Sens życia wg Monty Pythona to brytyjska czarna komedia z 1983 roku w reżyserii Terry’ego Jonesa i Terry’ego Gilliama, będąca ostatnim pełnometrażowym filmem grupy Monty Pythona. Film składa się z serii komediowych skeczów dotyczących różnych etapów życia – od narodzin do śmierci.
Film rozpoczyna się od sceny, w której grupa ludzi z różnych środowisk społecznych, w tym pastor, biznesmen, rzeźnik i prostytutka, spotyka się w restauracji, aby porozmawiać o sensie życia. Rozmowa szybko staje się coraz bardziej absurdalna, a bohaterowie zaczynają opowiadać anegdoty i żarty na temat różnych aspektów życia.
W kolejnych skeczach przedstawione są między innymi:
Film jest pełen absurdalnego humoru i czarnego dowcipu. Monty Pythoni nie boją się poruszać trudnych tematów, takich jak śmierć, wojna czy religia, ale zawsze robią to w swoim niepowtarzalnym stylu.
Sceny komediowe
Jedną z najbardziej znanych scen z filmu jest ta, w której pastor opowiada o narodzinach dziecka w rodzinie katolickiej. Rodzice dziecka są biedni, dlatego decydują się sprzedać je na eksperymenty medyczne. Pastor próbuje ich przekonać, że to błąd, ale jego argumenty są śmieszne i absurdalne.
Inną zabawną sceną jest ta, w której przedstawiona jest szkoła. Uczniowie w tej szkole uczą się takich przedmiotów jak „Jak zabić swojego nauczyciela” czy „Jak uciec z więzienia”. Nauczyciele są również bardzo dziwni, a jednym z nich jest mężczyzna, który śpiewa piosenkę o tym, jak dobrze jest być nauczycielem.
W filmie pojawiają się również sceny z wojny. W jednej z nich żołnierze walczą z czołgami za pomocą trąbki i śpiewu. Inna scena przedstawia, jak żołnierze próbują zabić wroga, ale cały czas popełniają błędy.
Jedzenie
W filmie przedstawione jest również jedzenie. Monty Pythoni nie boją się poruszać tego tematu w żartobliwy sposób. W jednej ze scen przedstawione jest, jak ludzie jedzą ludzkie mięso. W innej scenie pokazane jest, jak można zrobić hamburgera z człowieka.
Śmierć
Film kończy się sceną, w której bohaterowie trafiają do różnych miejsc w zaświatach. Jeden z nich trafia do piekła, gdzie jest torturowany przez diabła. Inny trafia do czyśćca, gdzie musi znosić różne męki. Trzeci trafia do nieba, gdzie jest zmuszany do ciągłego śpiewania.
Podsumowanie
Sens życia wg Monty Pythona to jeden z najzabawniejszych i najbardziej absurdalnych filmów wszechczasów. Monty Pythoni stworzyli dzieło, które jest zarówno śmieszne, jak i poruszające. Film jest pełen czarnego humoru i niebanalnych pomysłów. To pozycja obowiązkowa dla wszystkich fanów grupy Monty Pythona.
Ocena
Film otrzymał pozytywne recenzje od krytyków. Został doceniony za swój humor, absurd i oryginalność. Film został również nominowany do nagrody BAFTA za najlepszy scenariusz oryginalny.
Znaczenie
Film jest zabawną i przemyślaną refleksją na temat sensu życia. Monty Pythoni nie podają jednoznacznej odpowiedzi na to pytanie, ale pozostawiają widzom do przemyślenia kilka ważnych kwestii. Film uczy nas, że życie jest pełne absurdu i niespodzianek. Powinniśmy cieszyć się każdym dniem i nie bać się śmiać z siebie i świata.
| reżyseria | Terry Gilliam, Terry Jones |
| scenariusz | John Cleese, Graham Chapman |
| gatunek | Komedia |
| produkcja | Wielka Brytania |
| premiera | 31 marca 1983 (Światowa) |
| boxoffice | $14 949 697 na świecie$14 929 552 w USA$20 145 poza USA |
| budżet | $9 000 000 |
| studio | Celandine Films / The Monty Python Partnership / Universal Pictures |
| tytuł oryg. | The Meaning of Life |
| inne tytuły | Monty Python's The Meaning of Life (pełny tytuł) Wielka Brytania Monty Python's The Meaning of Life (pełny tytuł) USA |
| Aktor | Postać |
|---|---|
| Graham Chapman | Prezes / Ryba / Doktor / Harry Blackitt / Wymer / Hordern / Generał / Coles / Narrator / Dr Livingstone / Transwestyta / Eric / Gość / Arthur Jarrett / Geoffrey / Tony Bennett |
| John Cleese | Ryba / Dr Spencer / Humphrey Williams / Sturridge / Ainsworth / Kelner / Asystent Erica / Starszy kelner / Ponury Żniwiarz |
| Terry Gilliam | Czyściciel okien / Ryba / Walters / Spiker w Środku filmu / Milady Joeline / Pan Brown / Howard Katzenberg |
| Eric Idle | Gunther / Ryba / Śpiewający „Meaning of Life” / Pan Moore / Pani Blackitt / Watson / Blackitt / Atkinson / Perkins / Ofiara / Przednia część / Pani Hendy / Mężczyzna ubrany na różowo / Noël Coward / Gaston / Angela |
| Terry Jones | Bert / Ryba / Matka / Kapłan / Biggs / Sierżant / Mężczyzna z giętkimi rękoma / Pani Brown / Pan Creosote / Maria / Liściowy ojciec / Fiona Portland-Smythe |
| Michael Palin | Czyściciel okien / Harry / Ryba / Pan Pycroft / Ojciec / Narrator / Chaplain / Carter / Spadger / Wachmistrz regimentu / Pakenham-Walsh / Tylnia część / Prezenterka telewizyjna / Pan Marvin Hendy / Gubernator / Liściowy syn / Debbie Katzenberg |
| Carol Cleveland | Kelnerka / Żona gościa / Liściowa mama / Liściowa córka / Recepcjonistka w niebie |
| Simon Jones | Chadwick / Jeremy Portland-Smythe |
| Patricia Quinn | Pani Williams |
| Judy Loe | Pielęgniarka |
| Chris Grant | |
| Mark Holmes | Ofiara / Kelner / Gość |
| Peter Lovstrom | Syn Browna |
| Andrew MacLachlan | Pan młody / Wycliff / Ofiara / Gość |
| Peter Salmon | Tancerz |
| John Scott Martin | "The Crimson Permanent Assurance" |
| Valerie Whittington | Pani Moore |
| Peter Merrill | "The Crimson Permanent Assurance" |
| Jennifer Franks | Panna Młoda |
| Russell Kilmister | "The Crimson Permanent Assurance" |
| Matt Frewer | Przyparty do ściany kierownik, który wyskoczył "The Crimson Permanent Assurance" |
| Anne Rosenfeld | Córka |
| Len Marten | "The Crimson Permanent Assurance" |
| Sydney Arnold | "The Crimson Permanent Assurance" |
| Eric Francis | "The Crimson Permanent Assurance" |
| Billy John | "The Crimson Permanent Assurance" |
| Gareth Milne | "The Crimson Permanent Assurance" |
| Tim Douglas | "The Crimson Permanent Assurance" |
| Imogen Bickford-Smith | Pielęgniarka |
| Andrew Bicknell | "The Crimson Permanent Assurance" |
| Ross Davidson | "The Crimson Permanent Assurance" |
| Peter Mantle | "The Crimson Permanent Assurance" |
| Albert Welch | "The Crimson Permanent Assurance" |
| Guy Bertrand | "The Crimson Permanent Assurance" |
| Myrtle Devenish | Starsza pani "The Crimson Permanent Assurance" |
| Luke Baxter | Tancerz |
| Angela Mann | Żona gościa |
| Paul Bourke | Tancerz |
| Emma-Kate Davies | Tancerka |
| Alison Jane Hierlihy | Tancerka |
| George Silver | Mężczyzna jedzący Howarda rybę |
| Charlotte Corbett | Tancerka |
| Dawn Gerrard | Tancerz |
| Bonnie Bryg | Tancerka |
| Sandra Easby | Tancerka |
| Donna Fielding | Tancerka |
| Roy Hamlyn Gayle | Tancerz |
| Donnette Goddard | Tancerka |
| Geoff Davids | Tancerz |
| Natascha Gilbrooke | Tancerka |
| Heavon Grant | Tancerz |
| Stephen Beasley | Tancerz |
| Timothy Ward | Tancerz |
| Floyd Anthony Pearce | Tancerz |
| Steve St. Klonis | Tancerz |
| Wanda Rokicki | Tancerka |
| Caroline Meacher | Tancerka |
| Tammy Needham | Tancerka |
| Kerri Murphy | Tancerka |
| Sue Menhenick | Tancerka |
| Laura James | Tancerka |
| Helen Mason | Tancerka |
| Lorraine Meacher | Tancerka |
| Trudy Pack | Tancerka |
| Voyd | Tancerz |
| Lizie Saunderson | Tancerka |
| Kim Elizabeth Leeson | Tancerka |
| Michelle Mackie | Tancerka |
| Maddie Loftin | Tancerka |
| Paul Madden | Tancerz |
| Garry Noakes | Tancerz |
| Gess Whitfield | Tancerka |
| Michelle Welch | Tancerka |
| Lorraine Whitmarsh | Tancerka |
| Dominique Wood | Tancerka |
| Chick Fowles | "The Crimson Permanent Assurance" |
| Robin Hewlett | "The Crimson Permanent Assurance" |
| Robert Carrick | "The Crimson Permanent Assurance" |
| Tony Lang | "The Crimson Permanent Assurance" |
| Jane Eve | Tancerka |
| Paddy Ryan | "The Crimson Permanent Assurance" |
| Juba Kennerley | "The Crimson Permanent Assurance" |
| John Murphy | "The Crimson Permanent Assurance" |
| Terry Rendell | "The Crimson Permanent Assurance" |
| Eric Stovell | "The Crimson Permanent Assurance" |
| George Daly | "The Crimson Permanent Assurance" |
| Wally Thomas | "The Crimson Permanent Assurance" |
| Larry Noble | "The Crimson Permanent Assurance" |
| Terry Grant | "The Crimson Permanent Assurance" |
| Tommy Isley | "The Crimson Permanent Assurance" |
| Douglas Cooper | "The Crimson Permanent Assurance" |
| Jack Armstrong | "The Crimson Permanent Assurance" |
| Ronald Shilling | "The Crimson Permanent Assurance" |
| Cy Town | Klient w restauracji |
| Lynne Hazelden | Studentka medycyny |
| Cameron Miller | "The Crimson Permanent Assurance" |
| Leslie Sarony | "The Crimson Permanent Assurance" |
| Jane Leeves | Tancerka |
| Carole Anne | Półnaga ścigająca |
| Guy Standeven | Klient w restauracji |
| Reg Thomason | Klient w restauracji |
| Fred Wood | Piętnowany mężczyzna w lochach |
Sens życia wg Monty Pythona (1983) to czarna komedia brytyjskiej grupy komików Monty Python. Film jest podzielony na siedem rozdziałów, które poruszają różne aspekty ludzkiego życia, od narodzin do śmierci.
Rozdział 1: Narodziny
Rozdział rozpoczyna się od skeczu o grupie naukowców, którzy pracują nad stworzeniem idealnego człowieka. Po wielu próbach uda im się stworzyć idealną kobietę, która jednak okazuje się być bardzo nudna.
Rozdział 2: Miłość i małżeństwo
Drugi rozdział przedstawia różne aspekty miłości i małżeństwa. W jednym skeczu widzimy małżeństwo, które jest tak nudne, że małżonkowie decydują się na rozwód. W innym skeczu widzimy małżeństwo, które jest tak pełne pasji, że kończy się śmiercią jednego z małżonków.
Rozdział 3: Rodzina
Trzeci rozdział opowiada o rodzinie. W jednym skeczu widzimy rodzinę, która jest tak biedna, że sprzedaje swoje dzieci na eksperymenty medyczne. W innym skeczu widzimy rodzinę, która jest tak bogata, że żyje w luksusie.
Rozdział 4: Praca
Czwarty rozdział przedstawia różne aspekty pracy. W jednym skeczu widzimy grupę pracowników, którzy są tak znudzeni swoją pracą, że decydują się na bunt. W innym skeczu widzimy grupę pracowników, którzy są tak oddani swojej pracy, że stają się workoholikami.
Rozdział 5: Wojna
Piąty rozdział opowiada o wojnie. W jednym skeczu widzimy wojnę, która jest tak absurdalna, że żołnierze decydują się na bunt. W innym skeczu widzimy wojnę, która jest tak okrutna, że ofiary decydują się na zemstę.
Rozdział 6: Śmierć
Szósty rozdział opowiada o śmierci. W jednym skeczu widzimy grupę ludzi, którzy są tak zdziwieni śmiercią, że decydują się na powrót do życia. W innym skeczu widzimy grupę ludzi, którzy są tak gotowi na śmierć, że decydują się na samobójstwo.
Rozdział 7: Niebo
Siódmy i ostatni rozdział opowiada o niebie. W jednym skeczu widzimy grupę ludzi, którzy trafiają do nieba, które okazuje się być bardzo nudne. W innym skeczu widzimy grupę ludzi, którzy trafiają do piekła, które okazuje się być bardzo zabawne.
Sens życia wg Monty Pythona to film, który jest pełny absurdalnego humoru i czarnego humoru. Film porusza wiele ważnych tematów, ale robi to w sposób lekki i zabawny. Film jest uważany za jeden z najlepszych filmów Monty Pythona i jest nadal popularny wśród fanów grupy.
Film został dobrze przyjęty przez krytyków i widzów. Został doceniony za swój humor, oryginalność i poruszanie ważnych tematów. Film zdobył nagrodę BAFTA dla najlepszego brytyjskiego filmu komediowego.
Film jest uważany za jeden z najzabawniejszych filmów komediowych wszechczasów. Jest to obowiązkowa pozycja dla wszystkich fanów Monty Pythona i czarnej komedii.
"Sens życia wg Monty Pythona", to filmowy rollercoaster przez absurdy ludzkiego bytowania, złożony z splotu groteskowych scen, nonsensów i czarnego humoru. Reżyserowany przez Terry'ego Gilliama i Terry'ego Jonesa, produkcja ta w 1983 roku wstrząsnęła światem kinematografii swoją bezkompromisową analizą egzystencji ludzkiej.
Grupa nieustraszonych Monty Pythonów, w skład której wchodzą John Cleese, Graham Chapman, Terry Jones, Eric Idle, Terry Gilliam oraz Michael Palin, postanawia stanąć twarzą w twarz z najbardziej fundamentalnym pytaniem: czym jest sens życia? W swoim niepowtarzalnym stylu, przesiąkniętym absurdem i brytyjskim humorem, rozprawiają się z każdym aspektem ludzkiego istnienia.
Od momentu narodzin, przez dzieciństwo, dorastanie, dojrzewanie, dorosłość, starość, aż po śmierć - żaden etap życia nie unika ich niezwykłej uwagi. "Cud narodzin", jak go określają, zostaje poddany ironicznej inspekcji, podobnie jak cały proces dorastania, z jego kształceniem i pierwszymi miłosnymi perypetiami.
Niepohamowani twórcy filmu nie stronią także od kontrowersyjnych tematów, jak wojna czy religia, ukazując je w swoim charakterystycznym, szalonym świetle. Ich spojrzenie na to, co czeka nas po drugiej stronie, również nie jest pozbawione ironii i zaskakujących pomysłów.
Jednak to nie tylko treść, ale również forma sprawia, że "Sens życia wg Monty Pythona" pozostaje wyjątkowym dziełem. Krótkie, przerysowane sceny przypominają swoistą kaskadę absurdów, które zderzają się ze sobą, tworząc kolaż surrealistycznych obrazów. Wszystko to przeplata się z niezapomnianymi dialogami i gagami, które trafiają prosto w sedno ludzkiej egzystencji.
Film nie byłby kompletny bez swoich niezwykłych dodatków, takich jak gadające ryby, które komentują życie bohaterów, czy też Karmazynowe Towarzystwo Ubezpieczeniowe, które w szalonym finale odchodzi na swój własny piracki rejs, zrzucając zasługi i ciężar swoich klientów.
Ostatecznie, "Sens życia wg Monty Pythona" to burzliwa podróż przez labirynt ludzkiej egzystencji, która zostaje poddana kpinie i ironii. Ale mimo wszystko, w tej szalonym, pełnej absurdów opowieści, tkwi coś, co zmusza nas do zastanowienia się nad własnym życiem i jego znaczeniem.
"Sens życia według Monty Pythona" to komiczna podróż przez labirynt absurdów ludzkiego istnienia, ukazana z pełną finezją i szaleństwem przez ekipę nieustraszonych Pythonów. Reżyserowana przez Terry'ego Gilliama i Terry'ego Jonesa, ta ikoniczna produkcja kinematograficzna z 1983 roku wprawiła świat w zachwyt swoją zdumiewającą analizą egzystencji.
W składzie grupy znakomitych aktorów, jak John Cleese, Graham Chapman, Terry Jones, Eric Idle, Terry Gilliam oraz Michael Palin, Monty Pythonowie stawiają sobie za cel zmierzenie się z fundamentalnym pytaniem: jak zinterpretować sens życia? W ich charakterystycznym stylu, przesiąkniętym absurdem i niepowtarzalnym humorem, prowadzą widza przez labirynt ludzkich doświadczeń.
Od momentu narodzin, poprzez młodość, dorastanie, dojrzewanie, dorosłość, starość, aż po koniec życia - żaden etap nie unika ich spojrzenia. "Cud narodzin", jak go nazywają, zostaje poddany ironicznej inspekcji, podobnie jak cały proces dorastania, z jego szkolnymi przygodami i pierwszymi miłosnymi doświadczeniami.
Nieustraszeni twórcy filmu nie boją się podejmować kontrowersyjnych tematów, takich jak wojna czy religia, ukazując je w swoim specyficznym, szalonym świetle. Ich spojrzenie na to, co czeka nas po drugiej stronie, również jest pełne ironii i zaskakujących pomysłów.
Jednak to nie tylko treść, ale również forma sprawiają, że "Sens życia według Monty Pythona" pozostaje wyjątkowym dziełem. Krótkie, przesycone groteską sceny przypominają swoistą kaskadę absurdów, które zderzają się ze sobą, tworząc kolaż surrealistycznych obrazów. Wszystko to przeplata się z niezapomnianymi dialogami i gagami, które trafiają prosto w serce ludzkiej egzystencji.
Film byłby niekompletny bez swoich niezwykłych dodatków, takich jak gadające ryby, które komentują życie bohaterów, czy też Karmazynowe Towarzystwo Ubezpieczeniowe, które w szalonym finałowym akcie opuszcza swoich klientów, odchodząc na swój własny piracki rejs, pozbywając się swoich ciężarów.
Podsumowując, "Sens życia według Monty Pythona" to emocjonująca eskapada przez zakamarki ludzkiej egzystencji, która zostaje poddana kpinie i ironii. Ale mimo wszystko, w tej szalonej, przesyconej absurdami opowieści, tkwi coś, co zmusza nas do refleksji nad własnym życiem i jego znaczeniem.
