Carrie (2013)

W reżyserii Kimberly Peirce powstała nowa wersja klasycznej powieści Stephena Kinga – „Carrie” z 2013 roku. Film skupia się na losach Carrie White, nieśmiałej dziewczyny, która odkrywa w sobie zdolności telekinetyczne, co prowadzi do nieprzewidywalnych skutków.

Carrie White (Chloë Grace Moretz) to młoda dziewczyna mieszkająca w spokojnym miasteczku w stanie Maine. Jej życie jest zdominowane przez religijną matkę, Margaret White (Julianne Moore), a w szkole doświadcza poniżeń i szykan ze strony rówieśników. Izolacja od społeczeństwa pogłębia jej samotność, a matczyna nadopiekuńczość sprawia, że staje się łatwym celem dla drwin.

Fabuła filmu rozpoczyna się od przedstawienia codziennego życia Carrie, większość czasu spędzającej w domu pod nadzorem matki. Jej obecność w szkole jest wynikiem decyzji sądu, co tylko potęguje jej trudności w nawiązywaniu relacji z rówieśnikami. Jednak jedno wydarzenie, menstruacja podczas prysznica szkolnego, zmienia bieg wydarzeń. To traumatyczne przeżycie staje się katalizatorem dla jej latentnych zdolności telekinetycznych.

Margaret White jest postacią głęboko wierzącą i konserwatywną, która mieszka z córką na odludziu. Carrie, choć miła i sympatyczna, cierpi na izolację społeczną. Mimo to, w niej drzemie coś niezwykłego. Równocześnie fanatyczna matka i samotna dziewczyna zmagają się z codziennymi trudnościami. Tęsknota za akceptacją wśród rówieśników prowadzi do decyzji o ukazaniu swoich zdolności telekinetycznych podczas balu maturalnego.

Chloë Grace Moretz doskonale odnajduje się w roli Carrie White, przekazując widzowi jej złożoną naturę. Jej aktorstwo umożliwia nam wczucie się w emocje bohaterki, począwszy od bólu odrzucenia po triumf, gdy dziewczyna zaczyna kontrolować swoje nadprzyrodzone moce. Julianne Moore natomiast wciela się w postać Margaret White z pasją, ukazując skomplikowane relacje między matką a córką.

Reżyseria Kimberly Peirce przynosi świeże spojrzenie na klasyczną historię, intrygując widza od pierwszych scen. Film nie tylko eksploruje elementy horroru, ale także skupia się na psychologicznych aspektach życia Carrie. Wykorzystanie zdolności telekinetycznych jako kluczowego elementu fabuły tworzy unikalny nastrój i zapewnia trzymające w napięciu sceny, zwłaszcza podczas kulminacyjnych wydarzeń na balu maturalnym.

„Carrie” (2013) to produkcja pełna emocji, napięcia i nieoczekiwanych zwrotów akcji. Kimberly Peirce udanie przenosi widza w mroczny świat Stephena Kinga, gdzie obok zjawisk nadprzyrodzonych istnieją również złożone ludzkie dramaty. Film nie tylko wzbudza strach, ale także skłania do refleksji nad społecznymi problemami, jakie mogą dotknąć pozornie zwyczajne życie nastolatki.