Zło (szw. Ondskan) to szwedzki dramat z 2003 roku w reżyserii Mikaela Håfströma, oparty na powieści autobiograficznej Jana Guillou pod tym samym tytułem. Film opowiada historię szesnastoletniego Erika Pontiego, który zostaje wysłany do elitarnej szkoły z internatem w Stjärnsberg. Szybko okazuje się, że życie w szkole jest pełne przemocy i okrucieństwa. Starsi uczniowie, zwani „królami”, terroryzują młodszych, a nauczyciele obojętnie patrzą na to, co się dzieje.
[Image of Plakat filmowy „Zło”]
Erik jest początkowo zagubiony i niepewny siebie. Stara się unikać konfliktów, ale jest to coraz trudniejsze. W końcu staje się celem ataków „królów”, którzy zaczynają nękać go fizycznie i psychicznie. Erik początkowo próbuje walczyć, ale z czasem zaczyna ulegać presji. Zaczynają się w nim budzić złe emocje, a on sam staje się coraz bardziej agresywny.
W szkole Erik poznaje Marja, która jest jedyną osobą, która mu pomaga. Marja jest silna i niezależna, a Erik zaczyna się w niej podkochiwać. Ich związek daje mu nadzieję, że może uciec od mrocznego świata, w którym się znalazł.
Jednak nawet Marja nie jest w stanie pomóc Erikowi, gdy „królowie” posuwają się za daleko. Erik zostaje zmuszony do popełnienia czynu, którego nigdy nie chciał zrobić.
Zło to wstrząsający film, który pokazuje, jak przemoc może zniszczyć człowieka. Film jest również opowieścią o miłości i nadziei, które mogą pomóc nam przezwyciężyć zło.
Film został nagrodzony licznymi nagrodami, w tym nagrodą Guldbagge dla najlepszego filmu i najlepszego reżysera. Został również nominowany do Oscara za najlepszy film nieanglojęzyczny.
Oto niektóre z głównych wątków filmu:
Zło to film, który pokazuje, jak przemoc może stać się częścią systemu. Starsi uczniowie, zwani „królami”, mają władzę nad młodszymi. Mogą ich poniżać, maltretować fizycznie i psychicznie, a nauczyciele obojętnie patrzą na to, co się dzieje.
Film pokazuje, że przemoc w szkole może mieć tragiczne konsekwencje. Erik, który początkowo jest ofiarą, zaczyna ulegać przemocy i sam staje się prześladowcą.
Zło to również film o dojrzewaniu. Erik jest nastolatkiem, który próbuje znaleźć swoje miejsce w świecie. Jest zagubiony i niepewny siebie. Przemoc, której doświadcza w szkole, sprawia, że zaczyna się zmieniać. Zaczynają się w nim budzić złe emocje, a on sam staje się coraz bardziej agresywny.
Film pokazuje, jak trudne może być dojrzewanie w świecie, w którym panuje przemoc i okrucieństwo.
Zło to jednak nie tylko film o przemocy i okrucieństwie. To również film o miłości i nadziei. Marja, która pomaga Erikowi, jest symbolem miłości i nadziei. Ona daje mu nadzieję, że może uciec od mrocznego świata, w którym się znalazł.
Film pokazuje, że nawet w najciemniejszych czasach zawsze jest nadzieja.
Zło to film, który porusza ważne tematy, takie jak przemoc w szkole, dojrzewanie i miłość. Jest to film wstrząsający, ale również pełen nadziei.
| reżyseria | Mikael Håfström |
| scenariusz | Mikael Håfström, Hans Gunnarsson |
| gatunek | Dramat |
| produkcja | Szwecja, Dania |
| premiera | 16 maja 2003 (Światowa) |
| na podstawie | Jan Guillou (powieść) |
| dystrybucja | Kino Świat |
| studio | Moviola Film och Television AB / Nordisk Film/TV / Svenska Filminstitutet (SFI) |
| tytuł oryg. | Ondskan |
| inne tytuły | Evil Miedzynarodowe Evil Wielka Brytania Evil USA Evil Kanada |
| Aktor | Postać |
|---|---|
| Andreas Wilson | Erik Ponti |
| Gustaf Skarsgård | Otto Silverhielm |
| Marie Richardson | Matka |
| Linda Zilliacus | Marja |
| Kjell Bergqvist | Ekengren |
| Johan Rabaeus | Ojczym |
| Jesper Salén | Dahlén |
| Magnus Roosmann | Tosse Berg |
| Henrik Lundström | Pierre Tanguy |
| Henrik Linnros | Beijer |
| Fredrik af Trampe | Von Schenken |
| Lennart Hjulström | Dyrektor Lindblad |
| Per Westergren | Lewenheusen |
| Björn Granath | Dyrektor |
| Filip Berg | Johan |
| Mats Bergman | Melander |
| Rustan Blomqvist | Bergvall |
| Peter Eggers | Von Rosen |
| Theodor Hoffsten | Lagerros |
| Sannamari Patjas | Stina |
| Ulf Friberg | Tranströmer |
| Richard Danielsson | Karlberg |
| Martin Svane | Leffler |
| Ludde von Brömsen | Członek gangu |
| Adam Pålsson | Mała rola |
| Bosse Nyrenström | Dodatkowy |
| Åke Kinberg | Extra |
| Ruben Flam | Kolega z klasy |
| Danny Saucedo | Prześladowca |
| Christian Rinmad | Dinkelspiel |
| Petter Darin | Von Seth |
| Karl Windén |
Zło / Ondskan (2003) to szwedzki dramat w reżyserii Mikaela Håfströma, oparty na autobiograficznej powieści Jana Guillou pod tym samym tytułem. Film opowiada historię szesnastoletniego Erika Ponti, który zostaje wysłany do elitarnej szkoły z internatem w Stjärnsberg. Szkoła ta skrywa jednak mroczną tajemnicę: starsi uczniowie wykorzystują i poniżają młodszych. Erik szybko staje się ofiarą przemocy, ale zamiast się poddać, postanawia walczyć.
Fabuła
Film rozpoczyna się przedstawieniem postaci Erika. Jest to chłopak z trudnym dzieciństwem. Jego rodzice rozwiedli się, a on sam wychowywał się w domu ojczyma, który był alkoholikiem. Erik jest agresywny i skłonny do przemocy. Po wyrzuceniu ze szkoły zostaje wysłany do internatu w Stjärnsberg.
Erik szybko orientuje się, że szkoła ta nie jest bezpiecznym miejscem. Starsi uczniowie, kierowani przez Otto Silverhielma, rządzą nią twardą ręką. Młodszych uczniów poniżają i wykorzystują. Erik staje się jedną z ich ofiar.
Otto jest przystojny i popularny, ale pod maską pozornego spokoju kryje się sadysta. Uwielbia poniżać i dręczyć innych. Erik jest dla niego idealną ofiarą. Jest samotny i bezbronny, a jego agresywna natura sprawia, że Otto może się na nim wyżywać.
Erik początkowo próbuje się podporządkować Ottonowi, ale z czasem zaczyna się buntować. Odmawia posłuszeństwa i staje się dla Ottona zagrożeniem. Otto postanawia się go pozbyć.
Motywe
Przemoc
Głównym motywem filmu jest przemoc. Przemoc fizyczna, psychiczna i seksualna to codzienność w internacie w Stjärnsberg. Starsi uczniowie wykorzystują swoją siłę i władzę, aby znęcać się nad młodszymi. Przemoc staje się normą, a ofiary są skazane na milczenie.
Zło
Innym ważnym motywem filmu jest zło. Zło jest obecne w każdej postaci filmu. Erik jest agresywny i skłonny do przemocy. Otto jest sadystycznym tyranem. Nawet nauczyciele, którzy powinni chronić uczniów, są obojętni na ich cierpienie.
Bunt
Film pokazuje, że nawet w najmroczniejszych okolicznościach można znaleźć siłę do buntu. Erik, mimo że jest ofiarą przemocy, postanawia walczyć. Jego bunt jest symbolem nadziei, że nawet zło można pokonać.
Analiza
Zło to film, który porusza ważne i aktualne tematy. Przemoc w szkole to problem, który dotyczy wielu krajów, w tym Polski. Film pokazuje, że przemoc może mieć tragiczne konsekwencje.
Film jest również mocną opowieścią o ludzkiej naturze. Pokazuje, że zło jest obecne w każdym człowieku. Ważne jest, aby walczyć ze złem, zanim ono nas zwycięży.
Ocena
Zło to film dobrze zrealizowany i poruszający. Andreas Wilson w roli Erika daje przekonującą kreację. Jego postać jest złożona i pełna sprzeczności. Gustaf Skarsgård jako Otto jest również doskonały. Jego postać jest przerażająca i hipnotyzująca.
Film jest mroczny i brutalny, ale nie jest pozbawiony nadziei. Bunt Erika jest symbolem tego, że nawet w najmroczniejszych okolicznościach można znaleźć siłę do walki ze złem.
Podsumowanie
Zło to film, który warto zobaczyć. Jest to mocna i poruszająca opowieść o przemocy, złu i buncie.
Zło (szw. Ondskan) to szwedzki dramat w reżyserii Mikaela Håfströma z 2003 roku, oparty na autobiograficznej powieści Jana Guillou pod tym samym tytułem. Film opowiada historię szesnastoletniego Erika Ponti, który zostaje wysłany do elitarnej szkoły z internatem, gdzie zostaje poddany przemocy i poniżaniu ze strony starszych uczniów.
Akcja filmu rozgrywa się w Szwecji w latach 60. XX wieku. Erik Ponti (Andreas Wilson) jest młodym chłopcem, który pochodzi z biednej rodziny. Jego ojciec jest alkoholikiem, a matka pracuje jako sprzątaczka. Erik jest inteligentny i ambitny, ale też nieśmiały i wycofany.
Pewnego dnia Erik zostaje wyrzucony ze szkoły za bójkę. Jego matka wysyła go do internatu w Stjärnsberg, który jest uważany za jedną z najlepszych szkół w kraju. Erik jest podekscytowany nowym początkiem, ale szybko się przekonuje, że rzeczywistość jest zupełnie inna niż się spodziewał.
Internat jest miejscem, gdzie panuje przemoc i chaos. Starsi uczniowie, zwani "starymi", wykorzystują i poniżają młodszych, nazywając ich "żółtkami". Erik staje się celem starych, którzy zaczynają go nękać.
Erik próbuje stawić czoła przemocy, ale szybko się przekonuje, że jest bez szans. Starzy są silniejsi i bardziej bezwzględni. Erik zaczyna tracić nadzieję i czuje, że jest skazany na porażkę.
W pewnym momencie Erik poznaje Marja (Linda Zilliacus), młodą kobietę, która pracuje jako sprzątaczka w internacie. Marja jest jedyną osobą, która jest dla Erika miła i życzliwa. Erik zaczyna się w niej zakochiwać, a ich relacja daje mu nadzieję i siłę do walki.
Film kończy się tragicznie. Erik nie może znieść przemocy i poniżenia, któremu jest poddawany. W końcu popełnia samobójstwo.
Zło to film poruszający i wstrząsający. Opowiada o tym, jak przemoc może zniszczyć życie człowieka. Film jest również ostrzeżeniem przed tym, że nawet w najbardziej elitarnych środowiskach mogą panować brutalne i dysfunkcyjne relacje.
Film został nakręcony w realistycznym stylu. Reżyser Mikael Håfström wykorzystał naturalne światło i zdjęcia plenerowe, aby stworzyć atmosferę autentyczności. Aktorzy grają bardzo przekonująco, a ich kreacje są jednymi z największych atutów filmu.
Zło otrzymał wiele nagród, w tym nominację do Oscara za najlepszy film nieanglojęzyczny. Film jest uważany za jeden z najważniejszych filmów szwedzkich ostatnich lat.
Oto kilka kluczowych motywów, które pojawiają się w filmie:
- Przemoc: Przemoc jest centralnym motywem filmu. Film pokazuje, jak przemoc może zniszczyć życie człowieka.
- Chaos: Internat jest miejscem, gdzie panuje chaos i bezprawie.
- Nienawiść: W filmie pojawia się wiele scen, które pokazują nienawiść między starymi a żółtkami.
- Miłość: Miłość między Erikiem a Marją jest jedynym źródłem nadziei dla Erika w tym mrocznym świecie.
Film "Zło" to ważne dzieło, które porusza ważne i aktualne tematy. Jest to film, który zapada w pamięć i długo pozostaje w sercu widza.
