Ostatnie tango w Paryżu to francusko-włoski film fabularny z 1972 roku w reżyserii Bernardo Bertolucciego. Film opowiada historię dwóch samotnych osób, które spotykają się w pustym mieszkaniu i zaczynają namiętną, ale pełną sadomasochistycznych elementów relację.
Akcja filmu rozgrywa się w Paryżu. Mężczyzna o imieniu Paul (Marlon Brando), po śmierci żony, wynajmuje mieszkanie w starej kamienicy. Pewnego dnia, powracając do domu, zastaje w nim młodą kobietę o imieniu Jeanne (Maria Schneider). Kobieta jest zrozpaczona po śmierci swojego kochanka i szuka zapomnienia w seksie. Paul i Jeanne szybko nawiązują intymną relację, która staje się dla nich sposobem na ucieczkę od rzeczywistości.
Ich spotkania odbywają się regularnie, zawsze w tym samym mieszkaniu. Paul i Jeanne nie znają się z imienia i nie rozmawiają o swoim życiu poza mieszkaniem. Ich relacja opiera się na fizyczności i sadomasochistycznych praktykach. Paul dominuje nad Jeanne, zmuszając ją do wykonywania różnych czynności seksualnych. Jeanne z kolei odczuwa z tego przyjemność, ale jednocześnie boi się i nie rozumie, co się z nią dzieje.
Relacja Paula i Jeanne staje się coraz bardziej destrukcyjna. Paul zaczyna kontrolować życie Jeanne, a ona zaczyna uzależniać się od niego. Ostatecznie ich relacja kończy się tragicznie.
Ostatnie tango w Paryżu to film, który wywołał wiele kontrowersji w momencie premiery. Film został oskarżony o pornografię i zniesławienie kobiet. Jednak film również otrzymał wiele pozytywnych recenzji, chwaląc grę aktorską Brando i Schneider oraz reżyserię Bertolucciego.
Film jest pełen symboliki i metafor. Mieszkanie, w którym spotykają się Paul i Jeanne, można interpretować jako metaforę ich dusz. Jest to miejsce, w którym mogą być sobą i wyrażać swoje najgłębsze pragnienia.
Scena sadomasochistycznego stosunku między Paulem i Jeanne jest również pełna symboliki. Można ją interpretować jako metaforę dominacji mężczyzn nad kobietami. Paul jest symbolem patriarchatu, a Jeanne symbolem kobiety, która próbuje się wyzwolić spod jego władzy.
Ostatnie tango w Paryżu to film, który wciąż wywołuje wiele dyskusji. Jest to film, który porusza trudne tematy, takie jak seksualność, dominacja i zniewolenie. Jest to film, który nie pozostawia widza obojętnym.
Oto kilka ciekawostek na temat filmu:
Ostatnie tango w Paryżu to film, który jest uważany za jeden z najważniejszych filmów w historii kina. Jest to film, który porusza ważne tematy i nieustannie inspiruje kolejne pokolenia twórców.
reżyseria | Bernardo Bertolucci |
scenariusz | Agnès Varda, Bernardo Bertolucci |
gatunek | Erotyczny, Melodramat |
produkcja | Francja, Włochy |
premiera | 14 października 1972 (Światowa) 19 sierpnia 2011 (Polska premiera kinowa) |
boxoffice | $96 144 000 na świecie$36 144 000 w USA$60 000 000 poza USA |
budżet | $1 250 000 |
na podstawie | Bernardo Bertolucci (materiały do scenariusza, historia) |
dystrybucja | Art House |
studio | United Artists (przedstawia) / Les Productions Artistes Associés (koprodukcja) / Produzioni Europee Associati (PEA) (koprodukcja) |
tytuł oryg. | Ultimo tango a Parigi |
inne tytuły | Last Tango in Paris Miedzynarodowe Last Tango in Paris USA |
Aktor | Postać |
---|---|
Marlon Brando | Paul |
Maria Schneider | Jeanne |
Maria Michi | Matka Rosy |
Giovanna Galletti | Prostytutka |
Gitt Magrini | Matka Jeanne |
Catherine Allégret | Catherine |
Luce Marquand | Olympia |
Marie-Hélène Breillat | Monique |
Catherine Breillat | Mouchette |
Dan Diament | Dźwiękowiec |
Catherine Sola | Scenarzystka |
Mauro Marchetti | Kamerzysta |
Jean-Pierre Léaud | Tom, filmowiec, narzeczony Jeanne |
Massimo Girotti | Marcel |
Peter Schommer | Asystent kamerzysty |
Veronica Lazar | Rosa |
Rachel Kesterber | Christine |
Ramón Mendizábal | Lider orkiestry grającej tango |
Mimi Pinson | Przewodnicząca jury tanecznego |
Darling Légitimus | Konsjerżka |
Gérard Lepennec | Przedsiębiorca przewozowy |
Stéphan Koziak | Przedsiębiorca przewozowy |
Armand Abplanalp | Klient prostytutki |
Laura Betti | Panna Blandish |
Jean-Luc Bideau | Kapitan barki |
Michel Delahaye | Sprzedawca Biblii |
Gianni Pulone | Mężczyzna na ulicy |
Franca Sciutto | Kobieta na ulicy |