Biały oleander to amerykański dramat z 2002 roku w reżyserii Petera Kosminskiego, na podstawie powieści Janet Fitch o tym samym tytule. Film opowiada historię 15-letniej Astrid Magnussen, która po tym, jak jej matka, Ingrid, zostaje skazana na dożywocie za zamordowanie swojego kochanka, trafia do kolejnych rodzin zastępczych. Astrid musi nauczyć się samodzielności i radzenia sobie z trudnymi emocjami, a także zmagać się z ciężarem ciążącej na niej przeszłości.
Astrid to młoda dziewczyna, która jest bardzo związana ze swoją matką, Ingrid. Ingrid jest piękną i charyzmatyczną kobietą, ale również bardzo niestabilną emocjonalnie. Jest zdolna do wielkich uczuć, ale również do wielkich gniewu i zazdrości. Astrid jest jej wierną córką i spróbuje zrobić wszystko, aby ją chronić, nawet jeśli oznacza to złamanie prawa.
Gdy do życia Ingrid wkrada się Barry, nowy kochanek, idylla rodzinna zostaje zaburzona. Barry jest manipulującym i agresywnym mężczyzną, który szybko zaczyna kontrolować Ingrid. Astrid czuje, że coś jest nie tak, ale nie potrafi się temu przeciwstawić. W końcu Ingrid, nie mogąc znieść zdrady Barry’ego, zabija go.
Za zabójstwo Ingrid zostaje skazana na dożywocie. Astrid trafia do rodziny zastępczej, a następnie do kolejnej. W każdej z nich próbuje odnaleźć swoje miejsce, ale nie jest to łatwe. Astrid jest inna niż inne dzieci, jest bardziej dojrzała i doświadczona. Ma poczucie winy z powodu śmierci Barry’ego, a także z powodu tego, że nie potrafiła uratować matki.
W jednej z rodzin zastępczych Astrid poznaje Rena, starszą kobietę, która jest dla niej wsparciem i przyjacielem. Rena pomaga Astrid zrozumieć jej przeszłość i nauczyć się radzić sobie z trudnymi emocjami. Astrid zaczyna pisać pamiętnik, w którym opowiada o swoim życiu.
W końcu Astrid zostaje adoptowana przez Starr, samotną kobietę, która jest dziennikarką. Starr jest silną i niezależną kobietą, która daje Astrid poczucie bezpieczeństwa i miłości. Astrid zaczyna odzyskiwać nadzieję na lepsze życie.
Biały oleander to film o dorastaniu, o miłości, o stracie i o odkupieniu. To film o tym, jak trudne jest wybaczenie sobie i innym. Film jest dobrze zrealizowany, z doskonałą obsadą. Michelle Pfeiffer w roli Ingrid stworzyła postać fascynującą i niebezpieczną. Alison Lohman w roli Astrid jest przekonująca i przejmująca.
Film porusza ważne tematy, takie jak odpowiedzialność za własne czyny, wpływ rodziny na kształtowanie osobowości, a także trudności związane z dorastaniem w trudnych warunkach. Biały oleander to film, który zapada w pamięć i skłania do refleksji.
Oto kilka dodatkowych informacji o filmie:
Ocena filmu:
Biały oleander to film dobry, ale nie doskonały. Film ma wiele zalet, takich jak świetna obsada, dobry scenariusz i poruszające tematy. Jednak film ma też kilka wad, takich jak nierówny rytm i kilka nielogiczności w fabule.
Ogólnie rzecz biorąc, Biały oleander to film warty obejrzenia. To film, który zapada w pamięć i skłania do refleksji.
reżyseria | Peter Kosminsky |
scenariusz | Mary Agnes Donoghue |
gatunek | Dramat obyczajowy |
produkcja | USA |
premiera | 6 września 2002 (Światowa) 7 marca 2003 (Polska premiera kinowa) |
boxoffice | $21 672 284 na świecie$16 357 770 w USA$5 314 514 poza USA |
budżet | $16 000 000 |
na podstawie | Janet Fitch (książka) |
dystrybucja | Monolith |
studio | Pandora Filmproduktion (przedstawia) / Warner Bros. (przedstawia) / Gaylord Films (niewymienione w czołówce) / |
tytuł oryg. | White Oleander |
Aktor | Postać |
---|---|
Alison Lohman | Astrid Magnussen |
Michelle Pfeiffer | Ingrid Magnussen |
Renée Zellweger | Claire Richards |
Robin Wright | Starr Thomas |
Cole Hauser | Ray |
Noah Wyle | Mark Richards |
Patrick Fugit | Paul Trout |
Svetlana Efremova | Rena Grushenka |
Billy Connolly | Barry Kolker |
Amy Aquino | Panna Martinez |
Liz Stauber | Carolee |
Marc Donato | Davey Thomas |
James Lashly | Wielebny Daniels |
Taryn Manning | Niki |
Melissa McCarthy | Sanitariuszka |
Mark Soper | Patrick |
Samantha Shelton | Yvonne |
Kali Rocha | Susan Valeris |
Allison Munn | Hannah |
Dallas McKinney | Owen |
Melissa Marsala | Julie |
Leila Kenzle | Ann Greenway |
John Billingsley | Sanitariusz |
Debra Christofferson | Marlena |
Scott Allan Campbell | Bill Greenway |
Brian Mulligan | Bailiff |
Stephen Root | Michael |
James 'Kimo' Wills | Sprzedawca komiksów |
Biff Yeager | Sędzia |
Sam Catlin | Nauczyciel |
Elisa Bocanegra | Dziewczyna biorąca udział w bójce |
Darlene Bohorquez | Więźniarka |
Solomon Burke Jr. | Strażnik |
Vernon Haas | Strażnik |
Sean Happy | Chłopak z Dirt Bike |
Cathy Ladman | Matka poznana na targu |
Drinda Lalumia | Patty |
James W. Lee | Odwiedzający w więzieniu |
Daniel Mandehr | Ojciec w Induction Area |
DeVonda Manghane | Strażniczka przy aparacie rentgenowskim |
Roger McIntyre | Policjant |
Jennifer Saxon | Córka poznana na targu |
Carl Sundstrom | Policjant |
Myra Lamar | Detektyw |
Jill Harris | Kobieta z Barrym |
Kiosha Lee | Nastoletnia przestępczyni |
Vickie Rabjohn | Kobieta w autobusie |
Mary Elizabeth Barrett | Tłumaczka języka migowego |
Terence Leclere | Rosyjski punk |
Christopher Metas | Prawnik |
Tony Ross | Strażnik |
Gary Sievers | Członek drużyny bowlingowej |
Nicki Sixteen | Młodociany przestępca |
Charles Constant | Howard |
Margarita Reyes | Małolata w Van z Astrid i Paulem |
Allen Lee Haff | Żołnierz |
Stephen Milton | Chłopak w mieszkaniu |
Scott L. Treger | Strażnik więzienny |
Bree Michael Warner | Dziewczyna w mieszkaniu |
Elizabeth Woodward | Więźniarka |
Eric Moyer | Strażnik więzienny |
Oliver Theess | Gość na imprezie |
Biały oleander to amerykański dramat z 2002 roku w reżyserii Petera Kosminskiego, oparty na powieści o tym samym tytule autorstwa Janet Fitch. Film opowiada historię 15-letniej Astrid Magnussen, która po tym, jak jej matka zostaje skazana na dożywocie za morderstwo kochanka, trafia pod opiekę kolejnych rodzin zastępczych.
Film rozpoczyna się od sceny, w której Astrid, siedząc w więzieniu, pisze list do swojej matki, Ingrid. Astrid opowiada o tym, jak jej życie zmieniło się od dnia, w którym Ingrid została skazana. Wcześniej Astrid i Ingrid żyły razem w Los Angeles, w małym mieszkaniu pełnym kwiatów. Ingrid była artystką, piękną i utalentowaną, ale też niestabilną emocjonalnie. Była uzależniona od narkotyków i alkoholu, i często wpadać w gniew. Astrid była jej największą miłością, ale też ofiarą jej destrukcyjnych zachowań.
Pewnego dnia Ingrid poznaje Barry'ego, bogatego biznesmena. Barry jest czarujący i opiekuńczy, i Ingrid szybko się w nim zakochuje. Astrid również akceptuje Barry'ego, i na chwilę wydaje się, że rodzina Magnussen wreszcie znalazła szczęście. Jednak Barry ostatecznie opuszcza Ingrid, i ta wpada w szał. Podając Barry'emu truciznę z jej ulubionego kwiatu, białego oleandra, zabija go.
Po śmierci Barry'ego Ingrid zostaje aresztowana i skazana na dożywocie. Astrid trafia do rodziny zastępczej, państwa Richardsów. Państwo Richardsowie są dobrymi ludźmi, ale Astrid nie może się z nimi zaadaptować. Jest zgorzkniała i nieufna, i ciągle tęskni za matką.
Astrid trafia następnie do domu państwa Thomasów. Państwo Thomasowie są bogatymi i wykształconymi ludźmi, ale są również chłodni i zdystansowani. Astrid czuje się tam jak w więzieniu.
W końcu Astrid trafia pod opiekę Rena Grushenki, rosyjskiej imigrantki, która prowadzi sklep z kwiatami. Rena jest ciepłą i kochającą kobietą, i Astrid wreszcie czuje się u niej jak w domu. Astrid pomaga Rena w sklepie, i zaczyna odkrywać swoją pasję do kwiatów.
W końcu Astrid wraca do szkoły, i zaczyna układać sobie życie na nowo. Nadal tęskni za matką, ale zaczyna rozumieć, że Ingrid była człowiekiem zniszczonym, i że nie mogła jej dać tego, czego potrzebowała.
Biały oleander to film poruszający i pełny emocji. To historia o miłości, stracie i poszukiwaniu własnej tożsamości. Film jest dobrze zrealizowany, z doskonałą obsadą. Michelle Pfeiffer w roli Ingrid Magnussen stworzyła kreację, która zapada w pamięć.
Film porusza wiele ważnych tematów, takich jak wpływ rodziny na wychowanie dziecka, rola matki w życiu córki, i trudności związane z dorastaniem w trudnych warunkach. Film jest również refleksją nad naturą miłości i bólu.
Ocena filmu: 8/10
Zalety filmu:
- Dobra realizacja
- Doskonała obsada
- Poruszająca historia
Wady filmu:
- Nieco przegadana fabuła
Rekomendacje:
Film polecany widzom, którzy lubią dramaty obyczajowe i filmy poruszające ważne tematy.
"Biały oleander" to poruszająca opowieść o Astrid Magnussen i jej matce, Ingrid, która zostaje skazana na dożywocie za zabicie swojego kochanka. Film ukazuje burzliwe życie Astrid, która po więziennej karze dla matki rozpoczyna wędrówkę po kolejnych rodzinach zastępczych, szukając miłości i stabilności.
Życie Astrid i Ingrid układało się harmonijnie, aż do momentu pojawienia się Barry'ego Kolker'a. Ingrid, oczarowana mężczyzną, nie dostrzega jego podstępu, dopóki nie doznaje zdrady. Zrozpaczona, postanawia się zemścić, podając mu truciznę z białych oleandrów, co skutkuje jej uwięzieniem na resztę życia. Tymczasem Astrid, zmuszona do dorosłości w młodym wieku, musi stawić czoła trudom życia w placówkach opiekuńczych.
Bohaterka, która w powieści ma 12 lat, w filmie ma 15-18 lat, by pozwolić na grę jednej aktorce w różnych etapach jej życia. Astrid, zagubiona w świecie dorosłych, musi szybko nauczyć się radzić sobie z problemami, z jakimi nigdy nie miała do czynienia. Przeżywa wzloty i upadki, eksplorując zakazane obszary miłości, narkotyków i życiowych dylematów.
Główną inspiracją dla filmu był bestsellerowy romans Janet Fitch, który ukazuje relację matki i córki w kontekście kryzysu wywołanego zdradą i zbrodnią. Astrid, pragnąc zrozumieć miłość i życie, eksperymentuje z różnymi drogami, aby odnaleźć swoje miejsce w świecie.
Film przedstawia także historię innych kobiet, które wpływają na życie Astrid w trakcie jej wędrówki. Od alkoholiczki po aktorkę pozbawioną dachu nad głową, każda z tych postaci wnosi coś do historii Astrid, pokazując różnorodność ludzkich doświadczeń i wyzwań.
Poprzez listy do matki, Astrid przekazuje swoje przeżycia i refleksje, co stanowi dla niej i dla Ingrid źródło siły i inspiracji do przetrwania. Dzięki nim obie kobiety uczą się, czym naprawdę jest miłość i jak znaleźć swoje miejsce w świecie.
"Biały oleander" to nie tylko opowieść o toksycznej miłości i jej konsekwencjach, ale także o odwadze, siły wewnętrznej i dążeniu do znalezienia własnej tożsamości wbrew przeciwnościom losu. To film, który porusza serca i skłania do refleksji nad wartością rodziny, miłości i wyborów, jakie podejmujemy w życiu.
"Biały oleander" to poruszający obraz opowiadający historię Astrid Magnussen i jej matki, Ingrid, której życie wywraca się do góry nogami, gdy trafia za kratki za morderstwo swego kochanka. Fabuła filmu skupia się na burzliwych losach Astrid, która po skazaniu matki rozpoczyna wędrówkę po różnych rodzinach zastępczych, poszukując miłości i stabilności.
Życie Astrid i Ingrid toczyło się spokojnie, dopóki w ich życiu nie pojawił się Barry Kolker. Ingrid, zafascynowana mężczyzną, nie dostrzega jego zdrady, aż do momentu, gdy doświadcza bolesnego zawodu. Zrozpaczona, decyduje się na zemstę, podając mu truciznę z białych oleandrów, co skutkuje jej dożywotnim uwięzieniem. Tymczasem Astrid, zmuszona do dorosłości w młodym wieku, musi radzić sobie w trudnych warunkach w placówkach opiekuńczych.
Film opiera się na bestsellerowej powieści Janet Fitch, która ukazuje relację między matką a córką w obliczu kryzysu wywołanego zdradą i zbrodnią. Astrid, której postać na ekranie ma 15-18 lat, eksploruje różne aspekty życia dorosłych, próbując zrozumieć miłość i swoje miejsce w świecie.
Obok głównej bohaterki, film przedstawia także historie innych kobiet, które wpływają na losy Astrid w trakcie jej podróży. Od alkoholiczki po bezdomną aktorkę, każda z tych postaci wnosi nowe wyzwania i doświadczenia do historii Astrid, ukazując różnorodność ludzkich losów.
Poprzez listy do matki, Astrid dzieli się swoimi doświadczeniami i przemyśleniami, co stanowi dla niej i dla Ingrid źródło siły i inspiracji do przetrwania. Dzięki nim obie kobiety uczą się, czym naprawdę jest miłość i jak znaleźć sens życia w obliczu trudności.
"Biały oleander" to nie tylko historia toksycznej miłości i jej konsekwencji, ale także opowieść o odwadze, siłę wewnętrzną i dążeniu do samopoznania. To film, który porusza serca i skłania do refleksji nad wartością rodzinnych więzi, miłości i decyzjami, jakie podejmujemy w życiu.