Cela 211 (2009) to hiszpański thriller sensacyjny w reżyserii Daniela Monzóna, oparty na powieści Francisco Péreza Gandula o tym samym tytule. Film opowiada historię Juana Olivera, początkującego strażnika więziennego, który podczas wybuchu buntu zostaje zamknięty w celi z najgroźniejszymi więźniami. Aby przetrwać, musi udawać jednego z nich.
Początek
Film rozpoczyna się spokojnym porankiem w więzieniu. Juan Oliver, młody i ambitny strażnik, ma rozpocząć pracę tego samego dnia. Żegna się czule ze swoją ciężarną żoną Eleną i wyrusza do pracy.
W trakcie obchodu po więzieniu Juan ulega wypadkowi i traci przytomność. Budzi się w celi nr 211, w samym środku panującego w więzieniu buntu.
Bunt
Bunt został wywołany przez Malamandrę, jednego z najgroźniejszych więźniów. Malamandre jest sprytny i przebiegły, a także ma duże poparcie wśród innych więźniów.
W wyniku buntu strażnicy zostają wygnani z więzienia, a więźniowie przejmują kontrolę nad zakładem karnym.
Juan jako więzień
Juan jest w trudnej sytuacji. Aby przetrwać, musi udawać jednego z więźniów. Szybko zdobywa zaufanie Malamandry i staje się ważnym dla policji kontaktem w więzieniu.
Juan zaczyna rozumieć świat więźniów. Odkrywa, że nie wszyscy są tak źli, jak się wydaje. Wielu z nich to po prostu ludzie, którzy popełnili błędy.
Granica między dobrem a złem
Sytuacja Juana komplikuje się, gdy dowiaduje się, że jeden ze strażników więziennych pobił jego żonę, gdy ta próbowała dowiedzieć się, co się z nim stało.
Od tego momentu granica między dobrem a złem zaczyna się dla Juana zacierać. Zaczyna zastanawiać się, czy powinien nadal pomagać policji.
Finał
W końcu Juan decyduje się pomóc więźniom. Wspólnie z Malamandrą przygotowuje plan ucieczki z więzienia.
Plan udaje się, a Juanowi udaje się przeżyć. Jednak jego życie już nigdy nie będzie takie samo.
Ocena
„Cela 211” to znakomity thriller sensacyjny, który trzyma w napięciu od początku do końca. Film jest dobrze zrealizowany, a aktorstwo jest na najwyższym poziomie.
Alberto Ammann w roli Juana Olivera jest doskonały. Świetnie oddaje on wewnętrzne rozterki swojego bohatera, który musi dokonać trudnego wyboru między dobrem a złem.
Luis Tosar w roli Malamandry również jest znakomity. Tosar stworzył postać, która jest jednocześnie przerażająca i fascynująca.
„Cela 211” to film, który warto zobaczyć. To nie tylko świetna rozrywka, ale także film, który skłania do refleksji.
Dodatkowe uwagi
Film „Cela 211” został bardzo dobrze przyjęty przez krytyków i widzów. Film zdobył wiele nagród, w tym nagrodę Goya dla najlepszego filmu.
Film został również doceniony za realistyczne przedstawienie świata więzienia. Reżyser Daniel Monzón spędził wiele czasu w więzieniach, aby przygotować się do realizacji filmu.
„Cela 211” to film, który zapada w pamięć. To film, który warto zobaczyć przynajmniej raz.
reżyseria | Daniel Monzón |
scenariusz | Jorge Guerricaechevarría, Daniel Monzón |
gatunek | Dramat, Akcja |
produkcja | Francja, Hiszpania |
premiera | 4 września 2009 (Światowa) |
na podstawie | Francisco Pérez Gandul (powieść) |
studio | Canal+ / Canal+ España / La Fabrique 2 / |
tytuł oryg. | Celda 211 |
inne tytuły | Cell 211 Miedzynarodowe Cell 211 Wielka Brytania |
Juan Oliver, początkujący strażnik więzienny, wkracza na teren zakładu karnego, pełen optymizmu i chęci zrobienia dobrej roboty. Jednak los szybko stawia go w centrum wydarzeń, gdy w trakcie buntu więźniów zostaje zamknięty w celi numer 211. To miejsce staje się jego nowym światem, w którym musi przetrwać, udając jednego z osadzonych.
W chaosie buntu Juan staje się niechcianym uczestnikiem gry o przetrwanie. Ranny i pozostawiony samemu sobie, zdaje sobie sprawę, że aby uniknąć niebezpieczeństwa, musi przyjąć nową tożsamość. Postanawia udawać więźnia, wtapiając się w tłum osadzonych. Jego los jest teraz spleciony z losem Malamandre, szanowanego więźnia i przywódcy buntu.
Juan, wcielając się w rolę jednego z osadzonych, staje się kluczowym elementem w więziennej hierarchii. Jego zdolności przetrwania są wystawione na ciężką próbę, gdy musi nie tylko zyskać zaufanie Malamandre, ale również stać się istotnym elementem negocjacji między buntownikami a władzami więziennymi.
Sprawy komplikują się, gdy Juan odkrywa mroczne tajemnice związków między strażnikami więziennymi a więźniami. Brutalne pobicie jego żony staje się punktem kulminacyjnym, kiedy granica między moralnością a koniecznością przetrwania zaczyna się rozmazywać. W świecie celi 211, gdzie panuje bezwzględna rywalizacja, Juan musi podjąć trudne decyzje, aby zachować nie tylko swoje życie, ale także moralną integralność.
Daniel Monzón w filmie "Cela 211" stwarza atmosferę napięcia, gdzie granice między światem więziennym a rzeczywistością zlewają się w nieprzewidywalny sposób. Opowieść o przeżyciu, tożsamości i moralności w brutalnym środowisku więziennej celi 211 ukazuje, że czasem granica między dobrem a złem jest cieńsza, niż się wydaje.