Dzień świstaka to amerykański film fabularny z 1993 roku w reżyserii Harolda Ramisa. Główne role w filmie grają Bill Murray, Andie MacDowell i Chris Elliott. Film opowiada historię Phila Connorsa, cynicznego prezentera pogody, który zostaje uwięziony w pętli czasu i musi przeżywać ten sam dzień, 2 lutego, w nieskończoność.
Film rozpoczyna się w Punxsutawney, Pensylwania, gdzie Phil Connors, prezenter pogody z Chicago, przyjeżdża, aby relacjonować coroczne Święto Świstaka. Phil jest znudzony i zgorzkniały, a jego relacja z wydarzenia jest niechlujna i nieprofesjonalna. Po zakończeniu uroczystości Phil postanawia wrócić do domu, ale jego samochód ulega awarii. Zostaje więc uwięziony w Punxsutawney na noc.
Następnego ranka Phil budzi się i odkrywa, że to wciąż jest 2 lutego. Jest zdezorientowany i przerażony, ale szybko zdaje sobie sprawę, że jest uwięziony w pętli czasu.
Początkowo Phil próbuje uciec z pętli, ale wszystkie jego próby są bezskuteczne. Z czasem zaczyna akceptować swoją sytuację i zaczyna eksperymentować z możliwościami, jakie daje mu pętla czasu.
Phil zaczyna uczyć się gry na pianinie, staje się mistrzem sztuk walki i próbuje różnych zajęć zawodowych. Zaczyna również poznawać mieszkańców Punxsutawney, w tym piękną producentkę telewizyjną Ritę Hanson.
W miarę upływu czasu Phil zaczyna zmieniać się na lepsze. Staje się bardziej empatyczny i życzliwy. Docenia życie i zaczyna rozumieć, co jest naprawdę ważne.
Ostatecznie Philowi udaje się przerwać pętlę czasu. Jest szczęśliwy, że może wreszcie wrócić do swojego normalnego życia, ale też wie, że nigdy nie zapomni tego, czego nauczył się w Punxsutawney.
Dzień świstaka to zabawna i pouczająca komedia, która porusza uniwersalne tematy, takie jak życie, śmierć i miłość. Film jest dobrze zrealizowany i zawiera świetne kreacje aktorskie. Bill Murray jest znakomity w roli Phila Connorsa, a Andie MacDowell jest urocza jako Rita Hanson.
Film został dobrze przyjęty przez krytyków i publiczność. Zdobył dwie nagrody Złotych Globów, w tym za najlepszy scenariusz oryginalny. Został również nominowany do Oscara w kategorii najlepszy scenariusz oryginalny.
Ocena filmu
Dzień świstaka to jeden z moich ulubionych filmów. Jest to zabawna i pouczająca komedia, która porusza uniwersalne tematy. Film jest dobrze zrealizowany i zawiera świetne kreacje aktorskie.
Polecam ten film wszystkim, którzy szukają dobrej zabawy i refleksji.
Oceny użytkowników
Film otrzymał bardzo dobre oceny od użytkowników. Na Rotten Tomatoes ma 95% pozytywnych recenzji, a na Metacritic ma średnią ocenę 81/100.
Cytaty z filmu
Podsumowanie
Dzień świstaka to zabawna i pouczająca komedia, która porusza uniwersalne tematy. Film jest dobrze zrealizowany i zawiera świetne kreacje aktorskie. Polecam ten film wszystkim, którzy szukają dobrej zabawy i refleksji.
reżyseria | Harold Ramis |
scenariusz | Harold Ramis, Danny Rubin |
gatunek | Komedia rom. |
produkcja | USA |
premiera | 4 lutego 1993 (Światowa) |
boxoffice | $71 108 591 na świecie$71 107 962 w USA$629 poza USA |
budżet | $14 600 000 |
na podstawie | Danny Rubin (materiały do scenariusza, historia) |
studio | Columbia Pictures Corporation (przedstawia) |
tytuł oryg. | Groundhog Day |
Aktor | Postać |
---|---|
Bill Murray | Phil |
Andie MacDowell | Rita |
Chris Elliott | Larry |
Stephen Tobolowsky | Ned |
Brian Doyle-Murray | Buster |
Marita Geraghty | Nancy |
Angela Paton | Pani Lancaster |
Rick Ducommun | Gus |
Rick Overton | Ralph |
Robin Duke | Kelnerka Doris |
Willie Garson | Kenny, asystent Phila |
Harold Ramis | Neurolog |
David Pasquesi | Psychiatra |
Michael Shannon | Fred |
Peggy Roeder | Nauczycielka gry na pianinie |
Carol Bivins | Prezenterka wiadomości |
Hynden Walch | Debbie |
Roger Adler | Gitarzysta |
Don Riozz McNichols | Perkusista |
Eric Saiet | Syn Bustera |
Brian Willig | Saksofonista |
Brenda Pickleman | Żona Bustera |
Shaun Chaiyabhat | Chłopiec na drzewie |
Lindsay Albert | Kobieta z papierosem |
Rob Riley | DJ |
Ann Heekin | Kobieta z przebitą oponą |
Angela Dezen | Dziewczyna ucząca się gry na pianinie |
Rod Sell | Urzędnik zajmujący się świstakiem |
Tom Milanovich | Funkcjonariusz policji stanowej |
John M. Watson Sr. | Barman |
Lee R. Sellars | Gliniarz |
Chet Dubowski | Felix, ochroniarz banku |
C.O. Erickson | Herman, ochroniarz banku |
Sandy Maschmeyer | Filmowa randka Phila |
Leighanne O'Neil | Fanka na ulicy |
Barbara Ann Grimes | Kobieta z przebitą oponą |
Evangeline Binkley | Oglądająca teleturniej "Va banque" |
Lucina Paquet | Kobieta z przebitą oponą |
Ben Zwick | Oglądający teleturniej "Va banque" |
Samuel Mages | Oglądający teleturniej "Va banque" |
Dianne B. Shaw | Pielęgniarka na ostrym dyżurze |
Martha Webster | Kelnerka Alice |
Timothy Hendrickson | Kelner Bill |
Ken Hudson Campbell | Człowiek w korytarzu |
Les Podewell | Starzec |
Richard Henzel | DJ |
Ben A. Fish | Basista |
Amy Murdoch | Córka Bustera |
Douglas Blakeslee | Mężczyzna z szuflą do odśnieżania |
Tony DeGuide | Reporter |
Simon Harvey | Sprawozdawca wiadomości |
Grady Hutt | |
Regina Prokop | Tańcząca polkę |
Leslie Frates | Uczestniczka teleturnieju "Va banque" |
Ari Golan | Kamerzysta Kanału 3 |
Robert Minkoff | |
Stephen Detherage | Stażysta w wiadomościach |
Daniel Riggs | Kawaler |
Reni Santoni | Stanowy policjant |
Dzień świstaka / Groundhog Day (1993) to amerykańska komedia romantyczna w reżyserii Harolda Ramisa, z Billem Murrayem i Andie MacDowell w rolach głównych. Film opowiada historię Phila Connorsa, cynicznego prezentera pogody, który po niefortunnych wydarzeniach zostaje uwięziony w pętli czasowej i musi przeżywać ten sam dzień, 2 lutego, w nieskończoność.
Film rozpoczyna się w Punxsutawney, Pensylwania, gdzie Phil Connors, prezenter pogody stacji telewizyjnej z Filadelfii, przyjeżdża, aby relacjonować coroczne Święto Świstaka. Phil jest zmęczony i zirytowany swoją pracą, a do tego nienawidzi Punxsutawney i jego mieszkańców.
Tego wieczoru Phil spędza czas z producentką swojej stacji, Ritą Hanson, która jest zauroczona nim. Phil jednak odrzuca jej zaloty, a następnego ranka budzi się i z przerażeniem stwierdza, że znów jest 2 lutego.
Phil początkowo próbuje wykorzystać swoją sytuację do własnych celów. Próbuje wygrywać na loterii, stać się mistrzem gry na pianinie i poślubić piękną kobietę. Jednak z czasem zaczyna zdawać sobie sprawę, że jego życie w pętli czasowej jest bezsensowne i puste.
Phil zaczyna więc próbować zmienić swoje życie na lepsze. Próbuje poznać mieszkańców Punxsutawney, pomagać innym i być lepszym człowiekiem. W końcu Philowi udaje się wydostać z pętli czasowej i rozpocząć nowe życie.
Dzień świstaka to film o wielu interpretacjach. Można go odczytywać jako metaforę egzystencjalnej pustki, poszukiwania sensu życia lub drugiej szansy. Film jest również zabawny i wzruszający, a kreacja Billa Murraya w roli Phila Connorsa jest jedną z najlepszych w jego karierze.
Oto niektóre z kluczowych wątków filmu:
Pętla czasowa jako metafora egzystencjalnej pustki: Phil Connors jest człowiekiem, który jest znudzony i niezadowolony ze swojego życia. Pętla czasowa staje się dla niego okazją do przemyślenia swojego życia i znalezienia jego sensu.
Poszukiwanie sensu życia: Phil Connors zaczyna rozumieć, że sens życia nie polega na bogactwie, sławie czy sukcesie. Sens życia polega na tym, aby być dobrym człowiekiem i pomagać innym.
Druga szansa: Phil Connors otrzymuje drugą szansę na życie. Wykorzystuje ją, aby zmienić się na lepsze i stać się szczęśliwszym człowiekiem.
Dzień świstaka jest filmem, który pozostaje w pamięci widzów na długo po obejrzeniu. To zabawna, wzruszająca i pełna refleksji komedia, która porusza ważne tematy egzystencjalne.
Dzień świstaka (1993) to amerykańska komedia romantyczna w reżyserii Harolda Ramisa, z Billem Murrayem i Andie MacDowell w rolach głównych. Film opowiada historię Phila Connorsa, zgorzkniałego prezentera telewizyjnej prognozy pogody, który wpada w pętlę czasu i musi wciąż na nowo przeżywać ten sam dzień, 2 lutego.
Film rozpoczyna się w Punxsutawney, Pensylwanii, gdzie Phil Connors przyjeżdża, aby relacjonować coroczne Święto Świstaka. Phil jest znudzony i niezadowolony z pracy, a do tego ma zły dzień. Po programie Phil zostaje uwięziony w pętli czasu i musi przeżywać ten sam dzień wciąż na nowo.
Początkowo Phil jest wściekły i zdezorientowany. Próbuje znaleźć sposób, aby wyrwać się z pętli, ale bezskutecznie. Z czasem jednak zaczyna się przyzwyczajać do swojej sytuacji. Zaczynają mu się podobać pewne aspekty życia w Punxsutawney, takie jak przyjazna społeczność i piękne krajobrazy.
Phil zaczyna też odkrywać nowe rzeczy o sobie. Dowiaduje się, że jest bardziej empatyczny i otwarty niż mu się wydawało. Zaczynają mu też zależeć na innych ludziach, takich jak Rita Hanson, producentka jego programu.
W końcu Philowi udaje się wyrwać się z pętli czasu. Odkrywa, że to, co uczynił z niego pętla czasu, to jego egoizm i skupienie się na sobie. Zrozumiał, że prawdziwe szczęście można znaleźć tylko poprzez miłość i troskę o innych.
Dzień świstaka to film, który porusza wiele ważnych tematów. Opowiada o tym, jak ważne jest, aby docenić to, co mamy, i aby żyć pełnią życia. Film pokazuje też, że każdy z nas ma potencjał, aby się zmienić i stać się lepszym człowiekiem.
Film spotkał się z pozytywnym przyjęciem krytyków i publiczności. Został nominowany do dwóch nagród Akademii Filmowej, w tym za najlepszy scenariusz oryginalny. Film jest uznawany za jeden z najlepszych filmów komediowych wszechczasów.
Oto niektóre z najważniejszych wątków filmu:
- Pętla czasu: Pętla czasu jest metaforą rutyny i stagnacji. Phil tkwi w tej samej sytuacji, dzień za dniem, nie mając możliwości zmiany czegokolwiek. To pokazuje, jak niebezpieczne może być zamknięcie się w schematach i niechęć do zmiany.
- Egoizm: Phil Connors jest początkowo bardzo egoistyczny. Interesuje go tylko jego kariera i nie zwraca uwagi na innych. Pętla czasu zmusza go do spojrzenia na siebie z innej perspektywy i do zrozumienia, że prawdziwe szczęście można znaleźć tylko poprzez miłość i troskę o innych.
- Miłość: Miłość jest najważniejszą rzeczą w życiu. Phil Connors odkrywa, że to dzięki miłości może się zmienić i stać się lepszym człowiekiem.
Dzień świstaka to film, który porusza ważne tematy w sposób zabawny i pouczający. To film, który można oglądać wielokrotnie i zawsze znajdzie się w nim coś nowego do odkrycia.