Mroczny przedmiot pożądania / Cet obscur objet du désir (1977)

Mroczny przedmiot pożądania to surrealistyczna opowieść o miłości, pożądaniu i szaleństwach ludzkiej natury. Film w reżyserii Luisa Buñuela, będący jego ostatnim dziełem, to studium skomplikowanych relacji między mężczyzną i kobietą.

Akcja filmu rozgrywa się w dwóch planach czasowych: w teraźniejszości i w przeszłości. W teraźniejszości poznajemy Mathieu (Fernando Rey), bogatego i samotnego Francuza, który opuszcza Sewillę w obawie przed terrorystami. W pociągu do Paryża wsiada do jego przedziału młoda dziewczyna, która przypomina mu kogoś znajomego.

W przeszłości poznajemy młodego Mathieu, który zakochuje się w Conchicie (Carole Bouquet), pięknej i uwodzicielskiej dziewczynie z niższej klasy społecznej. Conchita jest jednak kobietą pełną sprzeczności. Z jednej strony jest czuła i troskliwa, z drugiej zaś chłodna i wyrachowana. Uwodzi Mathieu, ale nie daje się mu zdobyć.

Mathieu jest szaleńczo zakochany w Conchicie, ale nie może jej zdobyć. Jego miłość jest niespełniona i prowadzi go do szaleństwa. W końcu wylewa wiadro wody na głowę Conchity, chcąc ją uciszyć i zatrzymać.

Film Buñuela jest pełny surrealistycznych scen i metafor. Mathieu jest symbolem męskiej żądzy i pożądania. Conchita jest symbolem kobiecej tajemniczości i nieuchwytności. Ważną rolę w filmie odgrywają również motywy śmierci i przemijania.

Mroczny przedmiot pożądania to film trudny do jednoznacznej interpretacji. Można go odczytywać jako metaforę ludzkiej seksualności, ale także jako studium ludzkiej natury. Film jest pełen paradoksów i absurdów, które skłaniają widza do refleksji nad złożonością ludzkich uczuć.

Oto niektóre z kluczowych motywów i symboli filmu:

• Mathieu – symbol męskiej żądzy i pożądania
• Conchita – symbol kobiecej tajemniczości i nieuchwytności
• Śmierć – symbol przemijania i nieuchronności końca
• Woda – symbol oczyszczenia i odrodzenia

Film Buñuela jest dziełem niezapomnianym i poruszającym. To film, który pozostawia widza z pytaniami i refleksjami.