Człowiek, który spadł na ziemię / The Man Who Fell to Earth (1976)

Człowiek, który spadł na ziemię (1976) to film science fiction w reżyserii Nicolasa Roega, oparty na powieści Waltera Tevisa o tym samym tytule. Główną rolę gra David Bowie, który wciela się w postać Thomasa Jerome Newtona, kosmity przybyłego na Ziemię w poszukiwaniu wody dla swojej umierającej planety.

Film rozpoczyna się sceną lądowania Newtona w Nowym Meksyku. Przybysz jest humanoidem, ale ma pewne charakterystyczne cechy, które odróżniają go od ludzi, takie jak gadzie oczy, brak włosów i sutków, a także odmienna skóra. Aby nie zostać zdemaskowanym, Newton przyjmuje ludzką tożsamość i zaczyna uczyć się angielskiego.

Newton szybko dowiaduje się, że Ziemia jest bogata w zasoby naturalne, w tym wodę. Postanawia wykorzystać swoją wiedzę i umiejętności do zdobycia fortuny, która umożliwi mu zakup wody dla swojej planety. Zaczyna wynalazczości i przedsiębiorczości, szybko stając się jednym z najbogatszych ludzi na świecie.

Newton zakłada wielkie przedsiębiorstwo, które zajmuje się produkcją elektroniki i łączności. Dzięki swoim nadludzkim możliwościom, takim jak zdolność do czytania w myślach i kontrolowania umysłów, szybko odnosi sukcesy. Jego firma staje się potentatem na rynku, a Newton sam staje się ikoną popkultury.

Niestety, sukces Newtona nie trwa długo. Pod wpływem ziemskiej społeczności zaczyna popadać w nałogi, takie jak alkoholizm i narkotyki. Traci zainteresowanie swoim pierwotnym celem i coraz bardziej izoluje się od ludzi.

W końcu Newton zostaje zmuszony do opuszczenia Ziemi. Jest zbyt zdegenerowany ludzkimi nawykami, aby móc wrócić na swoją planetę. Film kończy się sceną, w której Newton odchodzi w nieznane, pozostawiając za sobą swoją ziemską przeszłość.

Analiza filmu

Człowiek, który spadł na ziemię to film o wiele głębszy niż może się wydawać na pierwszy rzut oka. Jest to alegoryczna opowieść o alienacji, samotności i poszukiwaniu sensu życia.

Newton jest postacią tragiczną. Przybywa na Ziemię z dobrym zamiarem, ale szybko zostaje pochłonięty przez ziemskie żądze i namiętności. Traci kontakt ze swoim prawdziwym ja i staje się nikim innym niż wytwórką współczesnej kultury masowej.

Film można interpretować na wiele sposobów. Można go odczytywać jako metaforę zachodniej cywilizacji, która niszcząca siebie i swoją planetę. Można go również odczytywać jako osobistą opowieść o Davidzie Bowiem, który w tym czasie sam zmagał się z problemami uzależnienia.

Podsumowanie

Człowiek, który spadł na ziemię to film wyjątkowy, który na długo pozostaje w pamięci widza. To dzieło, które można oglądać i interpretować na wiele sposobów.