Lato 1993 to poruszający i pełen ciepła film o dorastaniu, stracie i budowaniu nowej rodziny. Akcja filmu rozgrywa się w upalne lato 1993 roku w katalońskiej prowincji. Sześcioletnia Frida (Laia Artigas) po stracie rodziców musi zamieszkać z wujostwem (David Verdaguer i Bruna Cusí) i ich czteroletnią córką Anną (Paula Robles).
Dla Fridy to trudny czas. Musi przystosować się do nowej sytuacji i odnaleźć się w nowej rodzinie. Nie jest to łatwe, zwłaszcza że Frida jest jeszcze mała i nie rozumie, co się stało. Próbuje uporać się z bólem i tęsknotą za matką, nocami modląc się do niej.
Frida jest też ciekawskim i żywym dzieckiem. Chętnie poznaje nowe miejsca i ludzi. Wkrótce zaprzyjaźnia się z kuzynką Anną. Dziewczynki razem bawią się w lesie, pływają w jeziorze i zbierają jagody.
Wraz z upływem czasu Frida zaczyna coraz lepiej czuć się w nowej rodzinie. Odkrywa, że może liczyć na miłość i wsparcie wujostki i wujostwa. Z czasem otwiera się na nowe doświadczenia i zaczyna cieszyć się życiem.
Lato 1993 to film, który porusza wiele ważnych tematów. To opowieść o tym, jak można przetrwać stratę i jak budować nową rodzinę. To także film o dorastaniu i o tym, jak ważne jest znalezienie swojego miejsca na świecie.
Film został zrealizowany w realistycznym stylu. Reżyserka Carla Simón z wyczuciem oddała atmosferę lat 90. XX wieku. Obraz jest pełen ciepła i nostalgii.
Oto kilka szczegółowych opisów scen z filmu:
Frida wraz z dziadkami przyjeżdża do domu wujostki i wujostwa. Dziewczynka jest zaskoczona i przerażona tym, co się dzieje. Nie rozumie, dlaczego nie może zostać z dziadkami.
Frida początkowo jest nieufna wobec wujostki i wujostwa. Nie chce ich słuchać i nie chce się z nimi bawić. Jest też agresywna wobec kuzynki Anny.
Wkrótce Frida i Anna zaczynają się dogadywać. Dziewczynki wspólnie bawią się w lesie, pływają w jeziorze i zbierają jagody. Frida zaczyna rozumieć, że może liczyć na wsparcie kuzynki.
Frida często myśli o matce. Nocami modli się do niej i prosi o jej powrót.
Z czasem Frida zaczyna coraz lepiej czuć się w nowej rodzinie. Odkrywa, że może liczyć na miłość i wsparcie wujostki i wujostwa. Z czasem otwiera się na nowe doświadczenia i zaczyna cieszyć się życiem.
Ocena filmu:
Lato 1993 to film, który warto obejrzeć. To poruszająca i pełna ciepła opowieść o dorastaniu, stracie i budowaniu nowej rodziny.
reżyseria | Carla Simón |
scenariusz | Carla Simón |
gatunek | Dramat |
produkcja | Hiszpania |
premiera | 11 lutego 2017 (Światowa) 6 kwietnia 2018 (Polska premiera kinowa) |
boxoffice | $3 085 754 na świecie$185 903 w USA$2 899 851 poza USA |
dystrybucja | Stowarzyszenie Nowe Horyzonty |
studio | Avalon / Institut Català de les Empreses Culturals (ICEC) / Instituto de la Cinematografía y de las Artes Audiovisuales (ICAA) / |
tytuł oryg. | Estiu 1993 |
inne tytuły | Summer 1993 Miedzynarodowe Summer 1993 Australia Summer 1993 Szwajcaria Summer 1993 Holandia |