Dyskretny urok burżuazji / Le charme discret de la bourgeoisie (1972)

Dyskretny urok burżuazji to film Luisa Buñuela z 1972 roku, uznawany za jeden z najważniejszych i najwybitniejszych dzieł w historii kina. Obraz ten jest surrealistyczną satyrą na wyższą klasę społeczną, ukazującą jej hipokryzję, obłudę i zakłamanie.

Fabuła filmu opowiada o grupie przyjaciół z wyższej sfery, którzy próbują mimo wielu absurdalnych przeszkód zjeść razem kolację. W skład towarzystwa wchodzą:

• Ambasador Don Rafael Acosta z Ameryki Południowej, który jest również przemytnikiem narkotyków;
• Pani Sénéchal, jego przyjaciółka z Paryża;
• Jej mąż, pan Sénéchal, który jest biznesmenem;
• Biskup Don Jaime, przyjaciel rodziny Sénéchal;
• Pani Thévenot, przyjaciółka rodziny Sénéchal;
• Jej mąż, pan Thévenot, który jest byłym oficerem.

Wszystkie te postacie reprezentują różne oblicza burżuazji: są zamożni, dobrze wykształceni i wyrafinowani, ale także zakłamani, hipokryci i pozbawieni moralności.

Film rozpoczyna się od przybycia ambasadora Acosta i jego przyjaciół do domu państwa Sénéchal. Okazuje się jednak, że goście pomylili termin wizyty i przybyli o dzień za wcześnie. Państwo Sénéchal nie są w domu, więc całe towarzystwo udaje się do restauracji.

Podczas kolacji dochodzi do serii absurdalnych wydarzeń, które uniemożliwiają spożywanie posiłku. Na przykład:

• Kelner w restauracji zamienia dania;
• W pokoju hotelowym, w którym odbywa się kolacja, pojawia się trup;
• W trakcie kolacji dochodzi do strzelaniny.

W końcu, po wielu perypetiach, towarzystwu udaje się zjeść kolację. Jednak nawet ten moment nie jest pozbawiony absurdu. Na przykład:

• Do stołu zasiada również trup;
• Kolacja odbywa się w ciemności, ponieważ wygasają światła.

Dyskretny urok burżuazji jest filmem pełnym humoru, ale także satyry i okrucieństwa. Buñuel w sposób wymowny pokazuje, jak absurdalne i pozbawione sensu jest życie wyższej klasy społecznej. Jego film jest gorzką diagnozą moralnego zepsucia burżuazji.

Film ten został zrealizowany w surrealistycznym stylu, który jest charakterystyczny dla twórczości Buñuela. Reżyser wykorzystuje w nim liczne środki wyrazu surrealistycznego, takie jak:

• Nieoczekiwane zwroty akcji;
• Obrazy absurdalne i groteskowe;
• Symbolizm i metafory.

Dyskretny urok burżuazji to film, który nie pozostawia widza obojętnym. Jest to dzieło głębokie i poruszające, które pozwala spojrzeć na świat z nowej perspektywy.

Oto kilka dodatkowych informacji o filmie:

• Film został nakręcony w Paryżu i okolicach.
• W rolach głównych wystąpili: Fernando Rey, Delphine Seyrig, Stephane Audran, Jean-Pierre Cassel i Julien Bertheau.
• Film został nagrodzony Oscarem w kategorii Najlepszy Film Nieanglojęzyczny.
• Obraz ten znalazł się na liście 100 najlepszych filmów wszech czasów magazynu „Time”.

Dyskretny urok burżuazji to film, który warto obejrzeć przynajmniej raz w życiu. Jest to dzieło, które zapada w pamięć i zmusza do refleksji.