Śmierć Stalina / The Death of Stalin (2017)

W kuluarach Kremla, rok 1953, rozwija się intrygujący spektakl. Upływ czasu odsłania nową kartę w grze o władzę, gdy Józef Stalin, bezwzględny dyktator, ustępuje sceny, pozostawiając swoich przywódców w stanowej próżni. To nie tylko zgon jednego człowieka, ale także zapowiedź radykalnej przemiany, choć tym razem bez krwi i przemocy.

Reżyser Armando Iannucci, znany ze swojego mistrzostwa w kreowaniu politycznych komedii, podejmuje się zadania ukazania zakulisowych działań związanych ze śmiercią Stalina w filmie „The Death of Stalin”. W wyniku jego wysiłków, przed nami odsłania się świat politycznych intryg i walki o władzę między elitami radzieckiego establishmentu. Oplatając paradoksy dobrej zmiany jako reliktu przeszłości, obraz ten rysuje obraz, w którym światło na końcu tunelu przybliża się, ale groźba zaciemnienia przez cienie nieodpowiedzialnej władzy jest zawsze obecna.

Zapraszamy zatem za kurtynę Kremla, gdzie po śmierci Stalina atmosfera gęstnieje, jak struna gotowa do zerwania w oczekiwaniu na eksplozję chaosu. Kamera Iannucciego przenosi nas w samo centrum starcia o władzę, gdzie niewinność staje się luksusem, a intrygi i spiski układają się w zakamarkach kremlowskich gabinetów. Niektórzy decydenci, odważni, dążą do naprawy i pozytywnych przemian, ale w tym szachowniczym polu niezbędna jest nie tylko spryt, ale także elastyczność, gotowość dostosowania się do zmieniających się warunków.

Po śmierci jednostki, scena polityczna rozkwita jak teatr, a walka o przetrwanie staje się widowiskiem, w którym toczy się nieskończona gra o dominację. Elity, wcześniej uginały się pod jarzmem strachu i posłuszeństwa wobec Stalina, teraz muszą okazać się zręczne, by utrzymać swoje pozycje lub nawet zdobyć nowe. Każdy ruch jest przemyślany, a nieufność między postaciami rośnie jak cień, kładący się na serce Kremla.

W obliczu tej politycznej niepewności, każdy bohater jest gotów zaryzykować wszystko, by uniknąć nieuniknionej zagłady. Niemniej jednak, nikt nie ma pewności, kto ostatecznie wyjdzie zwycięsko z tej bezlitosnej rozgrywki. Przedstawiciele różnych frakcji politycznych starają się ułożyć nowy krajobraz, ale pytanie pozostaje, czy będzie on lepszy od poprzedniego, czy wręcz przeciwnie?

W „The Death of Stalin”, Iannucci nie tylko konfrontuje widza z groteskowym absurdyzmem polityki, ale również pozwala mu przyjrzeć się szaleństwu totalitaryzmu w całej jego okazałości. Czy towarzystwo radzieckich przywódców zdoła uwolnić się od cienia, jaki rzuca na nich dziedzictwo Stalina, czy też utknie w labiryncie własnych ambicji?

Ten film nie jest jedynie komedią, lecz również spojrzeniem na historię z pryzmatu ironii i czarnego humoru. Detaliczne spojrzenie na wydarzenia za kulisami pozwala zastanowić się, czy rzeczywiście można spodziewać się dobrej zmiany w systemie, który przez długi czas był uwięziony w kręgu represji i terroru. Czy śmierć jednego człowieka naprawdę może oznaczać koniec pewnej epoki i narodzin nowej? Odpowiedzi na te pytania są otwarte, ukryte w zawiłłościach samej natury polityki, której scenariusz jest zawsze pełen niespodzianek.