Pożegnania / Okuribito (2008)

Pożegnania to japoński dramat filmowy z 2008 roku w reżyserii Yôjirô Takity. Film opowiada historię Daigo Kobayashiego, wiolonczelisty, który traci pracę po rozwiązaniu orkiestry. Wraz z żoną decyduje się na powrót do rodzinnego miasteczka, gdzie mężczyzna podejmuje pracę w zakładzie pogrzebowym.

Daigo jest ambitnym i utalentowanym muzykiem. Po wielu latach ciężkiej pracy otrzymuje angaż w orkiestrze filharmonicznej. Jest to dla niego spełnienie marzeń, ale szczęście nie trwa długo. Orkiestra zostaje rozwiązana, a Daigo traci pracę. Jest to dla niego ogromny cios. Nie wie, co ze sobą zrobić.

Wraz z żoną decyduje się powrócić do rodzinnego miasteczka, gdzie mieszkają jego rodzice. Daigo postanawia znaleźć tam nową pracę. W lokalnej gazecie znajduje ogłoszenie o poszukiwaniu osoby do pracy w domu pogrzebowym. Daigo nie wie, co to za praca, ale postanawia spróbować.

Na rozmowie kwalifikacyjnej Daigo dowiaduje się, że będzie musiał przygotowywać ciała zmarłych do pochówku. Jest to dla niego szok. Nie wyobrażał sobie, że będzie musiał zajmować się czymś takim. Jednak po rozmowie z szefem firmy ostatecznie decyduje się na przyjęcie pracy.

Daigo szybko odkrywa, że praca w domu pogrzebowym jest bardzo wymagająca. Musi nauczyć się wielu rzeczy, takich jak obrządek pogrzebowy, przygotowanie ciała do pochówku czy obsługa sprzętu. Z czasem jednak zaczyna odnajdywać się w nowej roli. Dowiaduje się, że to bardzo ważna praca, która pomaga rodzinom zmarłych w pożegnaniu ich bliskich.

Daigo poznaje również innych pracowników domu pogrzebowego. Są to ludzie doświadczeni i wyrozumiali. Pomagają Daigo odnaleźć się w nowej rzeczywistości. Daigo uczy się od nich wiele o życiu i śmierci.

W miarę upływu czasu Daigo coraz bardziej angażuje się w swoją pracę. Potrafi już z łatwością przygotować ciało do pochówku. Jest również w stanie zrozumieć i uszanować uczucia rodzin zmarłych.

Pewnego dnia Daigo otrzymuje zlecenie przygotowania ciała młodej kobiety, która zginęła w wypadku samochodowym. Daigo jest poruszony tą sytuacją. Dowiaduje się, że kobieta była młodą matką, która pozostawiła po sobie małą córeczkę. Daigo pomaga rodzinie zmarłej w pożegnaniu ich bliskiej.

Daigo zaczyna rozumieć, że praca w domu pogrzebowym to nie tylko zawód, ale również misja. Jest to sposób na pomaganie innym w pożegnaniu ich bliskich i na przekazywanie im nadziei.

Motywe

Śmierć to główny motyw filmu. Film opowiada o tym, jak ludzie radzą sobie ze śmiercią. Daigo, który początkowo boi się śmierci, z czasem zaczyna ją akceptować. Dowiaduje się, że śmierć jest naturalną częścią życia.

Życie to drugi ważny motyw filmu. Film pokazuje, jak piękne i cenne jest życie. Daigo, który początkowo był pogrążony w smutku po stracie pracy, odnajduje nowy sens życia w swojej pracy w domu pogrzebowym.

Relacje to kolejny motyw filmu. Film pokazuje, jak ważna jest rola relacji międzyludzkich w życiu człowieka. Daigo, który początkowo był odosobniony i nie potrafił nawiązać bliskich relacji z innymi ludźmi, w domu pogrzebowym znajduje nową rodzinę.

Estetyka

Film jest utrzymany w stonowanej kolorystyce. Dominują w nim kolory ziemi, takie jak brąz, beż i zieleń. Ta paleta barw podkreśla powagę i melancholię filmu.

Film jest również bogaty w symbole. Na przykład trumna symbolizuje przejście do innego świata. Wiolonczela symbolizuje marzenia i pasję.

Recepcja

Film został bardzo dobrze przyjęty przez krytyków i publiczność. Otrzymał wiele nagród, w tym Oscara dla najlepszego filmu nieanglojęzycznego.

Podsumowanie

Pożegnania to poruszający film, który zmusza do refleksji nad życiem i śmiercią. Film pokazuje, że śmierć jest naturalną częścią życia i że należy ją akceptować