Dracula – wampiry bez zębów / Dracula: Dead and Loving It (1995)

Dracula – wampiry bez zębów

W roku 1893 do Transylwanii przybywa młody prawnik, Renfield, w celu nabycia nieruchomości dla swojego klienta, hrabiego Draculi. Droga do zamczyska okazuje się nie lada wyzwaniem, gdyż miejscowy woźnica odmawia dalszej jazdy po zapadnięciu zmroku. Renfieldowi pozostaje więc pokonać tę długą i mroczną trasę pieszo.

Wreszcie dociera do celu i spotyka Draculę, który okazuje się być znacznie dziwniejszym niż przypuszczał. Wampir jest eleganckim i wytwornym gospodarzem, ale jego wygląd i zachowanie budzą w Renfieldzie nieustanny niepokój.

Po burzliwej nocy, podczas której Renfield zostaje świadkiem dziwnych wydarzeń, Dracula hipnotyzuje go, czyniąc swoim sługą. Następnie w ukryciu przed światem wyrusza do Anglii.

W Londynie Dracula szybko znajduje sobie miejsce wśród wyższych sfer. Zaprzyjaźnia się z doktorem Sewardem, dyrektorem zakładu psychiatrycznego, gdzie zostaje umieszczony Renfield. Dzięki temu zyskuje dostęp do jego córki, Miny, i jej narzeczonego, Jonathana Harkera.

Dracula zakochuje się w Minie, ale jego zainteresowanie wzbudza również jej przyjaciółka, Lucy. Wkrótce okazuje się, że Lucy została przez wampira ukąszona i zaczyna przemieniać się w istotę nocy.

Na pomoc zostaje wezwany profesor Van Helsing, łowca wampirów. Van Helsing przybywa do Londynu i rozpoczyna walkę z Drakulą.

Mel Brooks i Leslie Nielsen w szalonej parodii klasycznej powieści gotyckiej

Dracula – wampiry bez zębów to film Mel Brooksa, który w swoim dorobku ma już wiele udanych parodii, takich jak Młody Frankenstein, Blazing Saddles czy Spaceballs. Tym razem reżyser wziął na warsztat historię o Drakuli, czyniąc z niej zwariowaną komedię.

Leslie Nielsen w roli Draculi to prawdziwa perła. Aktor w mistrzowski sposób łączy w swojej kreacji elementy grozy i humoru. Dracula Nielsena jest eleganckim i wytwornym wampirem, ale jego zachowanie jest często absurdalne i komiczne.

Film Brooksa to pełna humoru i absurdu opowieść o miłości, walce dobra ze złem i o tym, że nawet wampir może znaleźć miłość.

Oto kilka zabawnych scen i gagów z filmu:

• Renfield, który jest szaleńczo zakochany w wampirach, próbuje nakarmić Draculę krwią. Wampir jednak nie jest zainteresowany, gdyż woli pić krew młodych dziewcząt.
• Dracula, chcąc zdobyć serce Miny, daje jej na prezent kwiaty. Mina jest zachwycona, ale szybko okazuje się, że kwiaty to w rzeczywistości szkielety.
• Dracula, aby pozbyć się Lucy, która zagraża jego planom, wysyła do niej swoje służki, które mają ją ukąsić. Służki jednak nie są zbyt skuteczne, gdyż Lucy jest bardziej zainteresowana ich pięknem niż ich ukąszeniami.
• Van Helsing, chcąc pokonać Draculę, konstruuje specjalną maszynę, która emituje dźwięki nieprzyjemne dla wampirów. Dracula jednak nie jest tym specjalnie zaniepokojony, gdyż woli słuchać muzyki operowej.

Podsumowując, Dracula – wampiry bez zębów to zabawna i błyskotliwa parodia klasycznej powieści gotyckiej. Film Brooksa to obowiązkowa pozycja dla wszystkich fanów komedii i kina grozy.