Dom zły (2009) to polski film kryminalny w reżyserii Wojciecha Smarzowskiego. Film przedstawia historię Edwarda Środonia, głównego podejrzanego w sprawie rzekomego morderstwa właściciela chałupy w Bieszczadach. Akcja filmu toczy się w późnym okresie istnienia Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej.
Film rozpoczyna się od wizji lokalnej, która odbywa się kilka lat po wydarzeniach, które są jego głównym tematem. Edward Środoń (Arkadiusz Jakubik), główny podejrzany w sprawie rzekomego morderstwa, towarzyszy milicji w rewizji chałupy, w której doszło do zbrodni. Środoń jest zmęczony i przygnębiony, ale stara się zachować spokój.
W kolejnych scenach poznajemy przeszłość Środonia. Jest on bezrobotnym mężczyzną, który mieszka w małym miasteczku na Śląsku. Pewnego dnia postanawia wyjechać w Bieszczady, aby poszukać pracy. W drodze do celu zatrzymuje się w chałupie, w której mieszka samotny mężczyzna. Mężczyzna ten, którego imię nie jest znane, okazuje się być osobą agresywną i podejrzaną. Środoń czuje się zagrożony i postanawia opuścić chałupę.
Następnego dnia Środoń wraca do chałupy, aby odebrać swoje rzeczy. W środku znajduje martwego mężczyznę. Środoń zostaje aresztowany i oskarżony o morderstwo.
W filmie Smarzowskiego nie ma jednoznacznej odpowiedzi na pytanie, czy Środoń jest winny. Akcja filmu przedstawia różne punkty widzenia, z których można spojrzeć na sprawę. Środoń sam nie jest pewien, czy jest winny. Wspomina, że w czasie, gdy doszło do morderstwa, był w stanie silnego wzburzenia emocjonalnego. Mógł więc nieświadomie dokonać zbrodni.
Film Smarzowskiego to nie tylko kryminał, ale także obraz społeczeństwa polskiego w latach 80. XX wieku. Akcja filmu rozgrywa się w czasach, gdy Polska była pod rządami komunistycznymi. Milicja i aparat państwowy są przedstawione w negatywnym świetle. Funkcjonariusze milicji są brutalni i bezwzględni. Szukają winnego, bez względu na to, czy jest nim niewinny człowiek.
Dom zły to film, który porusza wiele ważnych tematów. Jest to film o winie i niewinności, o ludzkiej naturze, o sprawiedliwości i niesprawiedliwości. Film jest dobrze zrealizowany i aktorsko. Arkadiusz Jakubik stworzył wyrazistą i wiarygodną kreację Edwarda Środonia.
Oto kilka najważniejszych wątków, które porusza film:
Dom zły to film, który warto obejrzeć. Jest to film dobrze zrealizowany i poruszający ważne tematy.
reżyseria | Wojciech Smarzowski |
scenariusz | Wojciech Smarzowski, Łukasz Kośmicki |
gatunek | Dramat, Kryminał |
produkcja | Polska |
premiera | 16 września 2009 (Światowa) |
dystrybucja | ITI CINEMA |
studio | Film It / Polski Instytut Sztuki Filmowej / SPI International (koprodukcja) |
tytuł oryg. | Dom zły |
inne tytuły | The Dark House Miedzynarodowe |
Aktor | Postać |
---|---|
Arkadiusz Jakubik | Edward Środoń |
Marian Dziędziel | Zdzisław Dziabas |
Kinga Preis | Bożena Dziabasowa |
Bartłomiej Topa | Porucznik Mróz |
Katarzyna Cynke | Maria Lisowska / Grażyna, żona Środonia |
Robert Wabich | Lisowski |
Robert Więckiewicz | Prokurator Tomala |
Krzysztof Czeczot | Banaś |
Eryk Lubos | Petrycki |
Lech Dyblik | Zajdel |
Marcin Juchniewicz | Woźniak |
Bartosz Żukowski | Hawryluk |
Grzegorz Wojdon | Sierżant Jasiak |
Sławomir Orzechowski | Zięba |
Anna Grzeszczak-Hutek | Pokrywkowa |
Krzysztof Domaszczyński | Pokrywka |
Piotr Głowacki | Janusz, syn Dziabasów |
Mariusz Jakus | Ksiądz |
Michał Gadomski | Jasiek Blacharz |
Jerzy Rogalski | Weterynarz Mundek |
Dorota Piasecka | Madecka |
Paweł Miśkowiec | Madecki |
Fratišek Kowolowski | Czeski dziennikarz |
Zbigniew Paterak | Konduktor |
Maciej A. Maciejewski | Mężczyzna w sklepie |
Przemysław Witowski | Kierowca Zięby |
Jan Jakubik | Młody Środoń |
Agnieszka Matysiak | Kobieta w chustce / Sklepowa |
Dom zły (2009) to polski film kryminalny w reżyserii Wojciecha Smarzowskiego, zrealizowany na podstawie scenariusza napisanego wraz z Łukaszem Kośmickim. Film opowiada historię Edwarda Środonia, głównego podejrzanego w sprawie rzekomego morderstwa właściciela chałupy w Bieszczadach.
Akcja filmu toczy się w późnym okresie istnienia Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej. Pewnej deszczowej nocy do samotnej chałupy w Bieszczadach przybywa Edward Środoń (Arkadiusz Jakubik). Jest to były żołnierz, który po śmierci żony ucieka z miasta, szukając spokoju. Środoń szybko zaprzyjaźnia się z właścicielem chałupy, starym Dziabasem (Marian Dziędziel). Jednak ich idylla nie trwa długo. Pewnej nocy Dziabas zostaje zamordowany, a Środoń zostaje głównym podejrzanym.
Przez kolejne lata Środoń jest przesłuchiwany przez milicję. W śledztwie bierze udział młody porucznik Mróz (Andrzej Grabowski), który próbuje dowiedzieć się, czy Środoń jest winny. Środoń konsekwentnie twierdzi, że jest niewinny, ale dowody przeciwko niemu są coraz bardziej obciążające.
Film Smarzowskiego to nie tylko kryminał, ale również obraz społeczeństwa polskiego w czasach PRL-u. Reżyser ukazuje, jak władza komunistyczna wykorzystuje śledztwa karne do zastraszania i dyscyplinowania obywateli. Film jest również mocną krytyką polskiego prawa, które było niesprawiedliwe i opresyjne.
Główne wątki filmu
- Sprawa morderstwa Dziabasa to główny wątek filmu. Środoń jest głównym podejrzanym, ale jego wina nie jest jednoznaczna. W śledztwie pojawiają się różne poszlaki, które mogą wskazywać zarówno na winę Środonia, jak i na jego niewinność.
- Relacja Środonia z Dziabasem to kolejny ważny wątek filmu. Środoń i Dziabas szybko zaprzyjaźniają się. Ich relacja jest pełna wzajemnego zrozumienia i wsparcia. Środoń znajduje w Dziabasie ojca, którego nigdy nie miał.
- Śledztwo milicji to trzeci ważny wątek filmu. Milicja prowadzi śledztwo w sprawie morderstwa Dziabasa w sposób nieprofesjonalny i opresyjny. Środoń jest poddawany brutalnym przesłuchaniom, które mają go zmusić do przyznania się do winy.
Postacie
- Edward Środoń to główny bohater filmu. Jest to były żołnierz, który po śmierci żony ucieka z miasta, szukając spokoju. Środoń jest człowiekiem skrzywdzonym przez los. Jest samotny i zgorzkniały. W chałupie Dziabasa znajduje schronienie i nową rodzinę.
- Dziabas to drugi główny bohater filmu. Jest to stary samotnik, który mieszka w chałupie w Bieszczadach. Dziabas jest człowiekiem dobrym i życzliwym. W Środonia wkłada całą swoją miłość i troskę.
- Porucznik Mróz to milicjant prowadzący śledztwo w sprawie morderstwa Dziabasa. Mróz jest młodym człowiekiem, który chce być sprawiedliwym. Jednak jest też niepewny siebie i łatwo manipulować nim.
Wykonanie
Dom zły jest dobrze zrealizowanym filmem. Smarzowskiemu udało się stworzyć mroczny i sugestywny klimat. Film jest pełen realistycznych scen przemocy, które mogą być trudne do oglądania. Jednak są one niezbędne do ukazania brutalności władzy komunistycznej.
Ocena
Dom zły to jeden z najważniejszych polskich filmów ostatnich lat. Jest to film mocny, ważny i poruszający. Film został doceniony przez krytyków i widzów. Otrzymał m.in. cztery nagrody Orzeł, w tym za najlepszy film i najlepszego reżysera.
Podsumowanie
Dom zły to film, który warto obejrzeć. Jest to film, który zapada w pamięć i skłania do refleksji.
W surowej, bieszczadzkiej scenerii, w ponury dzień stanu wojennego, rozgrywa się akcja filmu "Dom złych" w reżyserii Wojciecha Smarzowskiego. Milicyjna ekipa operacyjno-dochodzeniowa, pod dowództwem porucznika Mroza (Bartłomiej Topa), przeprowadza wizję lokalną w gospodarstwie Dziabasów. To właśnie tam, w tę deszczową noc, miała miejsce tragedia, której kluczową postacią był przypadkowy gość, Edward Środoń (Arkadiusz Jakubik).
Wizja lokalna staje się nie tylko próbą odtworzenia wydarzeń, lecz również okazją do zgłębienia mrocznej historii, która rozegrała się kilka lat wcześniej. Środoń, podejrzany w sprawie tragicznych wydarzeń, opowiada o burzliwej nocy jesienią 1978 roku, kiedy to trafił do gospodarstwa małżeństwa Dziabasów, Bożeny (Kinga Preis) i Zdzisława (Marian Dziędziel). Na pierwszy rzut oka, kolacja z udziałem alkoholu wydaje się być wyrazem tradycyjnej polskiej gościnności, jednakże los szybko splata intrygujące wątki, które stopniowo odsłaniają mroczne sekrety tego domu.
Fabuła filmu prowadzi widza przez labirynt kłamstw, oszustw i moralnej zgnilizny, które wypełniają życie bohaterów. Śledztwo porucznika Mroza staje się nie tylko próbą odkrycia prawdy o tamtej feralnej nocy, lecz również konfrontacją z własnymi demonami. W tle ukazują się również szwindle i przekręty milicjantów, co dodaje kolejnych warstw złożoności całej historii.
Rok 1978 ukazuje Edwarda Środonia w punkcie zwrotnym jego życia - po stracie żony stara się zmienić swój los i podejmuje posadę zootechnika na bieszczadzkich ziemiach. Jednak los sprawia, że trafia do domu Dziabasów, gdzie toczy się ostateczna rozgrywka tragicznych wydarzeń. Początkowa nieufność i tajemniczość gości szybko ustępuje miejsca lawinie wydarzeń, które prowadzą do katastrofy.
Przeplatając retrospekcje z teraźniejszością, film ukazuje złożoność ludzkiej natury oraz moralne dylematy, przed którymi stają bohaterowie. Wizja lokalna staje się swoistym teatrem tragedii, gdzie każdy kolejny szczegół prowadzi do coraz bardziej przerażającej prawdy.
Reżyser Wojciech Smarzowski mistrzowsko balansuje między klimatem grozy a subtelnością psychologicznego portretu głównych bohaterów. Jego film nie tylko wstrząsa widzem swoją mroczną fabułą, lecz również stawia pytania o granice ludzkiej moralności i odpowiedzialności.
W surowych, bieszczadzkich krajobrazach, w ponury dzień stanu wojennego, rozgrywa się fabuła filmu "Dom złych", którego reżyserem jest Wojciech Smarzowski. Milicyjna grupa operacyjno-dochodzeniowa, pod dowództwem porucznika Mroza (Bartłomiej Topa), przeprowadza rekonstrukcję wydarzeń w gospodarstwie Dziabasów. To właśnie tam, w tę deszczową noc, miała miejsce tragedia, w której kluczową rolę odegrał przypadkowy gość, Edward Środoń (Arkadiusz Jakubik).
Wizja lokalna staje się nie tylko próbą odtworzenia chronologii wydarzeń, lecz także okazją do zgłębienia mrocznej historii, która rozegrała się kilka lat wcześniej. Środoń, podejrzany w związku z tragicznymi wydarzeniami, opowiada o burzliwej nocy jesienią 1978 roku, kiedy to znalazł się w gospodarstwie małżeństwa Dziabasów, Bożeny (Kinga Preis) i Zdzisława (Marian Dziędziel). Choć na początku wieczoru atmosfera wydaje się być nacechowana tradycyjną polską gościnnością, los szybko splata intrygujące wątki, odsłaniając stopniowo mroczne sekrety tego domu.
Fabuła filmu prowadzi widza przez labirynt kłamstw, oszustw i moralnego upadku, które kształtują życie bohaterów. Śledztwo porucznika Mroza staje się nie tylko próbą odkrycia prawdy o tamtej feralnej nocy, lecz również konfrontacją z własnymi demonami. W tle pojawiają się również machinacje i nieuczciwe praktyki milicjantów, dodając kolejne warstwy złożoności całej historii.
Rok 1978 ukazuje Edwarda Środonia w punkcie zwrotnym jego życia - po stracie żony, próbuje on zmienić swój los i podejmuje pracę jako zootechnik na bieszczadzkich ziemiach. Jednak los sprawia, że trafia do domu Dziabasów, gdzie dochodzi do ostatecznego rozwiązania tragicznych wydarzeń. Początkowa nieufność i tajemniczość gości szybko ustępują miejsca lawinie wydarzeń, które prowadzą do katastrofy.
Przeplatając retrospekcje z teraźniejszością, film ukazuje złożoność ludzkiej natury oraz moralne dylematy, przed którymi stają bohaterowie. Wizja lokalna zamienia się w swego rodzaju teatr tragedii, gdzie każdy kolejny szczegół prowadzi do coraz bardziej przerażającej prawdy.
Reżyser Wojciech Smarzowski błyskotliwie balansuje między atmosferą grozy a subtelnością psychologicznego portretu głównych postaci. Jego film nie tylko wstrząsa widzem swoją mroczną intrygą, ale również stawia pytania o granice ludzkiej moralności i odpowiedzialności.