„Rozmowa” (1974) w reżyserii Francisa Forda Coppoli to hipnotyzująca podróż w głąb moralnych i emocjonalnych labiryntów, w których specjalista od podsłuchów, Harry Caul (Gene Hackman), staje w obliczu dramatycznego wyboru pomiędzy lojalnością a poczuciem odpowiedzialności za życie dwóch obcych sobie ludzi.
Harry Caul to mistrzowski manipulator dźwięku, który w swym rzadkim fachu osiągnął zenit. Jest nie tylko technicznym ekspertem, lecz również człowiekiem, który żyje w izolacji, zatopiony w swoim osobistym pancerzu i unikający głębszych relacji z otoczeniem. Jednakże, gdy zostaje wynajęty do podsłuchania tajemniczej rozmowy pary, jego zasady stają w obliczu próby.
Podczas obserwacji rozmowy Harry przekracza granicę, jaką sobie wyznaczył – nieangażowania się emocjonalnego. Gdy para wyznaje sobie wzajemnie swoje obawy, Caul czuje, że trafił na trop czegoś większego niż banalna konwersacja. To spotkanie z odmiennym światem stawia go przed wyborem: pozostać lojalnym wykonawcą czy zaangażować się emocjonalnie w sytuację.
Gene Hackman w roli Harry’ego Caula z dużą precyzją ukazuje wewnętrzne konflikty i emocjonalną rozterkę bohatera. Jego postać emanuje mieszanką zimnej profesjonalności i ludzkiej wrażliwości, a aktor w mistrzowski sposób prowadzi widza przez labirynt moralnych dylematów.
W miarę jak fabuła rozwija się, Harry nabiera przekonania, że nagrania, które wykonał, mogą być kluczem do zapobieżenia przyszłemu nieszczęściu. Jego wewnętrzna walka między lojalnością wobec swojego fachu a troską o ludzkie życie staje się centralnym punktem dramatu, który rozgrywa się na ekranie. Coppola mistrzowsko buduje napięcie, krok po kroku prowadząc widza przez labirynt moralnych wyborów, jakie stają przed Harrym Cauliem.
„Rozmowa” to nie tylko thriller szpiegowski, ale także głęboka studium ludzkiej psychiki i moralności. Poprzez historię Harry’ego Caula Coppola stawia pytania o naturę ludzkiej moralności i granice, jakie jesteśmy gotowi przekroczyć w imię rzekomego dobra. To film, który pozostawia widza z mnóstwem pytań i refleksji na długo po zakończeniu seansu.
reżyseria | Francis Ford Coppola |
scenariusz | Francis Ford Coppola |
gatunek | Dramat, Thriller |
produkcja | USA |
premiera | 7 kwietnia 1974 (Światowa) |
boxoffice | $4 448 923 na świecie$4 436 743 w USA$12 180 poza USA |
budżet | $1 600 000 |
studio | Directors Company, The (przedstawia) / American Zoetrope / Paramount Pictures / |
tytuł oryg. | The Conversation |
Aktor | Postać |
---|---|
Gene Hackman | Harry Caul |
John Cazale | Stan |
Allen Garfield | Bernie Moran |
Frederic Forrest | Mark |
Cindy Williams | Ann |
Michael Higgins | Paul |
Elizabeth MacRae | Meredith |
Teri Garr | Amy Fredericks |
Harrison Ford | Martin Stett |
Mark Wheeler | Recepcjonista |
Robert Shields | Mim |
Phoebe Alexander | Lurleen |
Ramon Bieri | Mężczyzna na przyjęciu |
Gian-Carlo Coppola | Chłopiec w kościele |
George Meyer | Sprzedawca |
Al Nalbandian | Sprzedawca na zjeździe szpicli |
Robert Duvall | Dyrektor |
Richard Hackman | Ksiądz w konfesjonale / Strażnik |
Billy Dee Williams | Mężczyzna w żółtym kapeluszu |
George Dusheck | Prezenter wiadomości |
Ronald Kirk Stake | Recepcjonista w hotelu |
Erick Vinther | Biznesmen |