To tylko koniec świata to dramat filmowy z 2016 roku w reżyserii i według scenariusza Xaviera Dolana. Adaptacja sztuki teatralnej pod tym samym tytułem pióra Jean-Luca Lagarce’a.
Fabuła
Louis (Gaspard Ulliel), uznany pisarz, po dwunastu latach nieobecności wraca do rodzinnego miasteczka w Kanadzie. Ma zamiar oznajmić swojej matce (Nathalie Baye), młodszej siostrze Suzanne (Léa Seydoux) i starszemu bratu Antoine’owi (Vincent Cassel), że niebawem umrze.
Powitanie Louisa przez rodzinę jest chłodne i nieprzychylne. Matka, Suzanne i Antoine są zajęci własnymi sprawami i nie wydają się zainteresowani tym, co ma do powiedzenia Louis. Antoine, który jest aktorem, jest szczególnie wrogo nastawiony do brata. Ma za złe, że Louis zawsze był traktowany jak geniusz, podczas gdy on sam musiał ciężko pracować, aby odnieść sukces.
Louis próbuje porozmawiać z rodziną o swojej chorobie, ale wszyscy odnoszą się do niego z rezerwą. Matka uważa, że to tylko wymysł Louisa, aby zwrócić na siebie uwagę. Suzanne jest zaskoczona i rozczarowana, że Louis nie skontaktował się z nią wcześniej. Antoine natomiast jest wściekły i oskarża Louisa o to, że zawsze był egoistą.
W kolejnych dniach Louis spędza czas z rodziną, próbując naprawić stare rany. Jednak spotkania te są pełne napięcia i konfliktów. Każdy z członków rodziny obwinia Louisa za coś, co zrobił w przeszłości.
W końcu Louisowi udaje się wyznać rodzinie prawdę o swojej chorobie. Początkowo jego słowa wywołują szok i niedowierzanie, ale z czasem wszyscy zaczynają rozumieć, że Louis mówi prawdę.
Louis spędza ostatnie dni swojego życia z rodziną. Próbuje naprawić z nimi relacje i pogodzić się z przeszłością. Ostatecznie udaje mu się osiągnąć to, czego pragnął.
Analiza
To tylko koniec świata to film o rodzinie, stracie i przebaczeniu. Dolan przedstawia złożone relacje między członkami rodziny, które są pełne miłości, ale też żalu i urazy. Film porusza trudne tematy, takie jak śmierć i choroba, ale robi to w sposób subtelny i poruszający.
Film został bardzo dobrze przyjęty przez krytyków. Zdobył Grand Prix na Festiwalu Filmowym w Cannes oraz nominację do Oscara za najlepszy film nieanglojęzyczny.
Oto kilka kluczowych motywów w filmie:
To tylko koniec świata to poruszający i dojrzały film, który porusza ważne tematy. Jest to film, który zostaje w pamięci na długo po seansie.
reżyseria | Xavier Dolan |
scenariusz | Xavier Dolan |
gatunek | Dramat |
produkcja | Francja, Kanada |
premiera | 19 maja 2016 (Światowa) 10 lutego 2017 (Polska premiera kinowa) |
na podstawie | Jean-Luc Lagarce (sztuka) |
dystrybucja | Hagi |
studio | 120 Films (współudział) / Canal+ France (współudział) / Centre National du Cinéma et de Limage Animée (CNC) / |
tytuł oryg. | Juste la fin du monde |
inne tytuły | It's Only the End of the World Miedzynarodowe It's Only the End of the World USA It's Only the End of the World Filipiny |
Aktor | Postać |
---|---|
Gaspard Ulliel | Louis-Jean Knipper |
Vincent Cassel | Antoine Knipper |
Marion Cotillard | Catherine |
Léa Seydoux | Suzanne Knipper |
Nathalie Baye | Matka |
Antoine Desrochers | Pierre Jolicoeur |
William Boyce Blanchette | 15-letni Louis |
Sasha Samar | Taksówkarz |
Arthur Couillard | Chłopiec w samolocie |
Emile Rondeau | 5-6-letni Louis |
Théodore Pellerin | 16-22-letni Antoine |
Jenyane Provencher | Dziewczyna na trampolinie |