Pokój syna to włoski dramat psychologiczny z 2001 roku w reżyserii Nanniego Morettiego. Film opowiada historię Giovanniego, psychoanalityka, którego życie zmienia się diametralnie po śmierci syna, Andrei.
Film rozpoczyna się od spokojnej sceny, w której Giovanni i jego rodzina przygotowują się do wyjazdu na wakacje. Giovanni jest szczęśliwym mężem i ojcem, kocha swoją żonę Paolę i dzieci, Andreę i Irene. Jednakże ich sielankę przerywa tragiczna wiadomość. Andrea ginie w wypadku nurkowym.
Giovanni jest załamany. Nie może pogodzić się ze śmiercią syna. Zaczynają w nim kiełkować wątpliwości i wyrzuty sumienia. Zastanawia się, czy mógł zapobiec tragedii. Obwinia siebie, żonę, otoczenie. Wpada w spiralę rozpaczy i desperacji.
Paola także przeżywa ogromny ból. Jest zrozpaczona i nie wie, jak sobie poradzić ze stratą syna. Zaczyna się wycofywać z życia, izolować od rodziny i przyjaciół.
Irene, młodsza córka Giovanniego, jest jeszcze za mała, aby w pełni zrozumieć, co się stało. Jednakże ona również odczuwa ból i cierpienie.
Rodzina Giovanniego pogrąża się w kryzysie. Nie mogą sobie poradzić z utratą syna. Nie wiedzą, jak dalej żyć.
W tym trudnym dla nich czasie, pomocą okazuje się być Arianna, była dziewczyna Andrei. Arianna jest silna i opanowana. Potrafi zrozumieć ból Giovanniego i jego rodziny. Pomaga im odnaleźć siłę do życia.
Giovanni stopniowo zaczyna wychodzić z kryzysu. Rozumie, że musi pogodzić się ze śmiercią syna. Zaczyna szukać nowych celów w życiu.
Paola również zaczyna wracać do normalnego życia. Zaczyna spotykać się z przyjaciółmi i rodziną.
Irene także zaczyna odczuwać radość życia. Zaczynają się jej układać relacje z rówieśnikami.
Pokój syna to poruszający film o żałobie i stracie. Film pokazuje, jak trudne jest pogodzenie się z odejściem bliskiej osoby. Film jest także opowieścią o miłości, rodzinie i sile ludzkiego ducha.
Film został nagrodzony Złotą Palmą na festiwalu w Cannes w 2001 roku. Został także nominowany do Oscara w kategorii najlepszy film nieanglojęzyczny.
Film został doceniony przez krytyków za swoją autentyczność, psychologiczną prawdę i subtelny humor. Film zachwyca skromną formą i subtelnym doborem środków wyrazu.
Główne wątki filmu:
Analiza postaci:
Ocena filmu:
Pokój syna to poruszający i dojrzały film o żałobie i stracie. Film jest dobrze zrealizowany i aktorsko. Moretti w roli Giovanniego jest przekonujący i autentyczny. Film jest obowiązkowym punktem programu dla wszystkich fanów kina psychologicznego.
reżyseria | Nanni Moretti |
scenariusz | Nanni Moretti, Linda Ferri |
gatunek | Dramat |
produkcja | Francja, Włochy |
premiera | 9 marca 2001 (Światowa) 3 stycznia 2003 (Polska premiera kinowa) |
boxoffice | $11 767 402 na świecie$1 016 340 w USA$10 751 062 poza USA |
dystrybucja | Gutek Film |
studio | Bac Films / Canal+ / Rai Cinemafiction / |
tytuł oryg. | La stanza del figlio |
inne tytuły | The Son's room Miedzynarodowe The Son's Room Wielka Brytania |
Aktor | Postać |
---|---|
Nanni Moretti | Giovanni |
Laura Morante | Paola |
Stefano Accorsi | pacjent |
Jasmine Trinca | Irene |
Noam Morgensztern | Syn |
Giuseppe Sanfelice | Andrea |
Roberto Nobile | ksiądz |
Antonio Petrocelli | Enrico |
Alessandro Infusini | Matteo |
Lorenzo Alessandri | ojciec Filippa |
Paolo Vita | ojciec Luciana |
Sofia Vigliar | Arianna |
Emanuele Lo Nardo | Filippo |
Silvia Bonucci | Carla |
Marcello Bernacchini | Luciano |
Renato Scarpa | Dyrektor |
Alessandro Ascoli | Stefano |
Silvio Orlando | Pacjent |
Luisa De Santis | Pacjentka |
Stefano Abbati | Pacjent |
Claudia Della Seta | Pacjentka |
Eleonora Danco | Pacjentka |
Roberto De Francesco | Sprzedawca w sklepie muzycznym |
Toni Bertorelli | Pacjent |
Dario Cantarelli | Pacjent |
Claudio Santamaria | Sprzedawca Dive Shop |