Lady Bird (2017)

Film „Lady Bird” z 2017 roku, w reżyserii Gretty Gerwig, ukazuje rok z życia buntowniczej młodej damy, Christine „Lady Bird” McPherson, uczęszczającej do katolickiego liceum. Wcielając się w postać tej niezwykłej młodej kobiety, Saoirse Ronan zdecydowanie występuje przeciwko swojej matce, którą gra Laurie Metcalf. Matka, to kobieta o nieugiętych przekonaniach, poświęcająca się jako pielęgniarka, gdyż mąż, w postaci Tracy’ego Lettsa, utracił pracę. Warto zaznaczyć, że bunt Lady Bird to w rzeczywistości introspektywna walka, gdyż niezależność nastolatki stanowi swoisty odzwierciedlony obraz charakteru jej matki.

Christine McPherson, zwana „Lady Bird”, nieustannie toczy spory z matką, lecz paradoksalnie jest od niej niezwykle podobna – obie wykazują ogromną troskliwość, silną wolę oraz ugruntowane poglądy. Matka Christine, pełniąca obowiązki pielęgniarki, nieprzerwanie dba o byt rodziny po utracie zatrudnienia przez swojego męża, w którego rolę wciela się Tracy Letts.

Akcja filmu rozgrywa się w katolickim liceum, miejscu, gdzie Lady Bird stawia czoła wyzwaniom dorosłości. Jej sprzeciw wobec matki nie jest jedynie buntowniczym gestem wobec rodzicielskiego autorytetu; to również próba samodefinicji, wyłonienia swojej tożsamości w opozycji do oczekiwań społeczeństwa. To rok pełen wzlotów i upadków, momentów radości i rozczarowań, które kształtują główną bohaterkę.

Lady Bird marzy o czymś większym, niż to, co oferuje jej dotychczasowe środowisko. Pragnie opuścić rodzinne miasto Sacramento i odkryć świat poza tym miejscem, które dla niej oznacza stagnację. Saoirse Ronan wspaniale oddaje złożoność postaci, ukazując jej wewnętrzne konflikty, ambicje i wątpliwości. Lady Bird nie jest postacią jednowymiarową; to młoda kobieta, stawiająca czoła trudnościom dorastania, balansująca między własnymi pragnieniami a niewykorzystanymi marzeniami.

W miarę jak Lady Bird eksploruje świat poza granicami rodzinnego miasta, publiczność jest świadkiem jej osobistych odkryć, nawiązywania relacji i procesu dojrzewania. Wątki przyjaźni, pierwszych miłości, a także trudnych decyzji życiowych są przedstawione w sposób delikatny, ale zarazem głęboko poruszający. Film nie unika trudnych tematów, prezentując autentyczność doświadczeń młodzieńczych.

Laurie Metcalf, w roli matki, wnosi do filmu głębokie emocje i konflikty. Jej postać nie jest jedynie antagonistką Lady Bird; to kobieta, która troszczy się o swoją córkę, choć czasem stosuje surowe metody. Subtelne niuanse w relacji między matką a córką nadają filmowi autentyczność i uczucie bliskości.

Reżyserka Greta Gerwig doskonale oddaje atmosferę lat 2002-2003, wprowadzając widzów w specyficzny klimat tamtego okresu. Niezwykle precyzyjnie odtwarza ducha tamtych czasów, eksplorując różnorodność społeczną i kulturową. Muzyka, kostiumy i scenografia dopełniają obrazu, nadając mu wiarygodność i indywidualny charakter.

„Lady Bird” nie tylko przedstawia opowieść o dorastaniu i poszukiwaniu tożsamości, ale także staje się refleksją nad relacjami między rodzicami a dziećmi. Produkcja Gretty Gerwig zdobyła uznanie zarówno krytyków, jak i widzów, otrzymując nominacje do wielu prestiżowych nagród filmowych. To film, który porusza swoją szczerością i uniwersalnością tematu, angażując widza w intymną podróż przez skomplikowany świat młodzieńczy.