Wszystko może się przytrafić
Film Marcel Łozińskiego
(1995)
Tomka Łozińskiego, sześcioletniego syna reżysera, poznajemy w chwili, gdy zmierza on na przejażdżkę na hulajnodze przez park. Chłopiec jest pełen energii i ciekawości świata. Nie boi się podchodzić do nieznajomych i pytać o najróżniejsze rzeczy.
Jego pierwszą rozmówczynią jest stara kobieta, która siedzi na ławce i karmi gołębie. Tomek pyta ją, dlaczego jest smutna. Kobieta opowiada mu o swoim mężu, który niedawno zmarł. Chłopiec jest poruszony jej historią.
Dalej Tomek spotyka starego mężczyznę, który siedzi na ławce i czyta książkę. Chłopiec pyta go, dlaczego jest taki poważny. Mężczyzna opowiada mu o trudnym dzieciństwie, które spędził w sierocińcu. Tomek jest zaskoczony, że ktoś mógł mieć takie życie.
W dalszej części filmu Tomek rozmawia z wieloma innymi ludźmi. Dowiaduje się od nich o różnych doświadczeniach, które kształtowały ich życie. Poznaje historie o miłości, przyjaźni, stracie, samotności, cierpieniu, ale także o nadziei i radości.
Rozmowy Tomka z dorosłymi są pełne szczerości i autentyczności. Chłopiec nie boi się stawiać trudnych pytań. Jego rozmówcy odpowiadają mu z otwartością i życzliwością.
W filmie Łozińskiego dzieciństwo i starość są przedstawione jako dwie strony tego samego medalu. Tomek jest symbolem nadziei i możliwości, a starzy ludzie symbolem doświadczenia i dojrzałości.
Film Wszystko może się przytrafić jest poruszającym i pełnym refleksji obrazem o życiu. To nie tylko wspaniały dokument o dzieciństwie i starości, ale także o ludzkich wartościach i przemijaniu.
| reżyseria | Marcel Łoziński |
| scenariusz | Marcel Łoziński |
| gatunek | Krótkometrażowy, Dokumentalizowany |
| produkcja | Polska |
| premiera | 10 grudnia 1995 (Światowa) |
| studio | Agencja Dystrybucji Filmowej / Agencja Produkcji Filmowej / Fundacja im. Stefana Batorego / |
| tytuł oryg. | Wszystko może się przytrafić |
| inne tytuły | Anything Can Happen Miedzynarodowe |
| Aktor | Postać |
|---|---|
| Tomasz Łoziński | Chłopiec |
