Hiroszima, moja miłość / Hiroshima, mon amour (1959)

Hiroszima, moja miłość (1959) to francusko-japoński dramat filmowy w reżyserii Alaina Resnaisa, zrealizowany na podstawie scenariusza Marguerite Duras. Film opowiada historię francuskiej aktorki, która przyjeżdża do Hiroszimy na plan zdjęciowy filmu o pokoju. Tam poznaje miejscowego architekta, z którym nawiązuje romans. W trakcie ich krótkiej znajomości, oboje wspominają swoje doświadczenia wojenne.

Akcja filmu rozgrywa się w dwóch miejscach: w Hiroszimie i Nevers we Francji. W Hiroszimie, w 1957 roku, młoda Francuzka, Elle (Emmanuelle Riva), przyjeżdża na plan zdjęciowy filmu o pokoju. Filmowcy, którzy mają kręcić w miejscu zniszczonym przez bombę atomową, szukają aktorki, która będzie w stanie zrozumieć i oddać tragedię, jaka tam się wydarzyła. Elle, która nie zna języka japońskiego, jest jedyną aktorką, która zgadza się przyjąć rolę.

Tuż przed wyjazdem z Hiroszimy Elle poznaje starszego o dwa lata Japończyka, Lui (Eiji Okada). Lui jest architektem, który stracił rodziców w wyniku wybuchu bomby atomowej. Oboje szybko zakochują się w sobie, ale ich uczucie jest skazane na zagładę.

Film zbudowany jest z dwóch narracji, które przeplatają się ze sobą. Pierwsza narracja dotyczy historii miłości Elle i Lui. Druga narracja to wspomnienia Elle z czasów II wojny światowej. Elle opowiada Lui o tym, jak zakochała się w młodym Niemcu, który został zabity w przeddzień zakończenia wojny.

Obie narracje łączy motyw wojny i jej destrukcyjnego wpływu na ludzkie życie. Elle i Lui są ofiarami wojny, ale ich doświadczenia są zupełnie inne. Elle przeżyła wojnę jako młoda kobieta, która zakochała się w wrogu. Lui przeżył wojnę jako dziecko, które straciło rodziców w wyniku bomby atomowej.

Film Hiroszima, moja miłość jest dziełem nowofalowym. Charakteryzuje się on m.in. eksperymentalnymi technikami filmowymi, takimi jak montaż asocjacyjny i sceny retrospekcji. Film jest również refleksją nad naturą wojny i miłości.

Oto kilka innych elementów, które warto wspomnieć w opisie filmu:

• Film jest pełen symboliki. Symbolem wojny jest bomba atomowa, która niszcząc Hiroszimę, zniszczyła również ludzkie życie i marzenia. Symbolem miłości jest róża, która pojawia się w filmie kilkakrotnie.
• Film jest bardzo emocjonalny. Opowiada o miłości, bólu i stracie.
• Film jest uważany za jeden z najważniejszych dzieł kina francuskiego.

Podsumowując, Hiroszima, moja miłość to film poruszający, refleksyjny i pełen symboliki. Jest to dzieło, które warto zobaczyć, aby zrozumieć, jak wojna wpływa na ludzkie życie.