Dziennik nimfomanki / Diario de una ninfómana (2008)

Val, już jako nastolatka, przeżywa pierwsze doświadczenia seksualne i bardzo szybko odkrywa, że seks uzależnia ją jak narkotyk. Determinacja w poszukiwaniu zmysłowych doznań z przypadkowymi partnerami rośnie z upływem czasu i sprawia, że Val rezygnuje z ambitnej pracy, aby zostać… prostytutką. Jednocześnie cały czas poszukuje prawdziwej miłości, nie wiedząc, co to słowo tak naprawdę znaczy. Czy w świecie płatnego seksu można odnaleźć miłość swego życia?

Film ukazuje precedens niepohamowanych schadzek średniej klasy dziewczyny z Francji. Goszcząc w hotelach, parkach  i na cmentarzach, popada w prostytucję, poznając cierpkie niuanse burdelu i swój finał „wybawienia”.

Valere (Belén Fabra) jest młodą i atrakcyjną kobietą, która ma dobrą pracę i mieszkanie. Jedyny nałóg, jaki posiada, to seks, dlatego często zmienia partnerów. Żeby jeszcze bardziej móc realizować się w sferze erotycznej, decyduje się na pracę prostytutki w domu publicznym.

"Dziennik nimfomanki" wzbudził wiele kontrowersji jeszcze przed oficjalną premierą. Wszystko za sprawą śmiałych scen erotycznych, którymi wypełniony jest obraz. To kolejna, po "Wyznaniach gejszy" i "Dzienniku Bridget Jones", ekranizacja bestsellerowego pamiętnika. Christian Molina przedstawia doświadczenia pięknej, uzależnionej od seksu Francuzki oparte na autobiograficznej powieści Valérie Tasso. Val (Belen Fabra), już jako nastolatka, przeżywa pierwsze doświadczenia seksualne i bardzo szybko odkrywa, że seks uzależnia ją jak narkotyk. Determinacja w poszukiwaniu zmysłowych doznań z przypadkowymi partnerami rośnie z upływem czasu i sprawia, że Val rezygnuje z ambitnej pracy, aby zostać… prostytutką. Jednocześnie cały czas wytrwale poszukuje prawdziwej miłości, nie wiedząc, co to słowo tak naprawdę znaczy. Czy w świecie płatnego seksu można odnaleźć miłość swego życia? Premiera "Dziennika nimfomanki" w Hiszpanii odbiła się szerokim echem w tamtejszych mediach i poruszyła widzów. Katolicka społeczność była oburzona tematyką filmu, a plakat wywołał w Madrycie tak wiele kontrowersji, że ostatecznie został wycofany.