Pianistka / La Pianiste (2001)

Pianistka to jeden z najgłośniejszych i najbardziej kontrowersyjnych filmów Michaela Hanekego. Obraz z 2001 roku jest adaptacją powieści Elfriede Jelinek o tym samym tytule. Główną rolę w filmie zagrała Isabelle Huppert, która za swoją kreację otrzymała Złotą Palmę na festiwalu w Cannes.

Film opowiada historię Eriki Kohut, czterdziestoletniej nauczycielki gry na fortepianie w wiedeńskim konserwatorium. Erika jest kobietą o skomplikowanej osobowości i bujnej wyobraźni. Od najmłodszych lat jest wychowywana przez nadopiekuńczą matkę, która traktuje ją jak własność. Erika nie potrafi poradzić sobie ze swoją seksualnością i przeżywa ją w sposób perwersyjny.

Pewnego dnia Erika poznaje Waltera Klemmera, młodego studenta konserwatorium. Walter jest zafascynowany Eriką i jej talentem. Między nimi rodzi się romans, który szybko przeradza się w niebezpieczną grę.

Motywy przewodnie

Pianistka to film, który porusza wiele ważnych tematów, takich jak:

• Problemy seksualne – Erika jest kobietą, która nie potrafi poradzić sobie ze swoją seksualnością. Jej fantazje są perwersyjne i destrukcyjne.
• Relacje rodzinne – relacja Eriki z jej matką jest bardzo skomplikowana. Matka traktuje córkę jak własność i nie pozwala jej na samodzielność.
• Kult piękna – film Hanekego krytykuje kult piękna i doskonałości, który panuje w świecie sztuki. Erika jest perfekcjonistką, która nie potrafi pogodzić się z tym, że nie jest idealna.

Krytyka

Pianistka to film, który wzbudził wiele kontrowersji. Niektórzy krytycy zarzucali Hanekiememu, że jego film jest zbyt brutalny i erotyczny. Inni z kolei uważali, że obraz jest zbyt mroczny i pesymistyczny.

**Jednak Pianistka to również film, który zdobył wiele nagród i uznanie krytyki. Obraz został nagrodzony Grand Prix na festiwalu w Cannes, a Isabelle Huppert otrzymała Złotą Palmę za najlepszą rolę kobiecą.

Analiza filmu

Pianistka to film, który można interpretować na wiele sposobów. Obraz można odczytywać jako metaforę upadku człowieka, który nie potrafi poradzić sobie z własnymi słabościami. Można też interpretować go jako krytykę świata sztuki, który jest skoncentrowany na pięknie i doskonałości, a nie na ludzkich emocjach.

**Oczywiście Pianistka to przede wszystkim film o kobiecie, która zmaga się ze swoją seksualnością. Erika jest kobietą, która nie potrafi zaakceptować siebie i swojego ciała. Jej fantazje są perwersyjne i destrukcyjne, ponieważ są wyrazem jej frustracji i niespełnienia.

Matka Eriki jest kluczową postacią w filmie. To ona jest odpowiedzialna za to, że Erika nie potrafi rozwinąć się jako kobieta. Matka traktuje córkę jak własność i nie pozwala jej na samodzielność. Erika jest zdana na matkę i nie potrafi wyrwać się z jej wpływu.

Walter Klemmer jest kolejnym kluczowym bohaterem filmu. To on wyzwala w Eriki pożądanie. Jednak ich romans szybko przeradza się w niebezpieczną grę. Erika nie potrafi kontrolować swoich emocji i Walter wykorzystuje to, aby ją kontrolować.

Pianistka to film, który porusza trudne tematy w sposób szczery i bezkompromisowy. Obraz jest mocny i wstrząsający, ale też piękny i poetycki. To film, który na długo zapada w pamięć.