Leonard Zelig: Komedia o tożsamości i przystosowaniu
W latach 30. XX wieku Stany Zjednoczone przeżywały okres dynamicznych zmian społecznych i kulturowych. W tym czasie na scenę polityczną wkraczał nowy prezydent, Franklin D. Roosevelt, a w kulturze dominowały jazz i kino. W tym właśnie kontekście pojawia się Leonard Zelig, człowiek o niezwykłych zdolnościach adaptacyjnych.
Zelig jest Żydem urodzonym w biednej rodzinie w Nowym Jorku. Od dzieciństwa nieustannie dostosowuje swój wygląd i osobowość do otoczenia. Jeśli przebywa w towarzystwie czarnoskórych, staje się czarny. Jeśli wśród wyższych sfer, przybiera ich maniery i styl ubierania. Ta niesamowita umiejętność przynosi mu popularność i sławę. Zelig staje się celebrytą, a jego wizerunek pojawia się na łamach gazet i w kronikach filmowych.
Jednak nieustanne zmiany tożsamości zaczynają mieć destrukcyjny wpływ na Zeliga. Zostaje on zagubiony i nie wie, kim naprawdę jest. Jego życie staje się pasmem ułudy i iluzji.
W tym momencie na scenie pojawia się dr Eudora Fletcher, psychiatrka, która zajmuje się przypadkiem Zeliga. Fletcher dostrzega w nim nie tylko dziwadło, ale przede wszystkim nieszczęśliwego, zagubionego człowieka. Postanawia mu pomóc.
Terapia dr Fletcher przynosi Zeligowi pewne efekty. Powoli zaczyna odzyskiwać swoją tożsamość. Jednak proces ten jest długi i trudny. Zelig musi zmierzyć się ze swoimi lękami i kompleksami. Musi także nauczyć się, że to, co czyni go wyjątkowym, nie jest wadą, ale darem.
Film „Zelig” jest komedią, ale porusza także poważne tematy. Jest to refleksja nad tożsamością jednostki w społeczeństwie. Allen pokazuje, jak łatwo jest nam dać się porwać masie i zapomnieć o tym, kim naprawdę jesteśmy.
Film jest również opowieścią o miłości. Między Zeligiem a dr Fletcher rodzi się uczucie. To miłość, która daje mu siłę do walki o siebie.
„Zelig” to film wyjątkowy. Jest to połączenie komedii, dramatu i dokumentu. To film, który skłania do refleksji i wywołuje emocje.
Oto kilka dodatkowych elementów, które warto uwzględnić w opisie filmu:
Podsumowując, „Zelig” to film, który warto obejrzeć. Jest to film zabawny, ale także poruszający. To film, który skłania do refleksji nad tożsamością jednostki w społeczeństwie.
reżyseria | Woody Allen |
scenariusz | Woody Allen |
gatunek | Komedia, Dokumentalizowany |
produkcja | USA |
premiera | 15 lipca 1983 (Światowa) |
boxoffice | $11 798 616 w USA |
studio | Orion Pictures Corporation / Warner Bros. |
tytuł oryg. | Zelig |
inne tytuły | Identity Crisis and Its Relationship to Personality Disorder (tytuł roboczy) USA The Cat's Pyjamas (tytuł roboczy) USA The Chameleon Man (tytuł roboczy) USA The Changing Man (tytuł roboczy) USA |
Aktor | Postać |
---|---|
Woody Allen | Leonard Zelig |
Mia Farrow | Dr Eudora Nesbitt Fletcher |
Patrick Horgan | Narrator |
John Buckwalter | Dr Sindell |
Paul Nevens | Dr Birsky |
Marvin Chatinover | Lekarz od gruczołów |
Stephanie Farrow | Meryl Fletcher |
Sol Lomita | Martin Geist |
Jean Trowbridge | Matka dr Fletcher |
Erma Campbell | Żona Zeliga |
Robert Berger | Prawnik Zeliga |
John Rothman | Paul Deghuee |
Mae Questel | Helen Kane (głos spoza kadru) |
Bernie Herold | Carter Dean |
Will Holt | Kanclerz na wiecu |
John Doumanian | Kelner |
Louise Deitch | Ofiara malowania domu |
Anton Marco | Ofiara |
Charles Denny | Aktor-lekarz |
Michael Kell | Aktor-Koslow |
Garrett M. Brown | Aktor-Zelig |
Sharon Ferrol-Young | Panna Baker |
Richard Litt | Charles Koslow |
Dimitri Vassilopoulos | Martinez |
Francis Beggins | Miejski mówca |
Ken Chapin | Przeprowadzający wywiad |
Deborah Rush | Lita Fox, jedna z żon Zeliga |
Stanley Simmonds | Adwokat Lity |
Jeanine Jackson | Helen Gray, matka dzieci Claima Zeliga |
Theodore R. Smits | Ted Bierbauer |
Jack Cannon | Mike Geibell |
Ellen Garrison | Starsza Dr Eudora Fletcher |
Marshall Coles Sr. | Calvin Turner |
Ed Lane | Mężczyzna przy telefonie |
Paula Trueman | Kobieta przy telefonie |
Alice Beardsley | Telefonistka |
Mary Louise Wilson | Ruth, siostra przyrodnia Zeliga |
Stanley Swerdlow | Lekarz od meksykańskiego jedzenia |
Howard Erskine | Lekarz od hypodermii |
Robert Iglesia | Mężczyzna na fotelu fryzjerskim |
Eli Resnick | Mężczyzna w parku |
Edward McPhillips | Szkot |
Peter McRobbie | Mówca na wiecu robotniczym |
Ralph Bell | Inny lekarz |
Richard Whiting | Inny lekarz |
Will Hussung | Inny lekarz |
Gale Hansen | Nowy |
Michael Jeter | Nowy |
Michael Blevins | Tancerz |
Willy Holt | Kanclerz |
Marianne Tatum | Aktorka Fletcher |
Elizabeth Kaitan | Niemka |
Kuno Sponholz | Oswald Pohl (wywiad) |
Elizabeth Rothschild | Starsza siostra Meryl Fletcher (wywiad) |
Sherman Loud | Starszy Paul Deghuee (wywiad) |
George Hamlin | Lekarz od eksperymentów z lekami |
Bernice Dowis | Kobieta mówiąca oszczerstwa |
Vincent Jerman-Jerosa | Gość Hearsta |
Gerald Klein | Gość Hearsta |
Jurgen Kuehn | Narrator kroniki filmowej "German U.F.A." |
Wendell Craig | Narrator kroniki filmowej "Universal" |
Gordon Gould | Spiker |
Dwight Weist | Spiker "Hearst Metrotone" |
Ed Herlihy | Spiker "Pathe News" |
Susan Sontag | |
John Morton Blum | |
Bruno Bettelheim | |
Bricktop | |
Saul Bellow | |
Irving Howe | |
Kim Johnston Ulrich | Uczestniczka konkursu piękności |
Arthur Anderson | Inny lekarz |
Jon Hayden | Reporter |
Bubba Dean Rambo | Tancerz w Charlestonie |
Zelig (1983)
W latach 30. XX wieku Stany Zjednoczone obiegła sensacyjna wiadomość o Leonardzie Zeligie, człowieku o niezwykłych zdolnościach. Zelig potrafił dostosować swój wygląd i osobowość do otoczenia, w którym się znajdował. W zależności od osoby, z którą rozmawiał, zmieniał się jego wzrost, waga, kolor skóry, a nawet akcent.
Zelig urodził się w Nowym Jorku w żydowskiej rodzinie. Od najmłodszych lat odczuwał potrzebę przystosowania się do innych. Gdy był dzieckiem, starał się upodobnić do swoich rodziców, a później do rówieśników. W dorosłym życiu ta potrzeba przystosowania się stała się jeszcze silniejsza.
Zelig szybko zyskał popularność. Stał się sławnym celebrytą, który pojawiał się na okładkach gazet i w kronikach filmowych. Towarzyszył największym sławom epoki, takim jak Babe Ruth, Al Capone czy Franklin D. Roosevelt.
Jednak nieustanne przekształcenia tożsamości zaczęły sprawiać Zelignowi problemy. Zaczął tracić poczucie własnej tożsamości. Nie wiedział, kim naprawdę jest i co chce w życiu robić.
W tym trudnym dla niego okresie spotkał psychiatrę Eudorę Fletcher. Fletcher była jedyną osobą, która potrafiła zrozumieć Zeliga. Postanowiła pomóc mu odnaleźć jego prawdziwe "ja".
Podczas terapii Zelig zaczął stopniowo odkrywać siebie. Uświadomił sobie, że ma prawo być sobą i że nie musi dopasowywać się do innych.
Koniec końców Zeligowi udało się odnaleźć swoją prawdziwą tożsamość. Został pisarzem i skomponował autobiografię, w której opowiedział swoją niezwykłą historię.
Film "Zelig" to zabawna i poruszająca komedia. Jest to również refleksja na temat tożsamości jednostki w dzisiejszym świecie.
W filmie Allena można znaleźć wiele elementów autobiograficznych. Sam reżyser przyznał, że jego bohater jest w pewnym sensie jego alter ego. Zelig, podobnie jak Allen, jest człowiekiem zagubionym, który szuka swojego miejsca w świecie.
Film jest również satyrą na amerykańskie społeczeństwo. Allen pokazuje, jak ludzie są skłonni do uwielbiania i sławienia tych, którzy są inni i niezwykli. Zelig staje się sławny, ponieważ jest "dziwakiem".
"Zelig" to film, który warto zobaczyć. Jest to zabawna, ale też głęboka i poruszająca historia o poszukiwaniu tożsamości.
Oto kilka dodatkowych informacji, które można uwzględnić w opisie filmu:
- Film został nakręcony w konwencji mockumentary, czyli filmu dokumentalnego, który jest jednak fikcją.
- W filmie wykorzystano autentyczne materiały archiwalne z lat 30. XX wieku.
- Film zdobył wiele nagród, w tym nagrodę BAFTA za najlepszy scenariusz oryginalny.
Jeśli chcesz, możesz również zmienić tytuł filmu na "Człowiek-kameleon".