To przychodzi po zmroku / It Comes at Night (2017)

W opuszczonej chatce, gdzie cień pochłania światło, Paul wraz z najbliższymi ukryli się przed plagą, która pożera istnienie. To nie jest zwykła zagłada – to coś o wiele mroczniejszego i bardziej nieuchwyt- nego. Paul, nieugięty w obliczu nieuchronności, zrobi wszystko, by bronić swojej rodziny przed tajemniczym, zbliżającym się niebezpieczeństwem. Na kartach historii nie ma już miejsca, gdzie można znaleźć schronienie poza opuszczonym domkiem w sercu lasu. Odrzucając wygody, poddają się rygorystycznym regułom, gotowi na każdą próbę, aby przetrwać nawet najczarniejsze dni.

Lecz ciszę przerywa niespodziewany przyjazd kolejnej rodziny, której los również splątał się z okrutnymi wątkami tej nowej rzeczywistości. Zagubieni w labiryncie zagrożeń, również oni szukają schronienia, owiani tajemnicą i strachem. Zetknięcie dwóch rodzin, których łączy wspólna potrzeba przetrwania, rodzi nie tylko nadzieję, ale i narastające napięcie. Czy współistnienie w skrajnych warunkach doprowadzi ich do wspólnego przeżycia, czy też stanie się przyczyną własnego zniszczenia?

W filmie „To przychodzi po zmroku” reżyser Trey Edward Shults wciąga widza w mroczny labirynt ludzkiej psychiki, eksplorując granice ludzkiej determinacji w obliczu nieuniknionego. Przeplatając wątki rodzinnych więzi z brutalnym realizmem postapokaliptycznego świata, ukazuje bezlitosną walkę o przetrwanie, która nie tylko pozbawia nadziei, ale również kwestionuje same zasady ludzkiego istnienia.

Aktorzy w mistrzowski sposób oddają ducha desperacji, skrajnej obrony własnego bytu i rozpaczliwej potrzeby zrozumienia, tworząc wizję przerażającej rzeczywistości, w której granice między dobrem a złem rozmywają się, a strach staje się jedynym towarzyszem codzienności. Joel Edgerton jako Paul wbi- ja widza w fotel swoją nieustępliwością i determinacją, prowadząc swoich bliskich przez mroczne zakamarki przetrwania. Riley Keough jako Sarah i Christopher Abbott jako Will dostarczają widzom niepokojących portretów ludzkich emocji w obliczu zagłady, poruszając pytania o granice lojalności i zaufania.

Trey Edward Shults w mistrzowski sposób manipuluje atmosferą, budując napięcie od pierwszych scen, które z każdym uderzeniem serca staje się coraz bardziej nieznośne. Kamera, migoczące światła i dźwięki ożywiają otoczenie, które wydaje się równie wrogie, co same zjawisko, które nadchodzi po zmroku. Reżyser wplata wątki psychologiczne z obrazami postapokaliptycznego krajobrazu, tworząc filmowy obraz nie tylko zagłady, ale i walki o przetrwanie, która definiuje człowieczeństwo nawet w obliczu największych zagrożeń.

„To przychodzi po zmroku” to film, który nie tylko budzi przerażenie, ale i zmusza do refleksji nad naturą ludzkiej egzystencji wobec nieubłaganego końca. To podróż przez mroczne zakamarki ludzkiej duszy, która staje się coraz bardziej niebezpieczna i przerażająca z każdym krokiem. Czy w obliczu nadciągającej ciemności ludzkość odkryje swoją prawdziwą naturę, czy też utraci się w labiryncie własnych lęków i obsesji? Odpowiedź tkwi w sercach bohaterów, których walka o przetrwanie staje się symbolem nie tylko nadziei, ale również bezwzględnej determinacji w obliczu nieuchronnej katastrofy.