Popiół i diament (1958)

  • Gatunek: Dramat Polityczny Psychologiczny
  • Rok: 1958
  • Czas trwania: 1 godz. 50 min.
  • Maćka, młodego AK-owca, ogarniają wątpliwości co do sensu prowadzenia dalszej walki zbrojnej, tym razem przeciw komunistom. Zabicie sekretarza PPR, Szczuki, jest ostatnim zadaniem, które ma wykonać.

Dostępne na urządzeniach:
  • IOS
  • Android
  • Windows
  • Smart TV
reżyseria Andrzej Wajda
scenariusz Andrzej Wajda / Jerzy Andrzejewski
gatunek Dramat / Psychologiczny / Polityczny
produkcja Polska
premiera 3 października 1958 (świat)
na podstawie Jerzy Andrzejewski "Popiół i diament" (powieść)
studio Zespół Filmowy "Kadr"
data produkcji 1958
tytuł oryg. Popiół i diament
inne tytuły Ashes and Diamonds Miedzynarodowe Wielka Brytania USA
Młody akowiec, Maciek Chełmicki, otrzymuje rozkaz zastrzelenia sekretarza KW PPR. Zbieg okoliczności powoduje, że zabija kogoś innego. Spotykając się twarzą w twarz ze swoją ofiarą doznaje szoku. Staje przed koniecznością powtórzenia zamachu. Poznaje Krystynę, dziewczynę pracującą jako barmanka w restauracji hotelu "Monopol". Uczucie do niej uświadamia mu jeszcze bardziej bezsens zabijania w chwili zakończenia wojny. Wierność złożonej przysiędze, a tym samym obowiązek podporządkowania się rozkazowi, przeważa szalę.
Maj 1945 roku, pierwszy dzień po zwycięstwie. Młodzi akowcy: Maciek, Andrzej i Drewnowski, otrzymują rozkaz zastrzelenia Szczuki, sekretarza PPR , który ma wizytować miasto. Z zasadzki ostrzeliwują wojskowy gazik, ale od ich kul padają przypadkowi robotnicy, a Szczuka bezpiecznie dociera do celu. Wieczorem w hotelu "Metropol" trwają przygotowania do uroczystego bankietu z okazji zakończenia wojny. Maciek z Andrzejem wskrzeszają w barze pamięć o poległych towarzyszach broni. Chełmicki poznaje barmankę Krystynę, ale zanim spędzi z nią miłosną noc, Andrzej przekazuje mu ponowny rozkaz zabicia Szczuki. Obaj poddają w wątpliwość jego sens. Drewnowski, który został mianowany sekretarzem osobistym prezydenta miasta, upija się jeszcze przed rozpoczęciem bankietu z okazji ogłoszenia zakończenia wojny i wywołuje skandal. Ostatnie godziny przed świtem Maciek spędza z Krystyną. Obiecuje dziewczynie - w imię ich miłości - zerwanie z konspiracją i powrót do normalnego życia. Szczuka otrzymuje informację, że jego syn został złapany w akowskim oddziale Wilka. Opuszcza bal, samotnie zmierzając do budynku UB. Najbardziej znany za granicą film polski zaliczany do światowej klasyki, nawiązujący konstrukcją postaci bohatera i symboliką obrazu do tradycji wielkich romantyków. Najwybitniejsze dzieło polskiej szkoły filmowej po raz pierwszy podejmujące problem moralnego rozdroża żołnierzy Armii Krajowej po zakończeniu wojny.
Ostatni dzień wojny. Poranek pierwszego dnia pokoju. Pokazać tej szczególnej nocy losy młodego człowieka uwikłanego w okupacyjną przeszłość, zmęczonego bohaterstwem, przeczuwającego inne, lepsze życie. Cóż to za piękny temat do filmu. Tej szczególnej nocy spotyka się przeszłość z przyszłością - i zasiada do jednego stołu. Przy akompaniamencie tang i fokstrotów bohater filmu, Maciek Chełmicki, szuka odpowiedzi, jak żyć dalej - jak zrzucić dławiący bagaż przeszłości, rozwiązuje odwieczny dylemat żołnierza. Słuchać czy myśleć. A jednak Maciek zabije...
Polska, rok 1945, pierwszy dzień pokoju. Młody Akowiec - Maciej Chełmicki, otrzymuje misję zabicia sekretarza KW PPR. Po wykonaniu zadania, okazuje się, że zabił nie tego kogo trzeba. Tego samego dnia, poznaje Krystynę - barmankę z restauracji hotelowej. To krótkie zauroczenie zmienia Maćka, który obok zadania ponownej realizacji zamachu musi stawić uczucie do dopiero co poznanej kobiety.
Pierwszy dzień pokoju. Młody AK-owiec, Maciek Chełmicki, otrzymuje rozkaz zastrzelenia sekretarza KW PPR. Zbieg okoliczności powoduje, że zabija kogoś innego. Spotykając się twarzą w twarz ze swoją ofiarą, doznaje szoku. Staje przed koniecznością powtórzenia zamachu. Poznaje Krystynę, dziewczynę pracującą jako barmanka w restauracji hotelowej. Uczucie do niej uświadamia mu jeszcze bardziej bezsens zabijania w chwili zakończenia wojny.
Aktor Postać
Zbigniew Cybulski Maciek Chełmicki
Ewa Krzyżewska Krystyna, barmanka w restauracji w hotelu "Monopol"
Wacław Zastrzeżyński Szczuka, sekretarz wojewódzki PPR
Adam Pawlikowski Andrzej
Bogumił Kobiela J. Drewnowski, sekretarz prezydenta miasta
Jan Ciecierski Portier w hotelu "Monopol"
Stanisław Milski Redaktor Pieniążek
Artur Młodnicki Konferansjer Kotowicz
Halina Kwiatkowska Pułkownikowa Katarzyna Staniewiczowa, szwagierka Szczuki
Ignacy Machowski Major "Florian", dowódca Andrzeja
Zbigniew Skowroński Słomka, dyrektor hotelu "Monopol"
Adolf Chronicki Podgórski
Halina Siekierko Puciatycka
Ferdynand Matysik Staszek Gawlik
Józef Pieracki Puciatycki
Tadeusz Kalinowski Wejchert
Wiktor Grotowicz Franek Pawlicki, redaktor naczelny
Grażyna Staniszewska Hanka Lewicka, piosenkarka w hotelu "Monopol"
Aleksander Sewruk Święcki, prezydent miasta
Barbara Krafftówna Stefka
Jerzy Adamczak Wrona, major UB
Ryszard Pietruski Robotnik w cementowni pytający Szczukę o Smolarskiego
Jerzy Jogałła Marek, syn Szczuki, członek oddziału kapitana "Wilka"
Zofia Czerwińska Barmanka Lili
Irena Orzecka Jurgieluszka, babcia klozetowa w hotelu "Monopol"
Mieczysław Łoza Smolarski z cementowni zabity przez Maćka pod kapliczką
Juliusz Grabowski Muzyk
Jerzy Duszyński Wrona, major UB
Roman Mikuła Mężczyzna siedzący obok Drewnowskiego na przyjęciu
Marian Skorupa Milicjant ścigający Chełmickiego
Marian Wiśniowski Milicjant ścigający Chełmickiego
Sława Przybylska Hanka Lewicka, piosenkarka w hotelu "Monopol"

Komentarze

Dodaj komentarz

Twój adres email nie zostanie opublikowany. Pola, których wypełnienie jest wymagane, są oznaczone symbolem *