W opuszczonej budowli szkolnej, gdzie czas zdaje się płynąć niezauważenie, rozgrywa się spektakl tanecznej ekstazy i destrukcji. To miejsce, gdzie grupa tanecznych artystów gromadzi się na nocnej uczcie, mającej na celu nie tylko poszukiwanie nowych talentów, ale także eksplorację granic swojej twórczości. Kierowani przez choreografkę Selvę i DJ-a Daddy’ego, przekraczają granice wyobraźni, nieświadomi tego, co przyniesie im ta noc.
Dźwięki muzyki pulsują w rytmie bijącego serca, wiodąc uczestników w wir tanecznych rytuałów, które stopniowo stają się czymś więcej niż tylko aktami artystycznej ekspresji. Pod wpływem napojów i substancji psychoaktywnych, dostarczonych im przez niewidzialnego intruza, zanurzają się w mrocznych zakamarkach swojej podświadomości.
W tej opowieści o tanecznej ekstazie wyróżnia się postać Sofii Boutelli, jakby emanacja ducha Michaela Jacksona w ciele młodej kobiety. Jej poruszające ruchy stanowią oś wokół której krążą pozostali, poddani hipnotycznemu rytmowi muzyki lat 90. Ponad parkietem unosi się flaga Francji, symbolizująca pochodzenie i zjednoczenie artystów, zatopionych w hipnotycznej atmosferze tego magicznego wieczoru.
To nie jest zwykła impreza taneczna. To wędrówka w głąb ludzkiej psychiki, gdzie uczestnicy stają się strunami w rękach nieuchwytnego reżysera, popychając ich w stronę granic ich własnych fantazji i lęków. W tym wirze tanecznych rytuałów, granice między rzeczywistością a wyobraźnią stają się coraz bardziej rozmyte, pozostawiając uczestników uwięzionych w labiryncie swoich własnych marzeń i koszmarów.
Lecz im dalej w głąb tego psychodelicznego labiryntu, tym bardziej staje się oczywiste, że wraz z wyzwoleniem swoich najgłębszych pragnień, uczestnicy stają się zakładnikami własnych obsesji i demonów. Sektańska atmosfera imprezy sprawia, że granice między przyjemnością a bólem stają się coraz bardziej niewyraźne, a uczestnicy zostają porwani przez mroczne siły, których nie są w stanie zatrzymać.
Climax to opowieść o kondycji ludzkiej, o zdolności do samozniszczenia w imię chwilowej ekstazy. To refleksja nad naturą rzeczywistości i granicami ludzkiej percepcji. Czy istnieje możliwość wydostania się z tego wiru emocji i pragnień, czy też pozostaniemy uwięzieni na zawsze w labiryncie naszych własnych umysłów? Odpowiedzi na te pytania tkwią w najgłębszych zakamarkach naszej psychiki, gdzie granica między światem jawy a snem staje się nieuchwytna, a każdy krok w kierunku wyzwolenia prowadzi nas bliżej prawdy o nas samych.
reżyseria | Gaspar Noé |
scenariusz | Gaspar Noé |
gatunek | Dramat |
produkcja | Francja, Belgia |
premiera | 13 maja 2018 (Światowa) 19 października 2018 (Polska premiera kinowa) |
dystrybucja | Gutek Film |
studio | arte France Cinéma / Artémis Productions (koprodukcja) / Be TV (koprodukcja) / |
Aktor | Postać |
---|---|
Sofia Boutella | Selva |
Romain Guillermic | David |
Souheila Yacoub | Lou |
Smile Kiddy | Tatuś |
Claude Gajan Maude | Emmanuelle |
Giselle Palmer | Gazelle |
Taylor Kastle | Taylor |
Thea Carla Schott | Psyche |
Sharleen Temple | Ivana |
Lea Vlamos | Lea |
Alaia Alsafir | Alaya |
Kendall Mugler | Rocket |
Lakdhar Dridi | Riley |
Adrien Sissoko | Omar |
Mamadou Bathily | Bats |
Alou Sidibé | Alou |
Ashley Biscette | Ashley |
Mounia Nassangar | Mounia |
Tiphanie Au | Sila |
Sarah Belala | Sara |
Alexandre Moreau | Cyborg |
Naab | Naab |
Strauss Serpent | Strauss |
Vince Galliot Cumant | Tito |