Dzikie róże (2017)

„Dzikie róże (2017)” to produkcja filmowa pod reżyserią Anny Jadowskiej, która przedstawia wnikliwy portret głównej postaci, Ewy, ukazując jej wewnętrzne konflikty oraz zmagania z życiem na prowincji i trudnościami rodzinymi.

Ewa, młoda matka dwójki dzieci, pozostaje sama na wsi, odpowiadając za dom w oczekiwaniu na powrót męża, który pracuje w Norwegii. Jej codzienność wypełniona jest poczuciem izolacji, a pragnienie odzyskania miłości i uwagi skłania ją do romansu z młodszym mężczyzną. Jednakże ta krótka chwila uniesienia przynosi za sobą nieoczekiwane konsekwencje, pogłębiając problemy rodzinne i osobiste Ewy.

Po powrocie męża atmosfera w domu staje się coraz bardziej napięta. Podejrzenia, plotki i oskarżenia wypełniają przestrzeń, a tragedia na plantacji dzikich róż, gdzie pracuje Ewa, dodatkowo komplikuje sytuację. Zaginięcie ich dwuletniego synka Jasia stawia rodzinę w obliczu bezradności i rozpaczy.

Film precyzyjnie przedstawia wewnętrzne konflikty Ewy, która musi stawić czoła trudnym wyborom: walka o związek małżeński oraz rola matki, która podjęła bolesną decyzję o oddaniu dziecka do adopcji. Jej walka z wewnętrznymi demonami zostaje również naznaczona społecznym napiętnowaniem i brakiem zrozumienia, co jeszcze bardziej komplikuje jej relacje z najbliższymi.

Wcielając się w rolę Ewy, Marta Nieradkiewicz dodaje filmowi głębi emocjonalnej i autentyczności. Jej kreacja pozwala widzowi odczuć emocje bohaterki, poczuć jej samotność i rozpacz, ale także nadzieję na odnalezienie sensu w chaosie codzienności.

„Dzikie róże” to nie tylko opowieść o romansie i jego konsekwencjach, lecz również subtelne studium rozpadających się więzi rodzinnych oraz nieustającej walki o miłość i zrozumienie. Anna Jadowska prezentuje w swoim filmie ludzkie tragedie i zmagania w sposób autentyczny i poruszający, zmuszając widza do refleksji nad kondycją współczesnych relacji międzyludzkich.