Cosmopolis (2012)

„Cosmopolis” (2012) to fascynująca podróż przez świat przedstawiona w reżyserii Davida Cronenberga, będąca adaptacją powieści Dona DeLillo. Film opowiada historię intensywnych 24 godzin z życia młodego multimilionera, który eksploruje zakamarki Nowego Jorku, przemieszczając się w swojej ekskluzywnej limuzynie.

W blasku migotliwych świateł i jarzeniowej atmosferze ulic Nowego Jorku rozwija się opowieść o podróży wewnątrz luksusowej limuzyny. W samochodzie tym podróżuje Eric Parker, 28-letni magnat finansowy, określany jako „złoty chłopak” Wall Street, pełniący rolę niekwestionowanego króla światowej finansjery. Przejeżdżając przez zatłoczone ulice Manhattanu, Eric nagle zauważa tablicę z dynamicznie zmieniającymi się kursami walut. Liczby rosną lawinowo, sygnalizując, że jego finansowe imperium może być na skraju upadku. Atmosfera uliczna gęstnieje, napotykając na napięcie. Przed Ericiem rozciągają się 24 godziny, które staną się najdziwniejszymi w jego życiu, gdy uświadamia sobie, że jego życie może być w niebezpieczeństwie.

W kreowanym przez Davida Cronenberga świecie „Cosmopolis” ukazuje ekranizację kultowej powieści Dona DeLillo, jednego z najważniejszych współczesnych pisarzy. W roli głównej młodego miliardera pojawi się Robert Pattinson, wcielając się w postać, która radykalnie zmieni jego dotychczasowy wizerunek. Film przenosi widza w niedaleką przyszłość, gdzie pozornie wszystko pozostaje niezmienne, jednak życie staje się szybsze, bardziej szalone, a fortuny stają się jednocześnie większe i bardziej kruche. Emocje nabierają intensywności, ale tracą trwałość, a sfera intymności staje się zarówno potężna, jak i niebezpieczna.

Wraz z rozwojem fabuły, widzowie śledzą podróż Erica Parkera przez miasto ogarnięte chaosem, co stanowi nie tylko fizyczne przemieszczanie się, ale także podróż w głąb jego własnej egzystencji. Wnętrze pancernej limuzyny staje się areną, gdzie Eric doświadcza świata, z którym dotąd nie miał bezpośredniego kontaktu. Cronenberg umiejętnie buduje atmosferę niepewności i grozy, wplecioną w surrealistyczną strukturę miejskiego pejzażu.

Film portretuje Erica Parkera jako 28-letniego geniusza giełdowego, bezwzględnego manipulatora, który opuszcza swój luksusowy apartament na Manhattanie, by skonfrontować się z rzeczywistością. Jego dotychczasowe życie, poukładane i pozbawione emocji, zostaje wystawione na próbę, gdy zdaje sobie sprawę, że świat, w którym funkcjonuje, może być na skraju rewolucji, a on sam staje się celem zagrożenia.

„Cosmopolis” to nie tylko fizyczna, ale także psychologiczna podróż. W miarę jak Eric przemierza miasto, elementy układanki zaczynają się łączyć, tworząc niepokojącą całość. To wyprawa w głąb mrocznych zakamarków ludzkiej duszy, gdzie ktoś czyha na życie głównego bohatera. Cronenberg sprawnie balansuje między realizmem a surrealistyczną wizją przyszłości, tworząc film, który skłania do refleksji nad naturą współczesnego społeczeństwa i jednostki w nim funkcjonującej.

Wizualna strona „Cosmopolis” emanuje futurystyczną estetyką, gdzie zimne i metaliczne barwy kontrastują z gorącym pulsem życia ulic Nowego Jorku. Miejski krajobraz staje się niemal postacią samą w sobie, przekształcając się w labirynt, w którym Eric musi odnaleźć sens swojego istnienia. Cronenberg posługuje się środkami filmowymi, aby oddać atmosferę zagubienia i niepewności, jednocześnie tworząc hipnotyzujący opis.

Robert Pattinson, wcielając się w główną postać, prezentuje swoje aktorskie umiejętności w zupełnie nowym świetle. Jego Eric Parker to nie tylko chłodny biznesmen, ale kompleksowy bohater, który pod wpływem wydarzeń zaczyna odkrywać własną ludzką naturę. Pattinson przekonująco ukazuje psychologiczną przemianę postaci, zaskakując widza swoją głębokością i subtelnością.

„Cosmopolis” to produkcja, która stawia pytania o istotę ludzkiej egzystencji, społeczeństwa i koszty, jakie ponosimy za nieustannym dążeniem do przyszłości. Cronenberg, z charakterystycznym dla siebie stylem, przenosi widza w świat pełen sprzeczności, gdzie szybkość życia kontrastuje z kruchotem fortun, a emocje splatają się z nietrwałością. To wyprawa, która nie tylko fascynuje wizualnie, ale również skłania do refleksji nad kondycją człowieka w epoce nieustannych przemian.