My Fair Lady (1964) to amerykański musical filmowy w reżyserii George’a Cukora, adaptacja musicalu My Fair Lady z 1956 roku i sztuki Pigmalion autorstwa George’a Bernarda Shawa. Film opowiada historię profesora fonetyki, Henry’ego Higginsa, który zakłada się, że jest w stanie z prostej dziewczyny, Elizy Doolittle, uczynić prawdziwą damę.
Akcja filmu rozgrywa się w Londynie w 1912 roku. Profesor Higgins, ekscentryczny naukowiec, prowadzi badania nad językiem i wymową. Pewnego dnia spotyka Elizę Doolittle, biedną dziewczynę sprzedającą kwiaty, która charakteryzuje się „interesującym” sposobem wyrażania się. Higgins postanawia nauczyć ją poprawnej wymowy i manier.
Do pomocy w eksperymencie Higgins angażuje pułkownika Hugh Pickeringa, również fonetyka. Eliza zaczyna intensywną naukę, która obejmuje nie tylko poprawną wymowę, ale także zasady savoir-vivre’u. Pod okiem Higginsa dziewczyna zmienia się nie do poznania. Z prostej, niewykształconej dziewczyny staje się elegancką damą.
Wkrótce Eliza zostaje zaproszona na bal do ambasady. Jej pojawienie się na przyjęciu wywołuje sensację. Eliza zachwyca wszystkich swoją urodą i wymową. Higgins jest dumny ze swojej uczennicy, ale jednocześnie zaczyna zdawać sobie sprawę, że Eliza stała się dla niego kimś więcej niż tylko obiektem eksperymentu.
Eliza również zaczyna odczuwać coś do Higginsa, ale mężczyzna nie zdaje sobie sprawy z jej uczuć. Dopiero gdy pojawia się groźba małżeństwa Elizy z innym mężczyzną, Higgins uświadamia sobie, że kocha ją.
Koniec filmu jest otwarty. Nie wiadomo, czy Higgins i Eliza zostaną razem. Jednak jedno jest pewne: ich spotkanie zmieniło ich życie na zawsze.
Film „My Fair Lady” jest klasycznym musicalem, który zachwyca widzów od ponad 50 lat. Opowieść o miłości, zmianie i przekraczaniu granic społecznych jest uniwersalna i ponadczasowa.
Oto kilka kluczowych scen filmu:
Film „My Fair Lady” to dzieło pełne pięknej muzyki, wspaniałych kostiumów i zachwycających zdjęć. To film, który warto obejrzeć choć raz w życiu.
reżyseria | George Cukor |
scenariusz | Alan Jay Lerner |
gatunek | Melodramat, Musical |
produkcja | USA |
premiera | 21 października 1964 (Światowa) |
boxoffice | $72 661 442 na świecie$72 560 711 w USA$100 731 poza USA |
budżet | $17 000 000 |
na podstawie | George Bernard Shaw (sztuka) |
dystrybucja | Warner Home Video |
studio | Warner Bros. (przedstawia) |
tytuł oryg. | My Fair Lady |
Aktor | Postać |
---|---|
Audrey Hepburn | Eliza Doolittle |
Rex Harrison | Profesor Henry Higgins |
Stanley Holloway | Alfred P. Doolittle |
Wilfrid Hyde-White | Pułkownik Hugh Pickering |
Gladys Cooper | Pani Higgins |
Jeremy Brett | Freddie Eynsford-Hill |
Theodore Bikel | Zoltan Karpathy |
Mona Washbourne | Pani Pearce |
Isobel Elsom | Pani Eynsford-Hill |
John Alderson | Jamie |
Eugene Hoffman | Żongler |
Eric Heath | Straganiarz |
Sam Harris | Gość na balu |
Clive Halliday | Straganiarz |
Beatrice Grenough | Grans LadyLillian Kemble-Cooper |
Jack Greening | George |
Ayllene Gibbons | Gruba kobieta w pubie |
Charles Fredericks | Król Jerzy V |
Marjorie Bennett | Cockney with Pipe |
Oscar Beregi Jr. | Ambasador Grecji |
Betty Blythe | Dama na balu |
Iris Bristol | Kwiaciarka |
Buddy Bryant | Książe Transylwanii |
Walter Burke | Obserwator, który ostrzega Elizę |
Jennifer Crier | Pokojówka pana Higginsa |
Maurice Dallimore | Selsey Man |
Henry Daniell | Ambasador |
Roy Dean | Lokaj |
Kai Farelli | Żongler |
Queenie Leonard | Cockney, obserwator |
Moyna MacGill | Lady Boxington |
Laurie Main | Hoxton Man not Hoston |
Owen McGiveney | Mężczyzna w Coffee Stand |
John McLiam | Harry |
Ben Wrigley | Straganiarz |
Ben Wright | Lokaj na balu |
Ron Whelan | Algernon/Barman |
Gwendolyn Watts | Kucharka |
Barbara Morrison | |
Alan Napier | Dżentelmen wiozący Elizę do królowej |
Nick Navarro | Tancerz |
Marni Nixon | Eliza Doolittle |
James O'Hara | Straganiarz |
Richard Peel | Straganiarz |
Barbara Pepper | Partnerka w tańcu pana Doolittle |
Olive Reeves-Smith | Pani Hopkins |
Christopher Riordan | Zalotnik na balu |
Dinah Ann Rogers | Pokojówka |
Victor Rogers | Policjant |
Baronowa Rothschild | Królowa Transylwanii |
Kenny Salvatt | Bywalec wyścigów |
Miriam Schiller | Właścicielka |
Bill Shirley | Freddie Eynsford-Hill |
Jacqueline Squire | Pokojówka podająca do stołu |
Michael St. Clair | Barman |
Geoffrey Steele | Taksówkarz |
Grady Sutton | Ascot Extra/Gość na balu |
Elizabeth Aimers | Londyńska kobieta z East Endu |
Helen Albrecht | Kobieta w Ascot |
Mary Alexander | Londyńska kobieta z East Endu |
LaWana Backer | Improwizatorka w kościele |
Frank Baker | Elegancki widz |
Brittania Beatey | Córka eleganckiego widza |
William Beckley | Lokaj |
Diana Bourbon | Kobieta w Ascot |
Sue Bronson | Przedstawicielka klasy wyższej |
Andy Brown | Londyńczyk z East Endu |
Meg Brown | Improwizatorka w kościele |
Bea Marie Busch | Londyńska kobieta z East Endu |
Colin Campbell | Mężczyzna tańczący gawota w Ascot |
Jeannie Carson | Improwizatorka w kościele |
Paulle Clark | Improwizatorka w Ascot |
Natalie Core | Kobieta w Ascot |
Tom Cound | Lokaj |
Allison Daniell | Improwizatorka w Ascot |
Donna Day | Londyńska kobieta z East Endu |
Thomas Dick | Londyńczyk z East Endu |
Brendan Dillon | Prowadzący |
Anne Dore | Improwizatorka w kościele |
Pauline Drake | Improwizatorka w kościele |
Harvey B. Dunn | Mężczyzna w Ascot |
Sandy Edmundson | Przedstawicielka klasy wyższej |
Joe Evans | Londyńczyk z East Endu |
Raymond Foster | Londyńczyk z East Endu |
Raymond Foster | |
Stanley Fraser | Improwizator w kościele |
Lea Genovese | Przedstawicielka klasy wyższej |
Jack Goldie | Improwizator w kościele |
Marjory Hawtrey | Improwizatorka w Ascot |
Monika Henreid | Improwizatorka w kościele |
Samuel Holmes | Londyńczyk z East Endu |
Clyde Howdy | Improwizator w kościele |
Kendrick Huxham | Elegancki widz |
Phyllis Kennedy | Londyńska kobieta z East Endu |
Colin Kenny | Improwizator w kościele |
Goldie Kleban | Londyńczyk z East Endu |
Peter Ladefoged | Głos na lekcji językoznawstwa |
William Linkie | Londyńczyk z East Endu |
Sidney Marion | Improwizator w kościele |
Eric Martin | Improwizator w kościele |
Shirley Melline | Improwizatorka w kościele |
Carol Merrill | Przedstawicielka klasy wyższej |
Gigi Michel | Przedstawicielka klasy wyższej |
Lenore Miller | Londyńska kobieta z East Endu |
John Mitchum | Improwizator w kościele |
Marlene Morrow | Przedstawicielka klasy wyższej |
Patrick O'Moore | Mężczyzna |
Hilda Plowright | Obserwatorka |
David Robel | Londyńczyk z East Endu |
Corinne Ross | Londyńska kobieta z East Endu |
Wendy Russell | Improwizatorka w kościele |
Buddy Shea | Improwizator w kościele |
Orville Sherman | Mężczyzna w Ascot |
Sandy Steffens | Przedstawicielka klasy wyższej |
Henry Sweetman | Londyńczyk z East Endu |
William Taylor | Londyńczyk z East Endu |
Joy Tierney | Londyńczyk z East Endu |
Elzada Wilson | Improwizatorka w kościele |
Nick Wolcum | Improwizator w kościele |
James Wood | Londyńczyk z East Endu |
Alma Lawton | Kwiaciarka |
Lillian Kemble-Cooper | Pani Ambasador |
Jimmie Horan | |
John Holland | Kamerdyner |
Lois Battle | Pokojówka |
My Fair Lady (1964) to amerykański musical filmowy w reżyserii George’a Cukora, oparty na musicalu My Fair Lady z 1956 i sztuki Pigmalion autorstwa George’a Bernarda Shawa. Film zdobył osiem Oscarów, w tym za najlepszy film, reżyserię, scenariusz adaptowany, zdjęcia, muzykę, scenografię i kostiumy.
Fabuła
Akcja filmu rozgrywa się w Londynie w początkach XX wieku. Profesor fonetyki Henry Higgins (Rex Harrison) prowadzi badania nad wymową języka angielskiego. Pewnego dnia spotyka Elizę Doolittle (Audrey Hepburn), kwiaciarkę z niższych sfer, której wymowa jest co najmniej dziwna. Higgins zakłada się z przyjacielem, pułkownikiem Pickeringiem (Wilfrid Hyde-White), że w ciągu pół roku potrafi zrobić z Elizy prawdziwą damę.
Higgins zaczyna uczyć Elizę poprawnej wymowy i manier. Dziewczyna z początku nie jest łatwą uczennicą, ale z czasem zaczyna robić postępy. Higgins jest pod wrażeniem jej inteligencji i talentu. W miarę postępów nauki Eliza zaczyna się zmieniać. Staje się bardziej pewna siebie i wyzwolona.
Motywy
Film My Fair Lady podejmuje kilka ważnych tematów, takich jak:
- Relacja między wychowawcą a wychowankiem. Higgins początkowo traktuje Elizę jako obiekt eksperymentu. Nie dostrzega jej jako osoby z własnymi uczuciami i pragnieniami. Z czasem jednak zaczyna ją doceniać i okazuje jej uczucia.
- Przemiany społeczne. Eliza jest dziewczyną z niższych sfer. W miarę postępów nauki staje się coraz bardziej wykształcona i wyrafinowana. Jej przemiana jest symbolem zmian społecznych, jakie zachodziły w Europie w początkach XX wieku.
- Miłość. Higgins i Eliza początkowo nie dostrzegają w sobie uczuć. Z czasem jednak zaczynają się w sobie zakochiwać. Ich miłość jest trudna i pełna przeszkód.
Ocena
My Fair Lady to film klasyczny, który od lat cieszy się niesłabnącą popularnością. Jest to znakomita adaptacja sztuki Shawa, która zachwyca piękną muzyką, wspaniałą choreografią i doskonałymi kreacjami aktorskimi.
Rex Harrison stworzył w filmie My Fair Lady jedną z najbardziej ikonicznych kreacji w historii kina. Jego Higgins to ekscentryczny, ale charyzmatyczny profesor, który z pozoru nie ma serca. Audrey Hepburn jest w roli Elizy wprost olśniewająca. Jej Eliza to dziewczyna pełna wdzięku i uroku, która dzięki Higginsowi odkrywa siebie i swoje możliwości.
My Fair Lady to film, który warto obejrzeć choć raz w życiu. To historia o miłości, przemianach i sile ludzkiego ducha.