Widmo wolności / Le Fantôme de la liberté (1974)

  • Gatunek: Satyra Surrealistyczny
  • Rok:
  • Czas trwania: 1 godz. 44 min.
  • Tytuł oryginalny: Le Fantôme de la liberté
  • Ciąg luźno powiązanych historii, które łączy surrealistyczny klimat i motyw życia w świecie pozorów.

Dostępne na urządzeniach:
  • IOS
  • Android
  • Windows
  • Smart TV

Gdzie obejrzeć

Baner Zlukaj Film

Fabuła

Widmo wolności to surrealistyczny film fabularny z 1974 roku w reżyserii Luisa Buñuela. Film składa się z ciągu luźnych epizodów, które nie są ze sobą powiązane fabularnie. Każdy epizod opowiada o innej historii, która jest pełna absurdu i groteski.

Film rozpoczyna się od sceny, w której mnichowie grają w pokera o medaliki. Gra jest rozgrywana w klasztorze, a mnichowie nie kryją emocji. Jeden z nich wygrywa i triumfalnie pokazuje swoją wygraną. Inny mnich jest rozczarowany i rzuca się na ziemię.

Kolejny epizod opowiada o zniknięciu dziewczynki. Dziewczynka zgłasza się na komisariat wraz z rodzicami, ale policjanci nie są zainteresowani jej sprawą. Kontynuują poszukiwania, ignorując obecność dziewczynki.

W kolejnym epizodzie widzimy snajpera, który strzela do przechodniów z dachu wieżowca. Snajper zostaje schwytany i osądzony. Podczas rozprawy nie okazuje żadnych emocji. Wysłuchuje wyroku śmierci i spokojnie wychodzi z sali, rozdając autografy.

Ostatni epizod to wykład profesora o społecznych konwenansach. Profesor opowiada o przyjęciu, w czasie którego goście zasiadają wokół stołu na sedesach. Jedzenie, jako czynność wstydliwa, odbywa się w zamknięciu.

Film Widmo wolności jest pełnym absurdu i groteski obrazem świata. Buñuel wykorzystuje w filmie surrealistyczne środki wyrazu, aby zwrócić uwagę na absurdy i hipokryzję współczesnego społeczeństwa.

Analiza filmu

Konstrukcja filmu

Film Widmo wolności składa się z ciągu luźnych epizodów, które nie są ze sobą powiązane fabularnie. Każdy epizod opowiada o innej historii, która jest pełna absurdu i groteski. Buñuel celowo wybrał taką konstrukcję filmu, aby zwrócić uwagę na absurdalny i groteskowy charakter współczesnego świata.

Motywe

W filmie Widmo wolności pojawiają się następujące motywy:

  • Absurd – Buñuel wykorzystuje w filmie absurd, aby zwrócić uwagę na absurdalne i groteskowe zachowania ludzi. Przykładem może być scena, w której mnichowie grają w pokera o medaliki. Gra jest rozgrywana w klasztorze, a mnichowie nie kryją emocji. Jeden z nich wygrywa i triumfalnie pokazuje swoją wygraną. Inny mnich jest rozczarowany i rzuca się na ziemię.
  • Hipokryzja – Buñuel pokazuje w filmie hipokryzję współczesnego społeczeństwa. Przykładem może być scena, w której snajper strzela do przechodniów z dachu wieżowca. Snajper zostaje schwytany i osądzony. Podczas rozprawy nie okazuje żadnych emocji. Wysłuchuje wyroku śmierci i spokojnie wychodzi z sali, rozdając autografy.
  • Konwenanse – Buñuel krytykuje w filmie społeczne konwenanse. Przykładem może być scena, w której goście zasiadają wokół stołu na sedesach. Jedzenie, jako czynność wstydliwa, odbywa się w zamknięciu.

Interpretacja

Film Widmo wolności można interpretować na wiele sposobów. Można go interpretować jako satyrę na współczesne społeczeństwo. Buñuel pokazuje w filmie absurdalne i groteskowe zachowania ludzi, które są wynikiem hipokryzji i konwenansów.

Film można również interpretować jako refleksję nad naturą człowieka. Buñuel pokazuje w filmie, że człowiek jest istotą absurdalną i groteskową. Jest on zdolny do zarówno dobrych, jak i złych czynów.

Ocena filmu

Film Widmo wolności to arcydzieło surrealistycznego kina. Buñuel wykorzystuje w filmie absurd i groteskę, aby zwrócić uwagę na absurdalny i groteskowy charakter współczesnego świata. Film jest pełny humoru i ironii, ale jednocześnie jest to film głęboko przemyślany i refleksyjny.

Film został pozytywnie przyjęty przez krytyków. Został nominowany do nagrody National Board of Review za najlepszy film zagraniczny.

Baner Torrentos

Podstawowe informacje

reżyseria Luis Buñuel
scenariusz Luis Buñuel, Jean-Claude Carrière
gatunek Surrealistyczny, Satyra
produkcja Francja, Włochy
premiera 11 września 1974 (Światowa)
studio Euro International Film (EIA) / Greenwich Film Productions
tytuł oryg. Le Fantôme de la liberté
inne tytuły The Phantom of Liberty Miedzynarodowe The Phantom of Liberty USA Le fantôme de la liberté USA The Phantom of Liberty Wielka Brytania The Phantom of Liberty Australia

Obsada

Aktor Postać
Kapitan dragonów / Sędzia
Pan Foucauld
Pani Foucauld
Pielęgniarka
Dama w czerni / Siostra prefekta
Prefekt policji
Doktor Pasolini
Lekarz
Satyr / Mężczyzna ze zdjęciami
Pan Legendre
Przewodniczący trybunału
Dyrektorka szkoły
Barman
Françoise, pielęgniarka Legendra
Pani Legendre
Żona profesora
Profesor
Właściciel gospody
Pani Calmette
Kapelusznik
Opiekunka do dziecka rodziny Foucauld
Francuski oficer
Komisarz policji
Prefekt policji
Gérard, żandarm
Stara ciotka
Towarzyska gospodyni w recepcji
Uniewinniony morderca
Charles, gość w recepcji
Ojciec Raphaël
Służąca na skwerze
Brygadier
Ofiara zabójcy
Policjant
Sekretarka prefekta policji
Matka prefekta policji
Mnich
Oficer w czołgu
Żandarm
François, bratanek
Młody zakonnik
Strażnik na cmentarzu
Gabriel, zakonnik
Francuski oficer
Panna Edith Rosenblum
Porucznik dragonów
Kapitan żandarmerii
Sophie
Skazany na śmierć
Skazany na śmierć
Dżentelmen
Pacjentka
Nagie ciało starej ciotki
Pucybut
Skazany na śmierć
Véronique Foucauld
Aliette
Oficer francuski
Pułkownik żandarmerii
Skretarz prefekta policji

Zdjęcia

Komentarze

Dodaj komentarz

Twój adres email nie zostanie opublikowany. Pola, których wypełnienie jest wymagane, są oznaczone symbolem *