To nie jest kraj dla starych ludzi / No Country for Old Men (2007)

Opus filmowy „To nie jest kraj dla starych ludzi” (2007), w reżyserii utalentowanej duetówki Joela i Ethana Coen, jawi się jako mroczny thriller, przenikający głęboko w dramat egzystencjalny. Akcja rozgrywa się na bezludnym obszarze Teksasu, gdzie brutalna jatka po nieudanej transakcji narkotykowej ukazuje surowość pustynnego krajobrazu, nieopodal granicy z Meksykiem. Historia skupia się na skomplikowanym płótnie wydarzeń, w którym myśliwy Llewellyn Moss (Josh Brolin) nieświadomie staje się centralną postacią.

Moss, weteran wojny w Wietnamie, przypadkiem wpada na arenę krwawej rzezi podczas polowania. Znajduje walizkę z gotówką i, bez zbędnych wahnięć, postanawia ją zabrać ze sobą. To, co początkowo wydaje się szczęśliwym przypadkiem, szybko przekształca się w koszmar, kiedy na jego trop zostaje wprowadzony psychopatyczny morderca, Anton Chigurh (Javier Bardem), uhonorowany zarówno Złotym Globem, jak i Oscarem za swą niezapomnianą rolę.

Na początku niezdający sobie sprawy z zagrożenia Moss staje się obiektem polowania zarówno gangsterów związanych z nieudaną transakcją, jak i bezwzględnego Chigurha. Jego wojskowe doświadczenie sprawia, że staje się godnym przeciwnikiem dla płatnego zabójcy, umiejętnie zacierając ślady i zastawiając liczne sidła. Film przedstawia pełną dramaturgii walkę o przetrwanie Mossa i jego rodziny, zmuszonych do ukrywania się przed nieubłaganym zagrożeniem ze strony bezlitosnego mordercy.

W miarę narastania napięcia, film eksploruje również obszar moralnych dylematów, związanych z decyzjami bohaterów oraz brutalnością przedstawionych wydarzeń. Coenowie, w zgodzie z kanwą opowiadania Cormaca McCarthy’ego, odsłaniają nie tylko mroczny świat przestępczy, ale również złożone relacje między postaciami a ich wewnętrznym sumieniem. Tommy Lee Jones w roli szeryfa Eda Toma Bella, który prowadzi pościg zarówno za przestępcami, jak i własnymi refleksjami nad krwawością zbrodni, wprowadza głęboki wymiar psychologiczny do filmu.

„To nie jest kraj dla starych ludzi” zdobył uznanie zarówno Amerykańskiej Akademii Filmowej, otrzymując osiem nominacji do Oskara, jak i Stowarzyszenia Prasy Zagranicznej. Cieszył się zasłużonym uznaniem za najlepszy film i reżyserię. Dźwięk strzałów i bezlitosna determinacja Chigurha, w połączeniu z malowniczym, lecz surowym krajobrazem Teksasu, tworzą atmosferę niepokoju i nieuchronnej konfrontacji, której echa utkwiwają w pamięci widza po zakończeniu seansu.