Bierz forsę i w nogi / Take the Money and Run (1969)

„Bierz forsę i w nogi” to ikoniczna komedia kryminalna z 1969 roku, której reżyserem jest legenda kina, Woody Allen. Opowieść ta kreśli losy Virgila Starkwella, pechowego pechowca, który wplątuje się w przestępcze intrygi, spotykając przy okazji piękną kobietę.

W formie pseudo-dokumentu film prezentuje życiorys Virgila Starkwella, który rozpoczyna swoją drogę jako nieudacznik społeczny, niezdolny do odniesienia sukcesu w żadnej dziedzinie życia. Jego próby grania na wiolonczeli w wędrownej orkiestrze spełzają na niczym, a drobne kradzieże, których dopuszcza się, służą jedynie opłaceniu lekcji gry na instrumencie. Zarówno znajomi, jak i obcy ścigają go z równą zawziętością, a jego okulary stają się częstym celem depczenia. Gdy decyduje się na skok na bank, jego beznadziejna kaligrafia prowadzi do klęski już przy pierwszej próbie. Cały film przesiąknięty jest absurdem, a dialogi, jak chociażby wywiad z rodzicami Virgila, którzy ukrywają swój dyskomfort za maskami Groucho Marxa, tylko potęgują ten absurd.

Woody Allen, wcielający się w postać Virgila Starkwella, misternie prezentuje historię bohatera, który nieświadomie lub z nieznanych przyczyn zostaje wciągnięty w świat przestępczy. Jego działania wydają się być bardziej rezultatem szczęścia, pecha lub po prostu naiwności niż świadomej decyzji. Pomimo że jego plany często kończą się niepowodzeniem, a zdarzenia przybierają nieprzewidywalny obrót, to właśnie dzięki szalonym perypetiom w kręgu przestępczym, staje się on gwiazdą mediów.

„Bierz forsę i w nogi” to nie tylko zabawna komedia, ale również refleksyjna analiza ludzkiej egzystencji, marzeń i porażek, które w absurdalny sposób prowadzą do komicznych sytuacji. Allen wnikliwie komentuje społeczne normy i ludzkie zachowania, tworząc dzieło, które bawi, ale jednocześnie skłania do refleksji nad sensem życia i sposobami jego przeżywania.