Człowiek, który poznał nieskończoność / The Man Who Knew Infinity (2015)

Tytułowy „Człowiek, który dotarł do nieskończoności” przenosi nas do hinduskiego Madrasu w roku 1913, gdzie 25-letni samouk matematyczny, Srinivasa Ramanujan (odgrywany przez Deva Patela), wiedzie skromne życie jako urzędnik. Jego umysł kipi jednak nietuzinkowymi teoriami matematycznymi, a pragnienie dzielenia się nimi z naukowym światem przyciąga uwagę brytyjskich erudytów.

Ramanujan, spragniony połączenia z nauką, postanawia wysłać swoje notatki zawierające matematyczne teorie do kilku wybitnych brytyjskich uczonych. To właśnie wtedy na scenę wkracza profesor Godfrey Harold Hardy (w postaci Jeremy’a Ironsa), który, oczarowany umysłem młodego Hindusa, pomimo sceptycyzmu ze strony swoich kolegów, decyduje się zaprosić go do Anglii. Pomimo pewnych oporów ze strony innych naukowców, Hardy rozpoznaje potencjał Ramanujana i uznaje go za talent, który zasługuje na szansę na rozwój.

Opowieść przenosi nas z hinduskiego Madrasu do tradycyjnego uniwersytetu w Cambridge, gdzie Ramanujan, zanurzony w brytyjskim świecie matematyki, musi stawić czoła nie tylko najostrzejszym umysłom początku XX wieku, ale również uprzedzeniom rasowym. Na tej brytyjskiej arenie, gdzie kultura i obyczaje różnią się od jego rodzinnej Indii, Ramanujan musi pokonać nie tylko matematyczne wyzwania, ale także społeczne przeciwności.

Film nie tylko rysuje fascynujący obraz podróży po matematycznym świecie, ale także przedstawia dramatyczny konflikt pomiędzy geniuszem a uprzedzeniami. Ramanujan, konfrontujący się z kulturowymi i rasowymi barierami, zostaje zobowiązany do udowodnienia swojej wartości w środowisku, gdzie różnice są często traktowane jako przeszkody.

W głównych rolach, Dev Patel i Jeremy Irons doskonale oddają niuanse relacji między Ramanujanem a Hardym. Patel wciela się w postać młodego geniusza z pasją i wiarygodnością, podczas gdy Irons jako profesor Hardy przekonująco prezentuje wyważone podejście do odkrywania talentu w nieprzewidywalnych miejscach.

Reżyser Matt Brown z powodzeniem prezentuje piękno matematyki, jednocześnie malując portret społeczno-kulturowego konfliktu. Sceny matematycznych odkryć są ujęte w sposób, który sprawia, że nawet widzowie bez specjalistycznej wiedzy zaczynają dostrzegać fascynujący świat liczb i wzorów.

W „Człowieku, który dotarł do nieskończoności” doświadczamy nie tylko ekscytujących chwil naukowych odkryć, ale również śledzimy trudną walkę Ramanujana o uznanie i akceptację w obcym środowisku. To opowieść o pasji, poświęceniu i triumfie ludzkiego geniuszu nad przeszkodami, które wydają się nie do przezwyciężenia.

W miarę rozwoju fabuły, widzowie są świadkami nie tylko postępu myślowego Ramanujana w dziedzinie matematyki, ale także jego osobistych zmagań z samotnością i izolacją. Film sprytnie łączy te dwie płaszczyzny, kreując kompleksowy portret postaci, która nie tylko przewraca matematykę do góry nogami, ale również pokonuje społeczne bariery swojej epoki.

„Człowiek, który dotarł do nieskończoności” nie tylko przedstawia historię matematycznego geniuszu, ale również porusza opowieść o odwadze, pasji i trudnej drodze do uzyskania uznania w świecie nauki. Starannie skonstruowana narracja, doskonała gra aktorska i misternie zrealizowane sceny matematycznych odkryć sprawiają, że ten film nie tylko edukuje, ale również wzrusza i inspiruje.