Szwedzka teoria miłości / The Swedish Theory of Love (2015)

Szwedzka teoria miłości to film dokumentalny z 2015 roku w reżyserii Erika Gandiniego. Opowiada on o konsekwencjach wprowadzenia przez Szwecję w latach 70. XX wieku rozwiązań z manifestu partii socjalistycznej „Rodzina przyszłości”. Manifest ten zakładał, że państwo powinno zapewnić obywatelom pełną niezależność ekonomiczną, co miało doprowadzić do stworzenia społeczeństwa wolnego i równego.

Film Gandiniego pokazuje, że wprowadzenie tych rozwiązań miało zarówno pozytywne, jak i negatywne skutki. Z jednej strony, Szwecja stała się krajem o wysokim standardzie życia, gdzie każdy ma dostęp do edukacji, opieki zdrowotnej i innych świadczeń społecznych. Z drugiej strony, niezależność jednostek doprowadziła do wzrostu samotności, rozwodów i innych problemów społecznych.

Film rozpoczyna się od sceny, w której młoda Szwedka mówi, że nie chce mieć dzieci, bo nie chce się wiązać z mężczyzną. Jest to jeden z wielu przykładów na to, jak niezależność jednostek wpływa na relacje międzyludzkie w Szwecji. W kraju tym coraz więcej osób żyje samotnie, a małżeństwa i rodziny są coraz rzadsze.

Innym problemem, który został poruszony w filmie, jest brak umiejętności budowania trwałych relacji. W Szwecji dominuje kultura konsumpcyjna, która przekłada się również na relacje międzyludzkie. Ludzie często zmieniają partnerów, jakby byli produktami, które można bez problemu wymienić.

Film Gandiniego pokazuje również, że niezależność jednostek może prowadzić do ucieczki przed trudnościami. W Szwecji istnieje wiele instytucji, które pomagają ludziom w codziennym życiu. Dotyczy to zarówno dzieci, jak i osób starszych. W rezultacie wielu Szwedów nie jest w stanie samodzielnie poradzić sobie z problemami, a zamiast tego ucieka się do pomocy państwa.

„Szwedzka teoria miłości” to film, który skłania do refleksji nad konsekwencjami promowania niezależności jednostek. Film pokazuje, że niezależność może być wartością pozytywną, ale może również prowadzić do negatywnych skutków społecznych.

Oto kilka konkretnych przykładów, które zostały przedstawione w filmie:

• Wzrost samotności: W Szwecji w 2015 roku 47% osób w wieku 18-74 lat żyło samotnie. Dla porównania, w Polsce w tym samym okresie było to 26%.
• Rozwódy: W Szwecji w 2015 roku 42% małżeństw zakończyło się rozwodem. Dla porównania, w Polsce w tym samym okresie było to 31%.
• Niechęć do obcych: W Szwecji imigranci integrują się zdecydowanie najwolniej w Europie. W 2015 roku tylko 32% imigrantów w Szwecji czuło się dobrze przyjętych przez społeczeństwo.
• Ucieczka przed trudnościami: W Szwecji dzieci stanowią 10% populacji, ale są odpowiedzialne za 30% wszystkich przestępstw.

Film Gandiniego nie daje jednoznacznych odpowiedzi na pytanie, czy Szwecja podjęła dobrą decyzję, promując niezależność jednostek. Film skłania jednak do refleksji nad tym, czy ceną za wolność musi być samotność i inne negatywne skutki społeczne.”