Dzień świra (2002)

Dzień świra (2002) – komedia o samotności i kryzysie wieku średniego

Wstęp

„Dzień świra” to film Marka Koterskiego, który opowiada o jednym dniu z życia Adasia Miauczyńskiego, 49-letniego nauczyciela języka polskiego. Film został wydany w 2002 roku i od razu zyskał status kultowego.

Główny bohater

Adaś Miauczyński to człowiek sfrustrowany i samotny. Nie ułożyło mu się w życiu osobistym, nie jest spełniony zawodowo, a ludzie go irytują. Jest numeromanem i ablutomanem, ma obsesję na punkcie porządku i czystości.

Jego dzień

Dzień Adasia zaczyna się od porannej rutyny, która jest skrupulatnie przestrzegana. Następnie udaje się do pracy, gdzie spotyka się z uczniami, którzy go nie szanują. Po powrocie do domu próbuje odpocząć, ale przeszkadzają mu hałasy dochodzące z zewnątrz.

Konflikty

Adaś cały czas wchodzi w konflikty z innymi ludźmi. Kłóci się z sąsiadami, z matką, z uczniami, a nawet z przypadkowymi przechodniami.

Wyjazd nad morze

W końcu Adaś postanawia wyjechać nad morze, aby odpocząć. Jednak i tam napotyka na problemy.

Koniec

W finale filmu Adaś wraca do domu. Jest zmęczony i przygnębiony, ale wie, że nie może tak dłużej żyć.

Interpretacja

„Dzień świra” można interpretować na wiele sposobów. Jest to film o samotności i kryzysie wieku średniego. Adaś Miauczyński to człowiek, który czuje się wyalienowany z otaczającego go świata. Nie potrafi znaleźć swojego miejsca w życiu.

Film jest również opowieścią o absurdzie rzeczywistości. Adaś staje się ofiarą absurdalnych sytuacji, które sprawiają, że jego życie jest jeszcze bardziej przygnębiające.

Ocena

„Dzień świra” to film świetnie zagrany i zrealizowany. Marek Kondrat w roli Adasia Miauczyńskiego stworzył jedną z najwybitniejszych kreacji w historii polskiego kina. Film jest zabawny, ale też smutny i poruszający.