Sierociniec / El Orfanato (2007)

Sierociniec to hiszpański horror z 2007 roku w reżyserii Juana Antonia Bayony. Film opowiada historię Laury, trzydziestoletniej kobiety, która powraca do sierocińca, w którym spędziła dzieciństwo, aby otworzyć w nim ośrodek dla dzieci niepełnosprawnych. Jej syn, Simón, zaczyna się bawić z niewidzialnymi kolegami, co niepokoi Laurę. Kobieta zaczyna podejrzewać, że w murach starego domu czai się coś przerażającego.

Fabuła

Laura jest adoptowaną córką Benigni, dyrektorki sierocińca. Jako dziecko była szczęśliwa w tym miejscu, otoczona troskliwą opieką i przyjaźnią innych dzieci. Jednak jej szczęście zostaje przerwane, gdy w tajemniczych okolicznościach ginie jej brat, Alex. Laura jest przekonana, że chłopiec został porwany, ale nikt jej nie wierzy.

Po latach Laura wraca do sierocińca wraz z mężem Carlosem i siedmioletnim synem Simonem. Jej marzeniem jest ponowne otwarcie przytułku i stworzenie w nim ośrodka dla dzieci niepełnosprawnych. Laura zaczyna remontować dom, a Simón szybko zaprzyjaźnia się z innymi dziećmi z okolicy.

Jednak chłopiec zaczyna również zachowywać się dziwnie. Wymyśla nieprawdopodobne opowieści o wyimaginowanych przyjaciołach, z którymi bawi się w tajemniczych miejscach w sierocińcu. Laura jest zaniepokojona tym zachowaniem, tym bardziej, że przywołuje ono echa jej własnych, dręczących wspomnień.

Kobieta zaczyna podejrzewać, że w murach starego domu czai się coś przerażającego. Jej obawy rosną, gdy zaczynają dziać się dziwne rzeczy. W nocy słychać dziwne odgłosy, a w domu pojawiają się tajemnicze postacie. Laura jest zdeterminowana, aby odkryć prawdę, zanim będzie za późno.

Motywy i symbole

Dzieciństwo

Motyw dzieciństwa jest jednym z najważniejszych w filmie. Laura i Simón są uwikłani w swoje własne wspomnienia z dzieciństwa, które mają wpływ na ich teraźniejszość. Dla Laury dzieciństwo jest czasem szczęścia i beztroski, ale także tragedii. Simón natomiast nie zna swojego prawdziwego pochodzenia, co sprawia, że czuje się wyobcowany i samotny.

Przyjaźń

Przyjaźń to kolejny ważny motyw w filmie. Laura i Simón znajdują oparcie w przyjaźni innych dzieci. Dla Laury są one jak rodzina, która wypełnia pustkę po stracie brata. Simón z kolei dzięki przyjaźni z innymi dziećmi zaczyna się czuć akceptowany i kochany.

Śmierć

Motyw śmierci jest obecny w filmie na kilku poziomach. Po pierwsze, śmierć jest ściśle związana z fabułą filmu. Laura jest przekonana, że jej brat został zamordowany, a Simón zaczyna mieć wizje zmarłych dzieci. Po drugie, śmierć jest metaforą przemijania i utraty niewinności. Laura i Simón muszą zmierzyć się ze śmiercią swojego dzieciństwa i zacząć dorosłe życie.

Horror

Sierociniec jest filmem grozy, ale nie w tradycyjnym tego słowa znaczeniu. Nie ma w nim krwi, przemocy ani szokujących scen. Groza w filmie jest budowana stopniowo, przez atmosferę tajemniczości i niepokoju. Widz jest uwikłany w historię Laury i Simona, a wraz z nimi zaczyna odczuwać strach i niepokój.

Ocena

Sierociniec to dobrze zrealizowany film grozy, który łączy w sobie elementy dramatu i thrillera. Film jest dobrze zagrany, a historia jest wciągająca i pełna zwrotów akcji. Atmosfera filmu jest mroczna i tajemnicza, a widz jest uwikłany w losy bohaterów.

Film został pozytywnie przyjęty przez krytyków i publiczność. Zdobył szereg nagród, w tym nagrodę dla najlepszego filmu na festiwalu w Sitges w 2007 roku.