Młodość / Youth (2015)

Młodość to film Paolo Sorrentino, który opowiada o dwóch niemal osiemdziesięcioletnich mężczyznach, którzy wyjeżdżają odpocząć do hotelu pod Alpami. Fred (Michael Caine) to emerytowany dyrygent i kompozytor, który zrezygnował z twórczości, a Mick (Harvey Keitel) to reżyser filmowy, który kręci swój ostatni film.

Fred jest człowiekiem zmęczonym życiem. Odczuwa żal do przeszłości i nie widzi sensu w dalszym tworzeniu. Czuje się stary i bezsilny. Mick z kolei jest bardziej pogodny. Choć też zdaje sobie sprawę z upływu czasu, to nadal jest pełen pasji i energii.

Obaj mężczyźni spędzają razem kilka dni, wspominając swoją przeszłość i obserwując życie młodych ludzi. Fred z zazdrością patrzy na młodość, a Mick zastanawia się, czy jego własne życie jest pełne sensu.

Pewnego dnia Fred otrzymuje niespodziewaną wiadomość od królowej Elżbiety II. Królowa prosi go, by dyrygował orkiestrą podczas koncertu z okazji urodzin księcia Filipa. Fred jest zaskoczony i niepewny, czy powinien przyjąć tę propozycję. Ostatecznie jednak decyduje się na to.

Koncert jest dla Freda okazją do powrotu do twórczości. Czuje się znów młody i pełny energii. Po koncercie uświadamia sobie, że nie jest jeszcze gotowy, by pożegnać się ze sztuką.

Młodość to film o przemijaniu i o poszukiwaniu sensu w życiu. To również film o pięknie i o sile sztuki.

Oto kilka dodatkowych szczegółów, które warto uwzględnić w opisie filmu:

• Fred jest autorem słynnej opery „La Morte di un Poeta”, która przyniosła mu międzynarodową sławę.
• Mick pracuje nad filmem o młodym człowieku, który traci wiarę w sens życia.
• W hotelu Fred i Mick spotykają się z różnymi ludźmi, w tym z piękną kobietą, która została porzucona przez męża, z aktorem, który szuka życiowego wyzwania, i z Miss Universe.
• W filmie pojawiają się również liczne odniesienia do sztuki, w tym do dzieł takich artystów jak Beethoven, Michelangelo i Francis Bacon.

Opis filmu można zakończyć następującymi słowami:

Młodość to film, który porusza i inspiruje. To film, który warto zobaczyć, by zastanowić się nad sensem życia i nad tym, co jest naprawdę ważne.