Konsul (1989) to polska komedia kryminalna w reżyserii Mirosława Borka, opowiadająca historię Czesława Wiśniaka, sprytnego oszusta, który wykorzystuje ludzką naiwność, aby osiągnąć swoje cele. Akcja filmu rozgrywa się w dwóch płaszczyznach: teraźniejszości, w której Wiśniak jest oskarżony o oszustwo, oraz retrospekcji, w której widzowie poznają jego poprzednie wyczyny.
Obecność
Film rozpoczyna się od rozprawy sądowej, na której Wiśniak jest oskarżony o oszustwo. Wśród świadków jest Anka, jego dawna dziewczyna, która została oszukana przez niego na dużą sumę pieniędzy. Anka opowiada o tym, jak Wiśniak podał się za Jacka Ben Silbersteina, konsula austriackiego, i namówił ją do zainwestowania w fikcyjny projekt.
Retrospekcja
W retrospekcji poznajemy historię Wiśniaka od początku. Widzimy, jak wychodzi on z więzienia na zwolnienie warunkowe. Jest zdeterminowany, aby rozpocząć nowe życie, ale szybko okazuje się, że jego skłonność do oszustw jest silniejsza od niego.
Już wkrótce po wyjściu z więzienia Wiśniak spotyka Ankę, która jest teraz związana z Grubym, handlarzem z Wybrzeża. Anka nie chce widzieć się z Wiśniakiem, ale on postanawia się odegrać na Grubym. Proponuje mu hurtową sprzedaż jeansów, których nie posiada. Dzięki sprytnemu podstępowi Wiśniakowi udaje się oszukać Grubego i zarobić na nim dużą sumę pieniędzy.
Wiśniak nie poprzestaje na tym sukcesie. Odświeża kontakty z dawnymi znajomymi z więzienia i znajduje pracę w zakładzie produkcyjnym. Szantażem wymusza od żony swojego znajomego, Janki, dyplom inżyniera. Dzięki temu uzyskuje posadę głównego technologa.
Wkrótce jednak Wiśniaka znajduje Gruby, który nie zapomniał o oszustwie. Gruby i jego wspólnicy brutalnie biją Wiśniaka i wyrzucają go z samochodu. Wiśniak trafia do szpitala, gdzie podaje się za brata członka Biura Politycznego. Dzięki temu uzyskuje komfortowe warunki pobytu i opiekę.
W szpitalu pojawia się Anka. Wiśniak, świadom zbliżającej się dekonspiracji, przy jej pomocy ucieka. Oboje zatrzymują się w hotelu w Warszawie.
W hotelu Wiśniak spotyka rodzinę taksówkarza Mitury. Oszukuje ich i zdobywa dużą kwotę pieniędzy.
Dobry czas Wiśniaka trwa. Zainspirowany zdarzeniem z hotelu, wpada na pomysł założenia konsulatu austriackiego. Zna zaledwie kilka słów po niemiecku, ale to nie przeszkadza mu w realizacji planu.
Wkrótce wokół Wiśniaka pojawia się grupa ludzi, którzy liczą na dobre posady w konsulacie. Wszystko pomyślnie się rozwija, trwają przygotowania do inauguracyjnego bankietu.
Niestety, znów pojawia się Gruby, który rozpoznaje w Wiśniaku uzurpatorze. Wiśniak musi uciekać. Zabiera Ankę i jadą w kierunku granicy z NRD.
Na granicy Wiśniak oddaje się w ręce milicji. Rozpoczyna kolejną rolę – więźnia politycznego.
Ocena
Konsul to zabawna i wciągająca komedia kryminalna. Piotr Fronczewski w roli Czesława Wiśniaka jest znakomity. Jego kreacja jest pełna humoru i charyzmy.
Film jest również dobrze zrealizowany. Scenariusz jest sprawnie napisany, a reżyseria jest sprawna i dynamiczna.
Podsumowanie
Konsul to wartka i zabawna komedia kryminalna, która z pewnością przypadnie do gustu fanom tego gatunku. Film jest dobrze zrealizowany i posiada wciągający scenariusz.
reżyseria | Mirosław Bork |
scenariusz | Mirosław Bork |
gatunek | Komedia, Sensacyjny |
produkcja | Polska |
premiera | 18 sierpnia 1989 (Światowa i polska premiera kinowa) |
na podstawie | Mirosław Bork (dialogi) / Andrzej Jarecki (dialogi) |
studio | Studio Filmowe Kadr / Wytwórnia Filmów Fabularnych we Wrocławiu |
tytuł oryg. | Konsul |
Aktor | Postać |
---|---|
Piotr Fronczewski | Czesław Wiśniak vel Jacek Ben Silberstein |
Maria Pakulnis | Anka, kochanka Wiśniaka |
Krzysztof Zaleski | Roman, mąż Anki |
Jerzy Bończak | Taksówkarz Zdzisław Mitura |
Zdzisław Kuźniar | Nowak, sekretarz POP w zakładach |
Gustaw Lutkiewicz | Sędzia |
Maciej Góraj | Andrzej, kolega Wiśniaka z celi |
Janusz Bukowski | Jan Guz, dyrektor wydziału organizacyjno-prawnego w Urzędzie Wojewódzkim |
Jerzy Łapiński | Dyrektor szpitala |
Krystyna Krotowska | |
Tadeusz Skorulski | Wytwórca pieczątek |
Jerzy Mularczyk | Adwokat Wiśniaka |
Jacek Strzemżalski | Pracownik zakładów |
Jerzy Schejbal | Ordynator |
Henryk Bista | Marian Ługowski, dyrektor zakładów |
Hanna Giza | Marysia, żona Mitury |
Kazimierz Ostrowicz | Ojciec Mitury |
Bogdan Kuczkowski | Zieliński |
Eliasz Kuziemski | Notariusz |
Bogusław Danielewski | Dyrektor hotelu |
Andrzej Mrozek | Stefan, podwładny wojewody |
Jan Blecki | Doktor w laboratorium AGH w Krakowie |
Andrzej Kowalik | Linder, dziennikarz "Wieczoru Wrocławia" |
Ferdynand Matysik | Naczelnik więzienia |
Paweł Okoński | Pracownik zakładów graficznych |
Edwin Petrykat | Adwokat Wiśniaka |
Jan Suzin | Spiker tv |
Tadeusz Szymków | Ławnik na procesie Wiśniaka |
Michał Pawlicki | Wojewoda |
Ryszard Kotys | Sekretarz PZPR |
Igor Kujawski | "Attache" Roman Białas |
Renata Pałys | Pielęgniarka |
Zbigniew Lesień | "Attache" Krzysztof Jankowski |
Leon Niemczyk | Jerzy Berger, dyrektor Wydziału Konsularnego URM |
Danuta Kowalska | Krysia, wspólniczka Wiśniaka |
Grzegorz Warchoł | Antonowicz, dyrektor ze zjednoczenia |
Grażyna Krukówna | Janka, żona Andrzeja |
Miłogost Reczek | Adwokat Wiśniaka |
Artur Kusaj | Epizod |
Mieczysław Janowski | Kierowca "konsula" |
Henryk Niebudek | Lekarz na obchodzie |
Stanisław Melski | Tajniak zaczepiajacy Annę w hotelu "Monopol" |
Piotr Tokarz | Kolega Wiśniaka w więzieniu |
Zdzisław Smektała | Witold Śródecki, właściciel dowodu osobistego ukradzionego przez Wiśniaka |
Zuzanna Helska | Kucharka rozwożąca zupę pacjentom w szpitalu |
Elżbieta Czaplińska | Obywatelka austriacka |