Światowa) 23 lipca 2010 (Polska premiera kinowa) |
na podstawie | Thomas Mann (opowiadanie) |
dystrybucja | Vivarto |
studio | Alfa Cinematografica |
tytuł oryg. | Morte a Venezia |
inne tytuły | Death in Venice Miedzynarodowe Death in Venice Wielka Brytania Death in Venice USA Death in Venice Kanada Death in Venice Irlandia |
Aktor | Postać |
---|---|
Dirk Bogarde | Gustav von Aschenbach |
Marisa Berenson | Pani von Aschenbach |
Silvana Mangano | Matka Tadzia |
Björn Andrésen | Tadzio |
Mark Burns | Alfred |
Franco Fabrizi | Fryzjer |
Romolo Valli | Kierownik hotelu |
Leslie French | Pracownik biura podróży |
Sergio Garfagnoli | Młody Polak |
Carole André | Esmeralda |
Nora Ricci | Guwernantka |
Antonio Appicella | Bezdomny |
Ciro Cristofoletti | Pracownik hotelu |
Dominique Darel | Angielska turystka |
Masha Predit | Rosyjska turystka |
Luigi Battaglia | Łobuziak |
Mirella Pamphili | Turystka w hotelu |
Nicoletta Elmi | Mała dziewczynka przy stole |
Marcello Bonini Olas | Bogacz w hotelu |
Marco Tulli | Mężczyzna, który zemdlał na stacji |
Bruno Boschetti | Pracownik na stacji kolejowej |
Eva Axén | Starsza siostra Tadzia |